تاریخ انتشار : ۱۳۹۷/۰۳/۱۹ ساعت ۰۸:۲۲
کد مطلب : ۱۵۱۷۲۴
شهری که در آن احساس غربت نمی‌کنید
گروه بین‌الملل: بلگراد پایتخت صربستان، یکی از قدیمیترین شهرهای اروپاست. در این شهر مردم از فرهنگ‌های مختلف در کنار هم زندگی می‌کنند. رود ساوا در بلگراد به رود دانوب می‌پیوندد. این شهر از دوران باستان محل تلاقی مسیرهای تجاری مختلف بوده اما امروز بلگراد به خاطر جاذبه‌های گردشگری جادویی اش مشهور است.
قدم زدن در دژ بلگراد، سفر در دل قرون
بازدید از دژ بلگراد که در پارک کالمگدان Kalemegdan واقع شده است، مانند سفر به گذشته است. اولین دیوارهای این قلعه، در قرن سوم پیش از میلاد مسیح، در محل تلاقی رود دانوب و ساوا، توسط سلت‌ها ساخته شد. بعدها رومی‌ها قلعه را تسخیر کردند این قلعه در کل ۴۴ بار ویران شده است و شاهد ۱۲۲ جنگ بوده است. از دیوارهای دژهای آن در جنگ جهانی اول و دوم برای دفاع از شهر استفاده می‌شده است. میلان دروبنیک، راهنمای گردشگری می‌گوید: «پارک کالمگدان در قلب شهر واقع شده است. با قدم زدن در اینجا می‌توانید به گذشته سفر کنید. در این دژ هم دیوارهایی مربوط به رومیان وجود دارد، هم دیوارهایی از صربستان در قرون وسطی و هم دیوارهای مربوط به پادشاهی اتریش مجارستان (قرن ۱۹-۲۰ میلادی.» در کلیسای «رژیکا» چهلچراغ‌های وجود دارد که با فشنگ ساخته شده اند. معنای آن این است که بلگراد دیگر نباید هرگز صحنه جنگ باشد.
معماری موزه هنرهای معاصر بلگراد
در کناره دیگر رود ساوا با معماری مدرن بلگراد روبرو می شویم: ساختمان موزه هنرهای معاصر بلگراد در دهه ۶۰ میلادی قرن بیستم در محل تلاقی دو رودخانه ساوا و دانوب ساخته شده است. درهای این موزه بعد از ۱۰ سال کار نوسازی، با نمایشگاه «سکانس‌ها: هنر یوگوسلاوی و صربستان» دوباره به روی علاقمندان به هنرهای معاصر گشوده شده است. این نمایشگاه مروری است بر آثار هنری دو کشور از اوایل قرن بیستم تا امروز. مسئول موزه هنرهای معاصر بلگراد می‌گوید: «هدف نمایشگاه تاکید بر اهمیت میراث هنری یوگوسلاوی، ترکیب فرهنگ‌ها و عناصر هنری است که وجود داشته و ما امروز آن را فضای هنری یوگوسلاوی می نامیم.»
یکی از آثاری که در این نمایشگاه وجود دارد، تابلویی است به نام «رفیق تیتو، جوانان‌ما دوستت دارند». در مرکز این تابلو تصویر «یوسیپ بروز تیتو»، رئیس جمهوری پیشین و رهبر اتحادیه کمونیست‌های یوگسلاوی دیده می‌شود و اطراف آن با نشانه‌های تظاهرات مردمی تزئین شده است. خالق این تابلو دوسان اوتاسویچ، هنرمند صرب است. مسئول نمایشگاه درباره این اثر می‌گوید: «معنی این اثر مبهم است و نمی توانید بفهمید که اثری است که با زبان هنری متفاوت شخصیت تیتو را تایید می‌کند، یا اینکه با ابهامی طعنه دارشخصیت او را به سخره می‌گیرد. این پرسش را امروز هم می‌توان مطرح کرد.»
