تاریخ انتشار : ۱۳۹۷/۰۲/۰۳ ساعت ۱۰:۱۸
کد مطلب : ۱۴۸۳۲۷
قیصر شاعری همزاد باران
گروه فرهنگي: فرزند میانین بهار چند سالی است باران را بدون همزادش «قیصر امین پور» شاعری از دیار کمیاب تعالی های اخلاقی، او که انحنای روحش از درد مردم زمانه شکسته بود، را به میزبانی دارد.
بازوان حس شاعرانه اش، زخم خورده بود او که دردهای نگفتنی زیاد داشت و استخوان های بودنش از درد اجتماع زمانه درد می کرد.قیصر، شاعر فرصت های دیر در دوم اردیبهشت 1338 در روستای گتوند از توابع شهرستان شوشتر در استان خوزستان به دنیا آمد.دوران ابتدایی، راهنمایی و متوسطه خود را در مدرسه راهنمایی دکتر معین و آیت الله طالقانی دزفول گذراند و سال 1357 در رشته دامپزشکی دانشگاه تهران پذیرفته شد ولی پس از مدتی از تحصیل این رشته انصراف داد.سال 1363 در رشته زبان و ادبیات فارسی به دانشگاه رفت و این رشته را تا مقطع دکتری گذراند و در سال 1376 از پایان‌نامه دکترای خود با راهنمایی محمدرضا شفیعی کدکنی با عنوان «سنت و نوآوری در شعر معاصر» دفاع کرد که این پایان‌نامه در سال 1383 و از سوی انتشارات علمی و فرهنگی به صورت کتاب منتشر شد.
وی فعالیت هنری خود را از حوزه اندیشه و هنر اسلامی در سال 1358 آغاز و نخستین مجموعه های شعری خود را طی این سالها تقدیم هنردوستان کرد و در سال 1367 سردبیر مجله سروش نوجوان شد.امین‌پور، تدریس در دانشگاه را از سال ۱۳۶۷ و در دانشگاه الزهرا (س) آغاز کرد و سپس در سال ۱۳۶۹ در دانشگاه تهران مشغول تدریس شد.او در سال ۱۳۶۸ موفق به کسب جایزه نیما یوشیج، موسوم به مرغ آمین بلورین شد و سال 1382 به عنوان عضو فرهنگستان ادب و زبان فارسی انتخاب شد.
شعر و شخصیت قیصر چنان باشکوه است که باید هرچه بیشتر به آن پرداخت اما آنچه قیصر را جامع تر و کامل تر می شناساند توجه به جنبه معلمی و اعجاز او در شیوه تدریس و پیوند عشق و درس بود.
قیصر شاعری بود که عشق را به مدرسه برد، شیوه تدریس و صمیمیت استاد با دانشجویان و دقت توجه و صبر و حوصله در برخورد با آنان باعث مشارکت و حضور فعال دانشجویان شده بود.شیوه های نوین در تدریس که کلاس درس را دلنشین و به یادماندنی می کرد و استفاده از تصنیف های ساخته شده در مورد اشعار، کلاس های قیصر را به یکی از پربارترین کلاس های درس دانشکده ادبیات تبدیل کرده بود.قیصـر از ابزار مختلف در تدریس استفاده می کرد، او نقاش هم بود و گاه به اقتضای موضوع تدریس، طرحی ساده بر تخته می نشاند و یا حین تدریس نکات کلیدی یا نام ها را روی تخته سیاه می آورد.او اولین مجموعه شعرش را با عنوان «تنفس صبح» که بخش عمده آن غزل بود و حدود 20 قطعه شعر آزاد و دومین مجموعه اش با عنوان «در کوچه آفتاب» از سوی انتشارات حوزه هنری در سال 63 منتشر کرد.«منظومه ظهر روز دهم»، «آینه های ناگهان» در دو جلد که حاوی اشعاری است که بعدها در کتابهای درسی به عنوان نمونه هایی از شعرهای موفق نسل انقلاب میآید، دیگر آثار امین پورند.
در همین دوران است که برخی از اشعار وی همراه با موسیقی تبدیل به ترانه های ماندگار می‌شود.
قیصر پیش از آنکه به عنوان شاعر کودک و نوجوان به شمار آید در جامعه ادبی امروز به خاطر ویژگی های شعری اش شناخته شده است و شعرهای عمومی اش بیشتر از شعرهای کودکانه و نوجوانانه اش بر سر زبانهاست.هر چند جامعه ادبی او را به عنوان یک ادیب آکادمیک و استاد دانشگاه می شناسد ولی حوزه ادبیات کودکان و نوجوانان هنوز قیصر را از آن خود می داند.
