رضا صادقیان
کار رسانههای نزدیک به قالیباف روز به روز سختتر میشود. مرتبط کردن سخنان متناقض دیروز و امروز شهردار تهران درباره ایجاد پنج میلیون شغل و بیان حرفهای جدید وی آنقدر دشوار به نظر میآید که با استفاده از بهترین چسبهای موجود در بازار هم شدنی نخواهد بود. براساس گفتههای اخیر ایشان در صورت کسب رای مردم توسط قالیباف، شاهد یک حرکت نیمه انقلابی در کشور خواهیم بود. وقتی سخنانی در جهت تغییر ساختارها میکنید، ناچارا باید بپذیرید دامنه حرفهای شما تنها به کارهای اجرایی و ایجاد شغل ختم نخواهد شد.
در حاشیه حضور ایشان در ساختمان صدا و سیما، گفته است: به مردم قول میدهم اگر در طول این دوره توفیق خدمت به مردم را پیدا کنم ۵ میلیون شغل با کمک مردم ایجاد میکنم. همچنین کاندیدای ریاست جمهوری دوازدهم در سخنانی جدید اضافه کرده: تولید ۵ میلیون شغل بازاریابی برای فروش کالای ایرانی را میطلبد. بروز تناقضهای بسیار حیرتانگیز در گفتههای وی بیش از آنکه حکایت استفاده از فضای رسانهها و هیجانات برآمده از فعالیتهای تبلیغاتی را نشان دهد، فریاد گوش خراش بیبرنامه بودن است. نمیتوان به یکباره سخنی را بر زبان جاری کرد و بعد در پی یافتن توجیه آن دوید، از دل این دویدنها و آشفتگی سخنان درهم ریخته قسمت آدمی میشود ولاغیر. معمولا کاندیدای ریاست جمهوری براساسا مطالعه و تحقیقات مدون به جمعبندی رسیده و براساس همان پژوهش گروهی شعارهای انتخاباتی خود را به مردم کشور ارایه میدهند، نمیتوان ابتدا شعار سرداد و بعد به دنبال جمعآوری سند و مدرک برای آن شعارها رفت!
اینکه با گذشته دو هفته آهسته و آرام و با هر سخنرانی تکههای این پازل سردرگم را شرح بدهیم و عامل دیگری را به آن شعار بیفزایم برای یک کاندیدای ریاست جمهوری که سالها سودای کسب صندلی ریاست جمهوری را در اندیشهاش پرورش میداده و میدهد به هیچ عنوان مناسب نیست. شاید بهتر میبود آقای شهردار قبل از برگزار شدن انتخابات سال 84 و گرفتن عکس در حالتهای مختلف از جمله با پوشش لباس خلبانی با همراهی یک تیم خبره و کارشناسان باتجربه و خوشنام به تدوین برنامههای ریاست جمهوری میپرداخت. برای شخصیت سیاسی که با صدایی بلند وارد میدان انتخابات میشود و هر روز سخنی جدید و نشدنی را بر زبان میآورد، درک چنین شخصیتی و تکرار این نوع گفتهها حتی برای انسانهای سادهنگر جالب نیست، ناظران تیزبین رویدادهای اجتماعی جای خود دارند.
نمیتوان در روز نخست با صدایی رسا خبر از ایجاد پنج میلیون شغل را بیان کرد و در ادامه تبصرهای به این مهم زد و خواهان مشارکت مردم برای ایجاد شغل شد! در صورتی که اگر به گفتههای ایشان استناد کنیم، قرار بود با تولید هر تن از محصولات پتروشیمی 200 هزار شغل ایجاد شود (این ادعا و وعده از اساس اشتباه است) ، این کار دقیقا مربوط به دولت است و ارتباطی با کمک کردن و یا نکردن مردم ندارد، گویا مشاوران شهردار در حال ارزیابی دیگری و دادن مشاورههای متفاوت هستند ولی یادشان رفته هر کدام از این سخنان بیپایه فضای نقدها را تندتر از گذشته میکند.
مهمتر آنکه، قالیباف در سخنرانی اخیر خود گفته است: وزارت «امور خارجه» را به «وزارت خارجه و تجارت بینالملل» تغییر میدهیم. به همین آسانی قرار است وزارت امور خارجه را که وظیفه ارتباط با کشورهای خارجی را براساس سه اصل عزت، حکمت و مصلحت در عرصه بینالملل دارد را با تغییری یک نام به تجارتخانه تبدیل کند. در واقع قرار است با این حرکتها آقای قالیباف موفق به ایجاد پنج میلیون شغل شود. جهت یادآوری؛ در تمام سفارتخانههای کشورمان در کشورهای خارجی بخشی مربوط به امور اقتصادی فعال است، قبل از آنکه عدهای از تجار به کشورهای دیگر سفر کنند و یا تفاهمنامه و قراردادهای تجاری میان دولت و شرکتهای خصوصی و دولتی منعقد شود، شاهد فعالیتها و رایزنی بخش اقتصادی وزارت امور خارجه با کشور مربوطه هستیم. گمان میکنیم مشاوران ایشان به دلیل کثرت مشاغل و گرفتاریهای روزمره وقت پرسش از سفیران سابق و فعلی را نداشته باشند، کافیست به نمودار سازمانی وزارت امور خارجه نگاهی بیندازند، بدونتردید در کمتر از پنج دقیقه با بخش «معاونت اقتصادی و توسعه انسانی» در این چیدمان روبرو میشوند و سخنان عجیب را به عنوان مشاوره به شهردار تهران تحویل نمیدهند!
فراهم کردن یک برنامه اجرایی برای کشور با انجام کارهای از قبیل تردستی و شعبده امکان پذیر نیست. نیاز به وقت و کار کارشناسی داشته و دارد، تجربه مخرب و هزینهساز دولت نهم و دهم که در یک روز 290 مصوبه را در سفر استانی و از صبح تا ظهر تصویب میکرد برای به یادآوردن اشتباههای فاجعهبار کافیست. نمیتوان با یک نشست و برخاست دوستانه و نقل خاطرات گذشته به برنامهای مکتوب برای اداره یک کشور رسید، راه تدوین برنامه کمک خواستن از کارشناسان در همان رشته است، نمیتوان با شنیدن و یا خواندن چند صفحه متن درهم و برهم به برنامه جامع دست یافت. سخنان قالیباف بیش از هر شخص و جریانی، عملکرد او را در دوران شهرداری برای تمام سالها زیر سوال خواهد برد. در شرایطی که شهردار دایم در حال زدن تبصرههای بیشتر به سخنان چندروز گذشته خود است، این سوال برای مردم پیش خواهد آمد که او طی سالهای قبل براساس کدام نگاه دغدغه رسیدن به صندلی ریاست جمهوری را در سر میپروانده است؟