خیابان اسکادارلیا، یکی از زیباترین خیابان های بلگراد است. این خیابان به طول ۴۰۰ متر پر است از رستوران های قدیمی و نوازندگانی که بی وقفه ساز می‌زنند. خیابان اسکادارلیا است نماد روح بلگراد است یعنی شهری که می تواند با فضای سحرانگیزش منبع الهام مردمان باشد. نویسنده معروف صرب، گواران گوسیچ Goran Gocic داستان اسکادارلیا را برای ما بازگو می کند. او می‌گوید: «این ناحیه در قرن نوزدهم محله کولی ها بود و به تدریج به محله ای برای هنرمندان بلگراد با روحیه بوهمی تبدیل شد که نمونه‌اش «جورا یاکشیچ»، نقاش و نویسنده معروف صرب است که در خانه‌ای در این خیابان زندگی می‌کرد.»
جورا یاکسیچ شبها در این رستوران «سه کلاه» با نویسندگان و موسیقیدانها و بازیگران مشهور ملاقات می‌کرده است. این رستوران درنزدیکی تئاتر ملی بلگراد است. هانا سلیمویچ، بازیگر تئاتر است او را در تئاتر ملی بلگراد ملاقات می کنیم. او درباره بلگراد می‌گوید: «بلگراد شهری است پر از تضاد: تضادهایی که برخی اصلا با هم جور در نمی‌آیند. وجود همین تضادهاست که شهر را زنده می‌کند و فضایی سحرآمیز خلق می کند که باعث می‌شود هرکس به بلگراد می‌آید احساس غربت نمی‌کند.»
یکی دیگر از ساختمان‌های مشهور پایتخت صربستان، ساختمان بانک تعاونی است که در آستانه قرن بیستم ساخته شد و برای بسیار از معماران الهام‌بخش است. یکی از نکات برجسته در طراحی این ساختمان این است که در ساخت آن از سبک معماری اولین قصرهای بلگراد استفاده شده‌است. الکساندرا سویچ، معمار در باره این ساختمان می‌گوید: «کار طراحی این ساختمان برای معمارها خیلی جدی بود، چون شالوده‌ای که باید ساختمان‌ها روی آن ساخته شود بسیار نامنظم بود. این ساختمان باید نشان دهنده قدرت و امنیت بانک بلگراد می‌بود و نشان می‌داد که این بانک نهاد و جای مطمئنی برای سرمایه گذاری است.»
منطقه ای که این ساختمان در آن واقع شده است قرار است آینده بلگراد را به نمایش بگذارد. پروژه ساخت و ساز کناره رودخانه بلگراد یکی از بزرگترین پروژه های ساخت و ساز (املاک و مستغلات) در اروپاست. در این پروژه قرار است بزرگترین مرکز خرید منطقه،هتلهای لوکس و ساختمان‌های اداری و مسکونی ساخته شود و در مجموع ۱۴هزار نفر را در کنار رودخانه ساوا اسکان خواهند یافت. مدیر کل این طرح به یورونیوز می‌گوید: «ایده اصلی برای این پروژه برقراری ارتباط مردم با ساحل رودخانه، احیای این ناحیه کنار آب و نزدیکتر کردن مردم تا حد امکان به این ناحیه است که تا کنون به حال خود رها شده بود.»
بلگراد، شهری که خواب ندارد
بلگراد هیچگاه نمی‌خوابد. تنوع کلوب های شبانه این شهر منحصربه فرد است. «دی جی نکسی» که خودش صاحب کلوب شبانه است ما را به یکی از پرطرفدارترین نقاط شهر می برد. او می‌گوید: «در منطقه موسوم به ساوا مالا هستیم. این بخش اصلی شهر برای خوشگذرانی‌های شبانه است. این منطقه قدیمی است، اما اکنون شهرت آن به خاطر کلوب‌هایی است که حال و هوای بلگراد را می‌توان در آن حس کرد.» یکی از شهروندان می‌گوید: «زندگی شبانه در بلگراد حال و هوای ویژه خود را دارد و علتش مردم بلگراد و صرب‌ها هستند. چون برای جشن و میهمانی و زندگی می‌کند و میهمانی در شهر ما پایان ندارد.»