چهارپاره، غزل، دوبیتی، قالب نیمایی و مثنوی قالبهای شعری مورد علاقه امین پور هستند، هوشیاری و دقت نظرش از او شاعری مضمون یاب و نکته پرداز ساخته است، ویژگی زبان او در عین سادگی و روانی، از زیبایی چشمگیری برخوردار است.قصیر امین پور، در حوزه شعر کودک و نوجوان نامی آشناست ولی مانند بعضی از شاعران، در حوزه شعر کودک مکث چندانی از خود نشان نداد و بیشتر توجه خود را به نوجوانان معطوف داشت.نمونه آثار او در بخش شعر نوجوان مثل چشمه، مثل رود، به قول پرستو، تنفس صبح و در کوچه انقلاب است.گلها همه آفتابگردانند، گزینه اشعار مروارید، بی بال پریدن، طوفان در پرانتز، سنت و نوآوری در شعر معاصر دیگر آثار قیصر هستند.شاعر دردهای کهنه و فرصت های دیر در چهل و هشتمین فصل زندگی در هشتم آبان ماه از دیار زمینی کوچ کرد، او پیشتر و پس از سانحه تصادف در سال ۱۳۷۸ همواره از بیماری‌های مختلف رنج می‌برد.پیکر این شاعر در زادگاهش «گتوند» در کنار مقبره شهدای گمنام به خاک سپرده شد.
وی فعالیت هنری خود را از حوزه اندیشه و هنر اسلامی در سال 1358 آغاز و نخستین مجموعه های شعری خود را طی این سالها تقدیم هنردوستان کرد و در سال 1367 سردبیر مجله سروش نوجوان شد.امین‌پور، تدریس در دانشگاه را از سال ۱۳۶۷ و در دانشگاه الزهرا (س) آغاز کرد و سپس در سال ۱۳۶۹ در دانشگاه تهران مشغول تدریس شد.او در سال ۱۳۶۸ موفق به کسب جایزه نیما یوشیج، موسوم به مرغ آمین بلورین شد و سال 1382 به عنوان عضو فرهنگستان ادب و زبان فارسی انتخاب شد.
شعر و شخصیت قیصر چنان باشکوه است که باید هرچه بیشتر به آن پرداخت اما آنچه قیصر را جامع تر و کامل تر می شناساند توجه به جنبه معلمی و اعجاز او در شیوه تدریس و پیوند عشق و درس بود.
قیصر شاعری بود که عشق را به مدرسه برد، شیوه تدریس و صمیمیت استاد با دانشجویان و دقت توجه و صبر و حوصله در برخورد با آنان باعث مشارکت و حضور فعال دانشجویان شده بود.شیوه های نوین در تدریس که کلاس درس را دلنشین و به یادماندنی می کرد و استفاده از تصنیف های ساخته شده در مورد اشعار، کلاس های قیصر را به یکی از پربارترین کلاس های درس دانشکده ادبیات تبدیل کرده بود.قیصـر از ابزار مختلف در تدریس استفاده می کرد، او نقاش هم بود و گاه به اقتضای موضوع تدریس، طرحی ساده بر تخته می نشاند و یا حین تدریس نکات کلیدی یا نام ها را روی تخته سیاه می آورد.او اولین مجموعه شعرش را با عنوان «تنفس صبح» که بخش عمده آن غزل بود و حدود 20 قطعه شعر آزاد و دومین مجموعه اش با عنوان «در کوچه آفتاب» از سوی انتشارات حوزه هنری در سال 63 منتشر کرد.«منظومه ظهر روز دهم»، «آینه های ناگهان» در دو جلد که حاوی اشعاری است که بعدها در کتابهای درسی به عنوان نمونه هایی از شعرهای موفق نسل انقلاب میآید، دیگر آثار امین پورند.
در همین دوران است که برخی از اشعار وی همراه با موسیقی تبدیل به ترانه های ماندگار می‌شود.
قیصر پیش از آنکه به عنوان شاعر کودک و نوجوان به شمار آید در جامعه ادبی امروز به خاطر ویژگی های شعری اش شناخته شده است و شعرهای عمومی اش بیشتر از شعرهای کودکانه و نوجوانانه اش بر سر زبانهاست.هر چند جامعه ادبی او را به عنوان یک ادیب آکادمیک و استاد دانشگاه می شناسد ولی حوزه ادبیات کودکان و نوجوانان هنوز قیصر را از آن خود می داند.
چهارپاره، غزل، دوبیتی، قالب نیمایی و مثنوی قالبهای شعری مورد علاقه امین پور هستند، هوشیاری و دقت نظرش از او شاعری مضمون یاب و نکته پرداز ساخته است، ویژگی زبان او در عین سادگی و روانی، از زیبایی چشمگیری برخوردار است.قصیر امین پور، در حوزه شعر کودک و نوجوان نامی آشناست ولی مانند بعضی از شاعران، در حوزه شعر کودک مکث چندانی از خود نشان نداد و بیشتر توجه خود را به نوجوانان معطوف داشت.نمونه آثار او در بخش شعر نوجوان مثل چشمه، مثل رود، به قول پرستو، تنفس صبح و در کوچه انقلاب است.گلها همه آفتابگردانند، گزینه اشعار مروارید، بی بال پریدن، طوفان در پرانتز، سنت و نوآوری در شعر معاصر دیگر آثار قیصر هستند.شاعر دردهای کهنه و فرصت های دیر در چهل و هشتمین فصل زندگی در هشتم آبان ماه از دیار زمینی کوچ کرد، او پیشتر و پس از سانحه تصادف در سال ۱۳۷۸ همواره از بیماری‌های مختلف رنج می‌برد.پیکر این شاعر در زادگاهش «گتوند» در کنار مقبره شهدای گمنام به خاک سپرده شد.
