ممیزی ناشران و سانسور بی‌رحمانه‌تر

این مترجم پیشکسوت درباره‌ برداشتن میزی پیش از انتشار کتاب، گفت: طبیعتا هیچ ناشری حتا ناشر - مؤلف حاضر نیست از روی رغبت مسأله برداشتن ممیزی قبل از چاپ را بپذیرد، چون ناشران برای چاپ کتاب سرمایه‌ای می‌گذارند و پس از چاپ کتاب می‌خواهند ‌خیال‌شان ‌بابت کتاب‌هایی که منتشر کرده‌اند، راحت باشد، اما وقتی مسؤولیت چاپ اثری بر گردن خود ناشر می‌افتد، اگر بخواهد کتابی را چاپ کند، باید ممیزی را سخت‌تر از بررسان بر کتاب‌ها اعمال کند. او افزود: ازطرف دیگر، هیچ مؤلفی هم حاضر نیست در این شرایط به چنین کاری تن دهد و نهایتا نتیجه این می‌شود که کار تألیف و نشر متوقف شود؛ بنابراین به نظر من، سپردن ممیزی به خود ناشران در عمل حاصلی دربر نخواهد داشت.

رستگار با بیان این‌که در گذشته نیز در دوره‌ای مسؤولیت ممیزی آثار به ناشران سپرده شد، ولی در نهایت نتیجه‌ای دربر نداشت، اظهار کرد: باید قاعده‌ای برای بررسی آن‌چه قابل چاپ نیست، مدون شود و در اختیار ناشر و مؤلف قرار گیرد، اما انتشار کتاب بدون ممیزی یعنی توقف کار، چون ناشر جرأت چاپ کردن اثر با مسؤولیت خود را ندارد. او افزود: به دلیل این‌که ضابطه و قانون مشخصی درباره‌ی ممیزی وجود ندارد و همچنین میزان حساسیت نسبت به آن مشخص نیست و حساسیت‌ها نیز بسته به شرایط سیاسی و اجتماعی دگرگون می‌شود، بنابراین ممیزی به شکل فعلی - البته با مشخص شدن قواعد و ضوابط - بهتر جواب می‌دهد، چون در این صورت حداقل ناشر پس از انتشار کتاب خیالش راحت است که دیگر کتابش خمیر نمی‌شود و سرمایه‌اش از بین نمی‌رود.