قدم زدن در دژ بلگراد، سفر در دل قرون
بازدید از دژ بلگراد که در پارک کالمگدان Kalemegdan واقع شده است، مانند سفر به گذشته است. اولین دیوارهای این قلعه، در قرن سوم پیش از میلاد مسیح، در محل تلاقی رود دانوب و ساوا، توسط سلت‌ها ساخته شد. بعدها رومی‌ها قلعه را تسخیر کردند این قلعه در کل ۴۴ بار ویران شده است و شاهد ۱۲۲ جنگ بوده است. از دیوارهای دژهای آن در جنگ جهانی اول و دوم برای دفاع از شهر استفاده می‌شده است. میلان دروبنیک، راهنمای گردشگری می‌گوید: «پارک کالمگدان در قلب شهر واقع شده است. با قدم زدن در اینجا می‌توانید به گذشته سفر کنید. در این دژ هم دیوارهایی مربوط به رومیان وجود دارد، هم دیوارهایی از صربستان در قرون وسطی و هم دیوارهای مربوط به پادشاهی اتریش مجارستان (قرن ۱۹-۲۰ میلادی.» در کلیسای «رژیکا» چهلچراغ‌های وجود دارد که با فشنگ ساخته شده اند. معنای آن این است که بلگراد دیگر نباید هرگز صحنه جنگ باشد.
معماری موزه هنرهای معاصر بلگراد
در کناره دیگر رود ساوا با معماری مدرن بلگراد روبرو می شویم: ساختمان موزه هنرهای معاصر بلگراد در دهه ۶۰ میلادی قرن بیستم در محل تلاقی دو رودخانه ساوا و دانوب ساخته شده است. درهای این موزه بعد از ۱۰ سال کار نوسازی، با نمایشگاه «سکانس‌ها: هنر یوگوسلاوی و صربستان» دوباره به روی علاقمندان به هنرهای معاصر گشوده شده است. این نمایشگاه مروری است بر آثار هنری دو کشور از اوایل قرن بیستم تا امروز. مسئول موزه هنرهای معاصر بلگراد می‌گوید: «هدف نمایشگاه تاکید بر اهمیت میراث هنری یوگوسلاوی، ترکیب فرهنگ‌ها و عناصر هنری است که وجود داشته و ما امروز آن را فضای هنری یوگوسلاوی می نامیم.»
یکی از آثاری که در این نمایشگاه وجود دارد، تابلویی است به نام «رفیق تیتو، جوانان‌ما دوستت دارند». در مرکز این تابلو تصویر «یوسیپ بروز تیتو»، رئیس جمهوری پیشین و رهبر اتحادیه کمونیست‌های یوگسلاوی دیده می‌شود و اطراف آن با نشانه‌های تظاهرات مردمی تزئین شده است. خالق این تابلو دوسان اوتاسویچ، هنرمند صرب است. مسئول نمایشگاه درباره این اثر می‌گوید: «معنی این اثر مبهم است و نمی توانید بفهمید که اثری است که با زبان هنری متفاوت شخصیت تیتو را تایید می‌کند، یا اینکه با ابهامی طعنه دارشخصیت او را به سخره می‌گیرد. این پرسش را امروز هم می‌توان مطرح کرد.»
