آنطور که مسؤولان فرهنگ و ارشاد استان عنوان میکنند هدف از برگزاری این جشنواره ایجاد فضای شادی و نشاط در استان بعد از یک ماه عزاداری ایام فاطمیه است.«بعد از ایام فاطمیه ما نیازمند یک فضای شاد هستیم و یکی از ابزارهایی که میتواند این فضای شاد را ایجاد کند بحث موسیقی است و در همین راستا قرار است اولین جشنواره موسیقی فجر در چهار بخش سنتی، بومی، کلاسیک و پاپ برگزار شود. این جشنواره یک هفتهای از ۲۴ بهمن آغاز به کار کرده و در مدت برگزاری آن ۲۱ گروه هنری به اجرای برنامه خواهند پرداخت.»این جملات را حجتالاسلام رحیم جعفری، مدیرکل فرهنگ و ارشاد اسلامی استان عنوان میکند و میگوید: «این جشنواره اهداف مختلفی دنبال میکند که یکی از اصلیترین آنها ایجاد فضای شاد برای عامه مردم است.»این ادعای مسؤولان فرهنگ و ارشاد استان در حالی است که رقم بلیتهای جشنواره چیز دیگری نشان میدهد!بنا بر اعلام رئیس انجمن موسیقی کرمانشاه بلیتهای این جشنواره برای سه کنسرت پاپ ۴۵ تا ۱۱۰ هزار تومان و برای کنسرتهای بومی و سنتی ۳۰ تا ۸۰ هزار تومان است.
اجرای این ۲۱ کنسرت در حالی مُهرِ «جشنواره» خورده که قیمت بلیتهای آن با کنسرتهای معمولی در دیگر ایام سال تفاوت چندانی ندارد و این سوال مطرح میشود که چرا باید اجرای فشرده ۲۱ کنسرت در قالب یک «جشنواره» معرفی و به عنوان یک «رویداد فرهنگی» در استان قلمداد شود که هدف آن نیز ایجاد شادی و نشاط در میان مردم است.مردمی که اگر بخواهند تنها در یک شب این جشنواره حضور داشته باشند باید مبالغ گزافی برای خرید بلیت پرداخت کنند.به طور مثال اگر یک خانواده چهار نفره را در نظر بگیریم که قصد رفتن به یکی از سه کنسرت پاپ جشنواره را داشته باشند هزینه بلیت آنها در حالت حداقلی و حداکثری با توجه به مکان صندلی آنها در سالن برگزاری کنسرت، از ۱۸۰ هزار تومان تا ۴۴۰ هزار تومان متغیر خواهد بود!و این خانواده اگر از خیرِ موسیقی پاپ گذشته و بخواهند برای شاد شدن، سَری به کنسرتهای بومی و سنتی این جشنواره بزنند باز هم در حالت حداقلی و حداکثری باید ۱۲۰ تا ۳۲۰ هزار تومان تنها برای خرید بلیت هزینه کنند.
با این ارقام گزاف بلیت جشنواره این سوال باز هم مطرح میشود که این جشنواره چطور میخواهد مردم استان را شاد کند؟! و به نظر میرسد بیشتر از اینکه این جشنواره به کامِ مردم کرمانشاه باشد، به کامِ تهیه کنندگان کنسرتهای آن است.هزینههای این جشنواره طبق گفته رئیس انجمن موسیقی کرمانشاه حدود ۶۰۰ میلیون تومان برآورده شده که قرار است نیمی از آن از محل بلیت فروشی و نیم دیگر توسط اداره کل فرهنگ و ارشاد اسلامی و احتمالاً استانداری تأمین شود و سوال مهم این است که این ۳۰۰ میلیون تومان دقیقاً قرار است برای چه چیز صرف شود، وقتی جشنواره رقابتی نیست و هزینهای بابت پرداخت جوایز صرف نمیشود و از طرفی قیمت بلیتها هم کاهش چندانی نداشته است.
«۴۵ تا ۱۱۰ هزار تومان عملاً قیمت کنسرتهای معمولی است، نه جشنواره» اینها را شهاب متقی فر یکی از اهالی عرصه موسیقی و رئیس اسبق انجمن موسیقی کرمانشاه میگوید و ادامه میدهد: در برپایی جشنوارهها، بخشی از هزینهها که توسط نهادهای دولتی یا اسپانسرها تأمین میشود باید صرف کاهش قیمت بلیتها شود، به حدی که مردم عادی هم بتوانند از برنامههای جشنواره استفاده کنند.وی به برگزاری جشنوارههای مختلف موسیقی در استان اشاره کرد و افزود: در زمان برگزاری جشنوارههای موسیقی تمام تلاش ما این بود که قیمت بلیتها به یک چهارم یا نهایتاً یک سوم قیمت بلیت کنسرتهای معمولی برسد تا مخاطب بتواند از این فضا استفاده کند و بعضاً مجبور بودیم برای تأمین هزینهها اسپانسر بگیریم و اگر قرار باشد قیمت بلیت جشنواره مانند کنسرتهای معمولی باشد، تفاوتی میان این دو نمیتوان متصور بود.اما در کنار شاد کردن مردم، هدف دیگر این جشنواره اعتلای موسیقی عنوان شده که جعفری مدیرکل ارشاد استان در این زمینه عنوان کرد: تلاش داریم تا با برگزاری این جشنواره گامی در جهت اعتلای موسیقی برداریم.شهاب متقی فر اما درخصوص این هدف جشنواره نیز معتقد است، اعتلای موسیقی زمانی محقق میشود که در کنار برگزاری جشنواره، مسترکلاس ها و بحثهای آموزشی لحاظ شود.
متقی فر میگوید: از طرفی زمانی که خواننده و هنرمند و هنردوست و شاعر و … نتوانند با توجه به قیمت بالای بلیتهای جشنواره در این فضا حضور پیدا کرده و از این هنر بهره ببرند، نمیتوان اهداف آموزشی برای این جشنواره متصور بود.در این زمینه بحث کلاسهای آموزشی را از فرزاد شهسواری رئیس انجمن موسیقی کرمانشاه پیگیر شدیم و آنطور که شهسواری میگوید: تنها یک مسترکلاس در حاشیه جشنواره برگزار میشود و با توجه به فشردگی برنامه هنرمندان حاضر در جشنواره، امکان برگزاری کلاسهای آموزشی دیگر وجود ندارد.شهسواری درخصوص تخفیفات ویژه برای اهالی موسیقی استان برای شرکت در این جشنواره و بهره بردن از این فضا نیز عنوان کرد: قیمت بلیت برای همه افراد یکسان در نظر گرفته شده و اگر میخواستیم افراد و گروههایی جدا در نظر گرفته شوند، نیازمند برنامهریزی های سخت و پیچیده بود.با توجه به این موارد ظاهراً نمیتوان به اجرای این کنسرتهای فشرده واژه «جشنواره» را اطلاق کرد، چرا که نه اهداف آموزشی میتوان برای آن متصور بود و نه امکان حضور عامه مردم در آن وجود دارد و بازهم تنها قشر خاصی از افراد با درآمد بالا توان رفتن به این جشنواره مردمی! را دارند.