دستاورددانشمندان​ایران​در​ درمان​تومور​مغزی

سالانه هشت میلیون نفر در جهان بر اثر ابتلا به سرطان‌های مختلف از بین می‌روند که یک درصد آنها مبتلا به تومورهای مغزی بوده‌اند.مبتلایان به تومورهای مغزی نسبت به سایر مبتلایان سرطان به دلیل تشخیص دیرهنگام و سختی درمان، بیشتر در معرض مرگ و میر قرار دارند چراکه داروهای درمان این تومورها به سختی از سد ایمنی مغز عبور می‌کنند و در صورت گذر از این سد نیز تاثیرگذاری بسیار پایین داشته و بعضا دارای عوارض جبران‌ناپذیر نیز هستند.بر همین اساس ، به دلیل شرایط سخت مبتلایان تومورهای مغزی و سختی ورود داروهای درمانی به تومورهای بدخیم، دکتر مسعود خسروانی، عضو هیات علمی دانشگاه علوم پزشکی تهران و مجری طرح با همکاری گروهی از دانشجویان دانشکده فناوری‌های نوین این دانشگاه در حال سنتز نانوحامل‌هایی هستند که قابلیت انتقال هدفمند دارو به قسمت‌های مورد نظر تومورهای مغزی را داشته باشند.

وی در این درباره گفت: نانو حامل‌هایی که در آینده تولید خواهند شد، قادر خواهند بود داروهای درمان تومورهای مغزی را به سمت قسمت‌های مورد نظر تومور رهاسازی کنند.دکتر خسروانی با اشاره به این که ماکرومولکول‌های سلول‌ها، مسؤول حفظ سلامتی بدن هستند گفت: برای از بین بردن سلول‌های سرطانی به ویژه تومورهای مغزی نیاز به ساختارهایی به اندازه ماکرو مولکول‌ها داریم که با تعامل با آنها سلول‌های سرطانی را از بین ببریم.عضو هیات علمی دانشگاه علوم پزشکی تهران گفت: در بررسی‌های تحقیقاتی خود که از ابتدای امسال آغاز شده، ابتدا از مجموع داروهای متعدد تومورهای مغزی که هیچ کدام اثرگذاری لازم را بر درمان تومورها ندارند و نیز از نانوحامل‌های موجود، تعدادی را برای سنتز انتخاب و میزان تاثیر آنها بر داروهای تومورهای مغز را بررسی کردیم.

وی درمان تومورهای مغزی را بسیار سخت دانست و گفت: مغز دارای سیستم ایمنی بسیار قوی موسوم سد ایمنی مغز و ورود مولکول و یا دارو به سلول عصبی آن بسیار مشکل است. به همین دلیل نانو حامل‌های طراحی شده توسط تیم ما در ابعاد 100 تا 200 نانو متر است و با حرکت در داخل خون جذب سیستم ایمنی بدن نمی‌شوند.وی از دیگر قابلیت‌های این نانوداروهای آینده را توانایی آنها در اتصال لیگاندها برای حرکت دقیق به سمت تومورهای مغزی و رهاسازی داروها ذکر کرد.«سالید لیپید نانو پارتیکل» یکی از نانوحامل‌های طراحی شده توسط تیم تحقیقاتی دکتر مسعود خسروانی است که توسط داروی "کورکومین" بارگذاری شده است.

وی همچنین از تلاش تیم تحقیقاتی برای بررسی دارورسانی نانو حامل‌های «آلبومین»، «plga» و «FLN» بر روی تومور «گلیوبلاستوما» (کشنده‌ترین تومور مغزی) خبر داد و گفت نتایج این کار نیز در آینده مشخص و اعلام خواهد شد.دکتر خسروانی با تاکید بر اینکه نتایج به دست آمده از تاثیرات نانوحامل‌های بر روری داروهای سرطان مغز تا کنون مطلوب بوده، گفت: در آینده حداقل هشت مقاله از این طرح استخراج خواهد شد.وی یکی از علل کندی روند این تحقیق را هدفمند نبودن توزیع بودجه‌های پژوهشی دانست و خواستار اصلاح این وضعیت و توجه به طرح‌های کاربردی و اثرگذار نانو بویژه طرح‌های مرتبط با درمان مبتلایان بیماری های صعب‌العلاج از جمله سرطان مغز شد و گفت: صرف تولید مقاله و کسب رتبه در تولید علم نانو کافی نیست و بیماران نیاز به طرح‌های کاربردی‌تری دارند.