صادق صدرایی
با وجود گذشت دو هفته از هتاکی حیرت انگیز و تاسف آور فردی مدعی ارزشهای جبهه و جنگ نسبت به مرحوم آیت الله هاشمی رفسنجانی همچنان از این همه بیحرمتی میتوان متعجب و متاسف بود. وی که بر خلاف ادعاهایش ظاهرا بویی از ارزش هایی که خود را سینه چاک آنها نشان میدهد نبرده است حتی به اولیهترین اصول اخلاقی نیز پایبند نبود و به فردی که دیگر دستش از دنیا کوتاه شده هر ناروایی را نسبت داد.
آن چه بهانه یادآوری آن اتفاق تلخ شده است اقدام عجیب صداوسیما در شب گذشته بود. صداوسیمای جمهوری اسلامی به فردی که همین چندی پیش به یکی از بزرگان همین نظام جمهوری اسلامی که این رسانه قرار بوده صدا و سیمایش باشد توهین کرده است آنتن زندهاش را هبه میکند تا به نام گرامیداشت یاد و خاطره شهید عماد مغنیه، از فرماندهان ارشد حزب الله، به وزارت امور خارجه حمله کند و با همان لحن گزنده همیشگی اش مردان «غیور، امین، شجاع و متدین» حاضر در تیم وزارت خارجه را متهم به عدم پیگیری در موضوعاتی کند.
این که او در این برنامه چه گفته است و پاسخ آن چه گفته، چیست شاید در درجه دوم اهمیت قرار بگیرد و مسئله اساسی این است که چگونه است صداوسیمایی که افراد دلسوز بسیاری را به واسطه آن که از برخی خطوط قرمز توهمی مسئولان صداوسیما اندکی عبور کردهاند از حضور در رسانهای که قرار بود ملی باشد محروم میکنند اما به فردی که همین دو هفته پیش در محفلی علنی گستاخانه به «رفیق دیرین» و مشاور صدّیق رهبری نظام هتاکی میکند اجازه حضور در برنامه تلویزیونی را میدهند؟ نکته جالب توجه درباره برنامه مذکور آن است که گویا این برنامه که به دلیلی که برای همه روشن است نام «جهان آرا» را برای خود انتخاب کرده است پاتوقی برای اهل افراط شده است.
به این معنا که افرادی را که اقلیتی تندرو ذیل جریان اصولگرا که مورد اعتراض بزرگان اصولگرا نیز قرار دارند تشکیل میدهند با استفاده ازتریبون یک طرفه صداوسیما هر آن چه که میخواهند میگویند. پیش از این نیز در همین برنامه با حضور شخصی به نام حسن عباسی به برخی مراجع توهین شده است و مجری نیز سابقه هتاکی به مردم تهران به واسطه انتخاب هایشان در انتخابات94 را در کارنامه درخشانش (!) دارد و این گونه که پیداست جمع هتاکان در این برنامه جمع است. در پایان میتوان توصیهای به مسئولان صداوسیما داشت؛ درست است که رسانه انحصاری صداوسیما بوق تبلیغاتی یک طرفهای به سود یک جریان خاص و علیه جریانی دیگر است اما انتظار میرود که حضرات صداوسیمایی در رفتارهای یک طرفهشان حد نگه دارند و این گونه عریان به هتاکان روی خوش نشان ندهند که این تصور ایجاد شود که گویا مزد هتاکی این اقلیت تندرو حضور دائمشان در صداوسیماست.