ثمره «حضور مردم»

روزنامه بهار: رهبر انقلاب در دیدار دیروزشان با جمعی از کارگران، دور شدن سایه جنگ از کشور را ثمره حضور مردم دانستند.برخی از سیاسیون و رسانه‌های تندرو در جریان اصولگرا با بهانه قرار دادن این جمله ایشان، مصداق آن را سخنان حسن روحانی دانسته‌اند تا به خیال خود به دوگانه موهوم و جعلی «روحانی – رهبری» دامن بزنند. اما آیا به واقع روحانی با این سخن رهبر انقلاب مخالفتی دارد؟! با نگاهی به گفته‌های حسن روحانی از روز اعلام توافق هسته‌ای تا امروز همواره شاهد آن هستیم که رئیس جمهور بر این نکته تاکید کرده است که «حضور مردم»  در انتخابات92 باعث تغییر در سیاست خارجی کشور و دست یافتن به برجام به عنوان توافقی که سایه جنگ را از کشور دور کرده بوده است. به عبارت دیگر در نگاه رئیس جمهور روحانی نیز ریشه و اساس دور شدن سایه جنگ از کشور نه موشک‌های دوربرد یا توانمندی دیپلماتیک بلکه حضور مردم در صحنه است.

بیاییم تصور کنیم که مردم به واسطه گلایه هایشان از انتخابات88 و همچنین رد صلاحیت حیرت انگیز مرحوم آیت الله هاشمی رفسنجانی در انتخابات92، در آن سال از حضور در انتخابات کناره گیری می‌کردند و مثلا به جای 73 درصد، 53 درصد جامعه در انتخابات شرکت می‌کردند. نتیجه این عدم حضور مردم چه می‌شد؟ برگزیده شدن افرادی که رویکردشان حداقل در حوزه سیاست خارجی هیچ تفاوتی با دولت گذشته نداشت نتیجه قطعی عدم حضور مردم بود. قاعدتا در آن شرایط همان شیوه غلط در امر سیاست خارجی ادامه می‌یافت. نتیجه قهری آن الگو در سیاست خارجی افزایش بیش از پیش تحریم ها، به صفر رسیدن میزان فروش نفت به عنوان مهمترین منبع درآمدی کشور و جدی‌تر شدن احتمال برخورد نظامی با ایران به واسطه قطعنامه1929 بود.

برای توضیح بیشتر ذکر این نکته ضروری است که در تاریخ سازمان ملل کلیه کشورهایی همچون ایرانِ پیش از برجام ذیل فصل هفت منشور ملل متحد قرار گرفته‌اند یا دچار تغییر رژیم شده‌اند و یا با برخورد نظامی مواجه بوده اند. در نتیجه ادامه روندی که در حوزه سیاست خارجی در دولت سابق پی گرفته می‌شد کشور را به همین سمت می‌برد. نقش حضور مردم در دفع شر دشمن و دور کردن سایه جنگ از سر کشور دقیقا همین جا روشن می‌شود که مردم با حضور خود در انتخابات92 و با انتخاب فردی از جریان میانه رو کشور فضا را برای تغییر  رویکرد در سیاست خارجی مهیا ساختند. اگر حضور مردم نبود قطعا نه از روحانی خبری بود و نه از ظریف و کیست که نداند که عدم حضور این دو در جریان مذاکرات هسته ای، کشور را به برجام نمی‌رساند. برجام که دستاوردی بزرگ برای نظام است باعث لغو کلیه قطعنامه هایی شد که ایران را «تهدیدی برای صلح و امنیت بین الملل» خوانده بود. این مفهوم از منظر حقوق بین‌الملل زمین چینی برای حمله نظامی به کشورها است.کوتاه سخن آن که حضور مردم، انتخاب روحانی، برجام و توانمندی‌های نظامی کشورچهار رکن اساسی بوده است که سایه جنگ را از سر مردم ایران برداشته است و قطعا در این بین حضور مردم جایگاهی ویژه و اهمیتی بیش از دیگر موارد داشته و دارد.