آیت الله مصباح یزدی از کسانی که معتقدند «با رونق اقتصادی همه چیز حل می شود» انتقاد کرد.آیت الله مصباح در دیدار جمعی از اعضای شورای دبیرخانه کانون مساجد استان قم گفت: این تفکر فقط مخصوص مارکسیستها نیست و برخی متدینین ما هم گمان میکنند که همه چیز با رفع تحریمها حل میشود و با رونق اقتصادی همه چیز تمام میشود؛ اگر چه که نباید از مادیات غفلت کرد ولی نباید تمام امید ما به مادیات باشد.
وی با بیان این که در کلمات امام هم این تفکر وجود داشته است، افزود: متأسفانه برخی روحانیون و جا افتادههای متدین ما این حرفها را میزنند؛ مادیات یک ضرورت موقت است و ما برای پیشرفت نیاز به علم و عمل داریم. آیت الله مصباح یزدی با بیان این که ما باید از بودجههای آبرومند برای پیشرفت خود استفاده کنیم، خاطرنشان کرد: نباید آبرو و عزت اسلام را به خاطر رسیدن به مادیات هزینه کرد و در صدر اسلام هم با وجود مشکلات مادی فراوان با قناعت زندگی میکردند و زیر بار حرف کفار نمیرفتند. علاقه مردم به روحانیت به خاطر دوری از مادیات است.
وی با بیان این که مردم توقع دارند که روحانیت نسبت به امور مادی بی اعتنا باشد، یادآور شد: علاقهای که مردم به روحانیت دارند به همین خاطر است زیرا دیدند که اینها به دنبال سود شخصی خود نبودهاند و هر وقت روحانیت به سمت مادیات رفته اند ارادت مردم هم به آنها کم شده است.
استاد حوزه علمیه با بیان این که برخی افراد در حوزه سالیان درازی به تحصیل مشغول بودهاند ولی اسلام را به خوبی نمیشناسند، ابراز داشت: این افراد به اسلام به دید جامعیت نگاه نکردهاند و یا بعد عبادت آن را دیدهاند و یا بعد مادی آن را؛ الحمد للله خداوند رهبری به ما داده است که اسلام را جامع میبیند. وی با اشاره به برخی افراد که خود را عالم و از آموختن مبرا میدانند، گفت: انسان هیچ گاه از آموختن بی نیاز نیست و لایه های اسلام به گونه ای است که برای شناخت آن نباید هرگز از علم آموزی دور باشیم و به طور کلی باید مراقب آفتها باشیم و هم درست بیاموزیم و هم درست تعلیم دهیم.
آیت الله مصباح یزدی با بیان این که در مقام عمل هم باید از خود مراقبت کنیم، خاطرنشان کرد: ما باید در عمل به مردم نشان دهیم که تعلقی به دنیا نداریم و به دنبال این نیستیم که برای خود و اهل و عیال خود و هفت نسل آینده خود مال کسب کنیم زیرا مردم میفهمند و میدانند که این حقه ای است برای دنیا پرستی و اگر مردم احساس کنند که این رقابتی است میان دو آخوند بر سر پست و مقام و دنیا دیگر به آنها اعتماد نمیکنند.