گروه سياسي: حجت الاسلام محمد رضا زائری مدیر مسئول نشریه خیمه در يادداشتي درباره اعتراضات مردمي اخير در كشور نوشت: سال هشتاد و هشت رويهي آشفتگي ها سياسي بود و الآن رويه ي اقتصادي دارد اما متن و بطن آشفتگي و لايه زيرينش تعارض هاي اجتماعي است. اشتباه جبهه انقلاب در سال هشتاد و هشت اين بود كه با تحليل سطحي به سراغ مشكلات سياسي رفت و دائم از عدم وقوع تقلب در انتخابات سخن گفت در حالي كه اصل و ريشه مشكل اين نبود.
تو را به خدا عميق تر باشيد! ما چون فكر كرديم مشكل سياسي است در طول اين سالها به جاي ترميم آسيب هاي اجتماعي دائم روي فتنه و نهم دي تمركز كرديم و نتيجه اش را ديديم! الآن هم چون تصورمان از علل مشكلات غلط است و تصور اقتصادي بودن ريشه بحران را داريم فكر مي كنيم با تكذيب گران شدن بنزين يا اعلام كاهش قيمت تخم مرغ اوضاع آرام مي شود! مثل اين كه يك جوان به خاطر اين كه ازدواج نكرده و شغل و پول ندارد ناراحت باشد و به كت و شلوار پدرش پيله كند و پدر به جاي درك ريشه ناآرامي او ساعتها در باره كت و شلوارش توضيح بدهد!
اكنون هم اصل مشكل جامعه نه سياسي است و نه اقتصادي بلكه تعارض هاي اجتماعي فضاي بروز بحراني را ايجاد كرده كه از سالها قبل پيش بيني و به صراحت اعلام شده بود و غده چركين مشكلات اجتماعي با نيشتر سياست يا اقتصاد سرباز كرده! مشكل پرسشهاي بي جواب مردم است؛ از گم شدن مجسمه ها در تهران تا اسيدپاشي در اصفهان و شايعه جاسوسي دختر فلان و دزدي برادر بهمان و اين قدر هم به مردم دروغ گفته ايم كه ديگر تكذيب و تاييد هايمان را هم باور نمي كنند! مشكل جوك هايي است كه صاف توي روي مردم گفته ايم، مثل خواب آلودگي سعيد مرتضوي موقع امضاي چك بابك زنجاني!
مشكل گسلها و شكافهاي اجتماعي ست و احساس تحقير فراگير كه در لايه هاي مختلف مردم احساس مي شود. مشكل تبعيض است، وگرنه صرف نداشتن و نخوردن باعث آشوب نمي شود، وقتي همه مثل هم باشند و شخص گرسنه ببيند كه فرزند رييس جمهور هم شغل ندارد و دختر وزير هم با جهيزيه ساده و مختصر به خانه بخت مي رود! مشكل وهن عقل و تخصص در اداره كشور و بي اعتنايي به نظر نخبگان است وگرنه سالهاست جامعه شناسان دارند نسبت به شرايط بحراني كشور هشدار مي دهند!
مشكل اين است كه تراكم خشونت و عصبانيت را ديديم ولي تا از اسلام رحماني سخن به ميان آمد دهان ها را بستيم! مشكل خطبه هاي جمعه امثال آقاي موحدي كرماني و جنتي است. مشكل فاصله طبقاتي است، و اوضاع تأسف بار صداوسيما، مشكل تضييع حقوق زنداني هاست، مشكل غيبت بخش عمده اي از مردم در نقش آفريني مؤثر و عدم حضورشان در رسانه ملي است و نقش مخرب آگهي هاي بازرگاني ، مشكل ويژه خواري و پارتي بازي ، عدم گردش نخبگان و چسبيدن مسؤولان نسل اول و دوم به مناصب مختلف ، تصميم گيري هاي بي ربط و سخنراني هاي ابلهانه بعضي از مسؤولان، دروغ هايي كه در عرصه هاي مختلف به مردم گفته شده، تمركز بر موضوعات ظاهري چون حجاب يا بزرگداشت كورش و غفلت از ريشه ها و موضوعات اساسي چون عدالت و آزادي انديشه و آزادي بيان، رياكاري ها و تظاهرها، سوء استفاده ها و اختلاس ها و ظلم و ستم به طبقات محروم و فرودست است