بگذاریم کودکان، کودکی کنند

سیدمصطفی بهشتی

---

گروه سیاسی: اگر روزی که تمام قد و بدون توجه به جوانب، اندیشه پر و بال دادن به چرخش سانتریفیوژ را در سر می‌پروراندید، به فکر چرخیدن چرخه زندگی مردم بودید، اکنون روی کودکان کار برای تبلیغات اهداف منحرف خود انگشت نمی گذاشتید، روزی که از تحریم کاسبی می‌کردید، همان کودکی که الان افکار پاک او را نشانه می‌روید، در کف خیابان های تهران تلاش می‌کرد برای ایستادن زیر چتری که حس مسؤوليت، بر سر او باز کرده بود، دقیقا همان روزهایی که باید با اسباب‌بازی‌هایش بازی می‌کرد، شما با زندگی و آینده او بازی می‌کردید، و روزی که باید دست نوازش پدرانه بر سر او می‌کشدید و راه مهد و مدرسه را به او نشان می‌دادید، او را از کف خیابان به کف خیابان بردید با این تفاوت که دیگر مقصد چهارراه و میدان نبود و به او و دوستانش دیکته کردید که امرار معاش او جلوی فلان سازمان و وزارتخاته تأمین می‌شود و در ذهن کودکانه او انرژی هسته‌ای را غایت اهداف انقلاب ساختید.

شاید این قانون نانوشته را از تمامیت‌خواهی و خودکامگی بتوان تفهیم کرد؛ هر آنجا که قدرت‌طلبان نمی‌توانند جامعه و قشر با دانش و فرهیخته را به راه اشتباهی که خود می‌روند کشانند، سر به راهی می‌گذارند تا آدم‌هایی را پیدا کنند که هنوز ذهن آنها شکل نگرفته تا تفکر و تخیل آنها را آنگونه بسازند که متبوع خودشان باشد. به عنوان مثال آن کودکی که فقط در شش سالگی در عراق و سوریه تفنگی هم قد خود به دست می‌گیرد و شیعه را تهدید می‌کند، نه از ابتدا اینگونه به دنیا آمده و نه از روی اختیار این مسیر را برگزیده است، او در تهاجم افکار تکفیری تسلیم شده است اما گویا دنیای کودکان کار و همنوعان آنها برا تاخت و تاز کافی نبوده و در قالب جدیدی که برای آنها پی ریزی کرده‌اید برای ورود به تخیلات کودکانه، استفاده از تکنولوژی و فیلم و کلیپ را در چارت قرار داده تا بر مجموعه کامل کودک و نوجوان هدف گذاری شود.

آری روایت انیمیشن اخیر هم که زبان چرخیدن را می‌آموزد درست است: یک نفر می‌تواند بدون تفکر و بدون اندیشه‌ی گفتگو و اندک سابقه‌ای از تمدن ایران زمین با دنیا کاری کند که مدام زبان تحریم بیخ گوش ما بجنبد!
- می‌شود که یک جریان افراطی با زبان زور با دنیا صحبت کند و ادعای واهی نابودی غرب را داشته باشد و پای عوارض که رسید دود آن در چشم مردم برود!
- می‌توان به همگان فهماند یک نفر می‌تواند یک انقلاب را به پرتگاه برساند و نفری دیگر از راه برسد و بر اشتباهات وی ماله بکشد!
- و ...
اما وقتی قرار است از جلوی چشم فرزندان این مرز و بوم بازی‌های جنگی جمع شود، فیلم‌های خشن برچیده شود، انیمیشن بل و سباستین بخاطر قانون‌های خودساخته ممنوع‌التصویر شود و جنبه مثبت تکنولوژی به نمایش درآید، حداقل نسخه‌ای بپیچید در سن کودک و بر قد افکار او، مبارزه را هم کسانی به عهده بگیرند که نان تحریم فربه شان کرد.

توصیه می‌شود آن زمانی که قرار است انرژی هسته‌ای را به خورد کودکان داد، اندکی آینده‌نگری شود و به دور و بر نظاره‌ای شود تا بدانید که در کشورهایی مثل آلمان و ژاپن آجرهای دیوارهای هسته‌ای برچیده می‌شود و این اندازه غرق تزریق ایدئولوژی خود نشوید که یادتان برود حداقل بیست سال دیگر فرزندان امروز به تکامل می‌رسند و قرار است کاری کنند و آن زمان نقش انرژی هسته‌ای کجاست؟!

بگذاریم کودکان، کودکی کنند، سیاست‌مداران سیاست پیشه کنند و هر چیزی در جای خود باشد. دوستان هم باد به غبعب نیاندازند که خودشان همایش می‌گذارند و انیمیشن می‌سازند و خود می‌بینند و خود می‌خندند و خود خوش دارند، آخر هم خودشان برنده می‌شوند، از لاک افکار پیکار‌جویانه خود بیرون بیایید و به انیمیشن و دنیای لطیف کودکان کاری نداشته باشید، فیلم بلند بسازید، به بلندای هشت سال غارت و فساد، به تعداد آدم‌هایی که به جرم دزدی از بیت المال در اوین صف بسته‌اند، به ارزش پول‌هایی که در آن هشت سال به یغما رفت! اجازه دهیم کودکان زندگی لطیف کودکی را تا وقت دارند تجربه کنند، برای چرخیدن بهتر است از زوال افکار بیرون شد تا توسل به چرخیدنی که بازیگران آن کودکان باشند.