خیابان اسکادارلیا، یکی از زیباترین خیابان های بلگراد است. این خیابان به طول ۴۰۰ متر پر است از رستوران های قدیمی و نوازندگانی که بی وقفه ساز می‌زنند. خیابان اسکادارلیا است نماد روح بلگراد است یعنی شهری که می تواند با فضای سحرانگیزش منبع الهام مردمان باشد. نویسنده معروف صرب، گواران گوسیچ Goran Gocic داستان اسکادارلیا را برای ما بازگو می کند. او می‌گوید: «این ناحیه در قرن نوزدهم محله کولی ها بود و به تدریج به محله ای برای هنرمندان بلگراد با روحیه بوهمی تبدیل شد که نمونه‌اش «جورا یاکشیچ»، نقاش و نویسنده معروف صرب است که در خانه‌ای در این خیابان زندگی می‌کرد.»
جورا یاکسیچ شبها در این رستوران «سه کلاه» با نویسندگان و موسیقیدانها و بازیگران مشهور ملاقات می‌کرده است. این رستوران درنزدیکی تئاتر ملی بلگراد است. هانا سلیمویچ، بازیگر تئاتر است او را در تئاتر ملی بلگراد ملاقات می کنیم. او درباره بلگراد می‌گوید: «بلگراد شهری است پر از تضاد: تضادهایی که برخی اصلا با هم جور در نمی‌آیند. وجود همین تضادهاست که شهر را زنده می‌کند و فضایی سحرآمیز خلق می کند که باعث می‌شود هرکس به بلگراد می‌آید احساس غربت نمی‌کند.»
یکی دیگر از ساختمان‌های مشهور پایتخت صربستان، ساختمان بانک تعاونی است که در آستانه قرن بیستم ساخته شد و برای بسیار از معماران الهام‌بخش است. یکی از نکات برجسته در طراحی این ساختمان این است که در ساخت آن از سبک معماری اولین قصرهای بلگراد استفاده شده‌است. الکساندرا سویچ، معمار در باره این ساختمان می‌گوید: «کار طراحی این ساختمان برای معمارها خیلی جدی بود، چون شالوده‌ای که باید ساختمان‌ها روی آن ساخته شود بسیار نامنظم بود. این ساختمان باید نشان دهنده قدرت و امنیت بانک بلگراد می‌بود و نشان می‌داد که این بانک نهاد و جای مطمئنی برای سرمایه گذاری است.»
منطقه ای که این ساختمان در آن واقع شده است قرار است آینده بلگراد را به نمایش بگذارد. پروژه ساخت و ساز کناره رودخانه بلگراد یکی از بزرگترین پروژه های ساخت و ساز (املاک و مستغلات) در اروپاست. در این پروژه قرار است بزرگترین مرکز خرید منطقه،هتلهای لوکس و ساختمان‌های اداری و مسکونی ساخته شود و در مجموع ۱۴هزار نفر را در کنار رودخانه ساوا اسکان خواهند یافت. مدیر کل این طرح به یورونیوز می‌گوید: «ایده اصلی برای این پروژه برقراری ارتباط مردم با ساحل رودخانه، احیای این ناحیه کنار آب و نزدیکتر کردن مردم تا حد امکان به این ناحیه است که تا کنون به حال خود رها شده بود.»
بلگراد، شهری که خواب ندارد
بلگراد هیچگاه نمی‌خوابد. تنوع کلوب های شبانه این شهر منحصربه فرد است. «دی جی نکسی» که خودش صاحب کلوب شبانه است ما را به یکی از پرطرفدارترین نقاط شهر می برد. او می‌گوید: «در منطقه موسوم به ساوا مالا هستیم. این بخش اصلی شهر برای خوشگذرانی‌های شبانه است. این منطقه قدیمی است، اما اکنون شهرت آن به خاطر کلوب‌هایی است که حال و هوای بلگراد را می‌توان در آن حس کرد.» یکی از شهروندان می‌گوید: «زندگی شبانه در بلگراد حال و هوای ویژه خود را دارد و علتش مردم بلگراد و صرب‌ها هستند. چون برای جشن و میهمانی و زندگی می‌کند و میهمانی در شهر ما پایان ندارد.»
مرجع : یورونیوز
