لباس رقبای خارجی هم‌وزن مقنعه من است!

مریم طوسی، سریع‌ترین بانوی ایران، وزن کل لباس دوندگان خارجی را با مقنعه خودش برابر دانسته و تاکید کرده است که اگر می‌خواست بدون حجاب بدود الان تجربه حضور در المپیک را هم داشت. مریم طوسی مشکل جدی خود را تهیه لباس مناسب دانسته و به فارس نیوز گفت: «ورزشکاران مطرح جهان لباس‌هایی می‌پوشند که مخصوص خودشان است. متاسفانه لباس‌هایی که به ما می‌دهند قابل استفاده نیست. نه جنس و نه اندازه‌شان. لباسی می‌دهند که دو برابر من است.»

او درباره مشکلات دوندگان زن در ایران تصریح کرد که بانوان به دلیل پوششی که دارند سختی بیشتری را تحمل می‌کنند: «در مورد اعزام‌‌ها هم برخی اوقات فقط مردانه است. در وزارت ورزش قبلی که حمید سجادی حضور داشت و خودش دونده بود، متاسفانه هیچگاه نگاه ویژه‌ای به دوومیدانی نشد. میانگین قراردادها برای دوندگان زن چقدر است؟ می‌گوید آنقدر کم است که ترسی از انتشار آن نداریم. امسال برای لیگ شش میلیون گرفتم. مرحله آخر لیگ‌، همزمان با مسابقات کشورهای اسلامی بود و بخشی از قراردادم کم شد. فدراسیون گفت پاداش می‌دهیم که البته قول‌شان عملی نشد.»

مریم طوسی دو سال قبل که طلای آسیا را به گردن آویخت با پیشنهاد قطری‌ها مواجه شد اما نپذیرفت. او در این باره می‌گوید: «از من پرسیدند در ایران چه امکاناتی داری؟ گفتم برای چه سوال می‌کنید. گفتند اگر تابعیت ما را بپذیری همه امکانات را برایت فراهم می‌کنیم. بعد از آن من به شوخی گفتم که یک تا دو میلیون دلار می‌گیرم. آنها با تعجب گفتند فقط همین مبلغ را می‌خواهی؟»

او که دو اردوی قبلی خارج از کشور را نیز با هزینه خودش حضور داشته، می‌گوید با این شرایط دیگر خانواده‌اش هم نمی‌توانند کمک کنند. مریم طوسی خاطرنشان می‌کند: «زمانی که از ما مدال آسیا را می‌خواهند، باید امکانات حرفه‌ای هم فراهم کنند. من ورزشکار نباید دغدغه مکمل و تغذیه داشته باشم.» آلیسون فلیکس، ستاره دوومیدانی زنان جهان از آمریکا ورزشکار مورد علاقه مریم است که همیشه دوست داشت از نزدیک او را ببیند.

طوسی می‌گوید: «دوست داشتم ببینم چه تفاوتی با من دارد. اخیراً توانستم او را از نزدیک ملاقات کنم. تفاوت چندانی با من نداشت و تفاوت فقط در امکانات است. بیشتر حریفان ما در آسیا و جهان لباس‌هایشان مخصوص دویدن است، اما من خودم باید از نمایندگی‌ها به دنبال لباس باشم.»

او  همچنین گفت: «در مسابقاتی که اعزام می‌شویم به جرات می‌توانم بگویم که دیگر هیچ‌ ورزشکاری محجبه نیست. یک دونده بحرینی بود که دوپینگش مثبت اعلام شد و دیگر حضور پیدا نکرد.» تقریباً همین وضعیت در مسابقات جهانی ۲۰۱۱ کره جنوبی نیز وجود داشت. پيراهنی بزرگ به تن مریم طوسی بود. در اين مسابقات فاطمه سليمان از يمن هم با حجاب کامل (به انتخاب خودش، نه الزام حکومت یمن) دويد اما حتی همان لباس هم مورد تاييد ايران نيست.

پوشش اسلامی زنان ورزشکار در سایر کشورها فقط برای پوشاندن اندام و موی سر است اما پوشش مورد تایید ایران باید به نحوی باشد که هيچگونه برجستگی در ورزشکاران زن به چشم نیاید. این قانون فقط مربوط به دوومیدانی نیست، در فوتبال، فوتسال، والیبال و سایر رشته‌ها نیز اعمال می‌شود.

مريم طوسی در مسابقات جهانی کره جنوبی با دوندگانی مانند ورونيکا کمپل براون جامائيکايی و دارنده ۳ طلا، یک نقره و یک برنز المپيک دوید و همچنین دبی فرگوسن از باهاماس، قهرمان المپيک سيدنی. ۳۳ سال طول کشيد‌ تا رکورد‌ ایران در اين ماده از ۲۵ ثانيه به ۲۴ ثانيه برسد‌. رکورد قبلی در اختیار مرحوم توران شاد‌پور بود‌ که سال ۱۳۵۶ د‌ر مصر بر جا گذاشت، یعنی ۱۵ سال پیش از تولد مریم طوسی! او درباره این رکوردشکنی می‌گوید: «پس از ۳۳ سال رکورد ایران را شکستم، اما فقط ۴۵۰ هزار تومان گرفتم، در حالی که به مردان ماشین دادند.»

دوندگان ایرانی که درآمد حرفه‌ای ندارند اما باید نتایج حرفه‌ای کسب کنند، با مشکلاتی مانند تهیه مکمل‌های گران نیز مواجه هستند. پس از افزایش نرخ ارز، مکملی که دوندگان با ۱۰۰ هزار تومان می‌خریدند، ناگهان به ۳۰۰ هزار تومان رسید. طوسی در چنین شرایطی باید مهیای حضور در بازی‌های آسیایی ۲۰۱۴ به میزبانی کره جنوبی شود. او می‌گوید در دوره های گذشته هدفم این بود که به فینال برسم، اما حالا می‌خواهم حتماً بین سه نفر اول باشم.