داریوش احمدیان
اظهارنظر جنجالی منصور غلامی، وزیر علوم درباره دانشجویان ستارهدار که از اساس منکر وجود آنان شد سبب به وجود آمدن حاشیههایی شده است. برخی دانشجویان که بلای «ستارهدار» شدن بر سرشان آمده بود به اَشکال مختلف به وزیر علوم یادآوری کردند که در حال تعریف اشتباه قصه است و ستارههای درخشان در پروندههای تحصیلی آنان اظهرمنالشمس است و نمیتوان به سادگی منکر آن شد. رسیدگی موضوع دانشجویان ستارهدار از آن مسائلی است که در سالهای اخیر و به خصوص پس از انتخابات۸۸ تبدیل به یکی از مهمترین مطالبات جامعه دانشگاهی شد. موضوعی که از جنبههای حقوق شهروندی بارها مورد اعتراض قرار گرفته است.
با آغاز به کار دولت اعتدال از تابستان۹۲ بسیاری انتظار داشتند که مشکل دانشجویان ستارهدار حل شود اما آنچه در صحنه عمل رخ داد نتوانست انتظار جامعه دانشگاهی در این موضوع را محقق کند. ستارهدار کردن دانشجویان و محرومیت آنان از تحصیل که در هشت سال حضور اصولگرایان در قدرت تبدیل به اهرم فشاری علیه دانشگاه شده بود با حضور میانهروها در دولت هم آن طور که رییس دولت وعده داده بود حل نشد. حالا و در دولت دوم حسن روحانی هم به جای حل مسئله شاهد پاک کردن کامل صورت مسئله هستیم و وزیر علوم ستارهها را نمیبیند!
با نگاهی به وعدهها و برنامههای روحانی در دو دوره انتخابات۹۲ و ۹۶ شاهد آن هستیم که کسر قابل توجهی از مطالب مطرح شده از سوی او موضوع توجه به حقوق شهروندی بود. تدوین و انتشار منشور حقوق شهروندی در دولت یازدهم این نوید را میداد که موضوع دانشجویان ستارهدار که مشخصاً موضوعی در تقابل با حقوق شهروندی است حل میشود اما در عمل تغییری در این مسئله رخ نداد. برای حلوفصل این مسئله که رفته رفته تبدیل به معضل بزرگی شد میتوان به چند نکته اشاره کرد.
الف) تعیین نهاد تصمیمگیر در این باره موضوعی است که پیش از هر اقدامی باید به آن توجه نشان داد.
در ظاهر دانشجویان ستارهدار موضوعی ذیل وزارت علوم تعریف میشود اما حقیقت آن است که وزارت علوم در همه این سالها نشان داده است به تنهایی نمیتواند این مسئله را حل کند و باید قبل از برداشتن هر گامی در جهت حلوفصل این مسئله نهاد اصلی تصمیمگیر در این باره مشخص شود.
ب) این انتظار وجود دارد که در شرایطی که وزیر علوم توان و یا تمایلی برای ورود جدی در این موضوع ندارد و به کل منکر وجود آن شده است دستیار رییسجمهور روحانی در امور حقوق شهروندی وارد میدان شده و از ظرفیتهای موجود در منشور حقوق شهروندی نهایت استفاده برای حل این مسئله شود.
ج) و نکته پایانی نقش نمایندگان مجلس است. واقعیت آن است که از علل اصلی تشکیل دولت اعتدال و مجلس امید تلاشهایجامعه دانشگاهی در افزایش آگاهی جامعه و به صحنه آوردن مردم در زمان انتخابات بود. اکنون این انتظار وجود دارد که مسئولانی که تکیه زدنشان به کرسیهای قدرت را مدیون دانشجویانی هستند که انتظاری حداقلی همچون حق تحصیل را از آنان طلب میکنند در چنین موضوعاتی همّتی بیش از پیش از خود نشان دهند. به عنوان مثال این توقع وجود دارد که نمایندگان مجلس با استفاده از ابزارهای نظارتی خود ستارههای موجود در پروندههای دانشجویان را به آقای وزیر نشان دهند!