فرانک محمدی نژاد چارقوییه دانشجوی محیط زیست کارشناسی ارشد این واحد دانشگاهی درباره پروژه خود گفت: در ایران دو گونه ماهی کور در غار لون لرستان وجود دارد که ماهی کور ایرانی Garra typhlops) (Farashi et al., 2014) از خانواده کپورسانان (Cyprinidae) و سگ ماهی غارزی ( Paracobitis smithi (Greenwood, 1976) از خانواده سگ ماهیان ( Balitoridae) (Nalbant and Bianco,1998) هستند.
وی با یادآوری اینکه ماهی کور ایرانی، جزء گونه های اندمیک و کمیاب کشور به شمار می آید، ادامه داد: این گونه در لیست قرمزIUCN در جایگاه آسیب پذیر قرار دارد و دامنه پراکنش آن محدود به زیستگاه غار لون در استان لرستان، شهرستان خرم آباد است.
محمدی نژاد چارقوییه افزود: محدود بودن پراکنش این گونه در منطقه ای کوهستانی و دسترسی مشکل به محل، نداشتن ارزش اقتصادی، شناخت ناکافی از این گونه و کم اهمیت بودن گونه های آبزی در بحث حفاظت گونه های حیات وحش از جمله عواملی هستند که باعث شده اند در امر حفاظت و مدیریت این گونه تاکنون غفلت بسیاری روی دهد. وی با بیان اینکه در ایران فعالیت های حفاظتی برای حفظ جمعیت های حیات وحش و زیستگاه ها، هنوز به صورت سنتی و بر اجرای قوانین و مقرارت شکار و صید اتکا دارند، اظهار داشت: حفاظت بر این اساس و بدون شناخت از زیست شناسی و بوم شناسی گونه ها در کنار مشکلات بسیاری که دارد موثر به نظر نمی رسد.
این دانشجوی جوان خاطرنشان کرد: از آنجا که جایگاه سیستماتیک گونه ماهی کور تاکنون با ابهامات بسیاری رو به رو بوده است، رویکردهای نوین علم ژنتیکی نظیر DNA Barcoding می تواند برطرف کننده بسیاری از این ابهامات باشند. وی تصریح کرد: مطالعات قبلی (Hashemzadeh Segherloo et al., 2012 ؛Farashi et al., 2014) نشان داده که این گونه متعلق به جنس Garra است و جایگاه سیستماتیک این گونه به درستی تعیین نشده است. محمدی نژاد چارقوییه افزود: در تحقیق مذکور با بررسی ژن اینترون S7 هسته که به طور موثری برای درک روابط تکاملی بین جمعیت ها و گونه ها استفاده می شود، به شناسایی جایگاه سیستماتیک دو فرم مورفولوژیک همبوم گونه ماهی کور ایرانی Garra typhlops پرداخته شد.
وی با تاکید بر اینکه با شناخت حاصل از زیست شناسی این گونه می توان سنگ بستری برای مدیریت و حفاظت آن فراهم آورد، بیان داشت: با توجه به نتایج تحقیق و فواصل ژنتیکی معنی دار در ژن های هسته، مشخص شد این دو فرم مرفولوژیک هم بوم، به دو گونه مجزا تعلق داشته که نام های Garra levan و G. typhlops برای این دو گونه پیشنهاد شده است. این پروژه تحقیقاتی به راهنمایی دکتر آزیتا فراشی، مشاوره دکتر محمد کابلی و با همکاری آزمایشگاه اداره کل دامپزشکی استان خراسان رضوی شهرستان مشهد، دکترمهران قائمی و دکتر مریم ترابی انجام شده است.