ما مردم عجب گیری کرده‌ایم!

سرچشمه ‏مشکل هم مشخص است کجاست.قبلا گفته شده اما باز هم لازم است گفته و تاکید شود: ما دچار معضل تربیت مدیران کارآمد ‏هستیم. مدیرانی که داریم و مدیرانی که نسل جدید مدیران محسوب می‌شوند از مدیریت فقط نمایش، شعار، دستور دادن و ژست‌های ‏مدیریتی را بلد هستند و فاقد علم مدیریتی می‌باشند. بخشی از این معضل برمی‌گردد به فقدان احزاب و عدم پرورش نیروهای کیفی ‏و بخشی دیگر رانت بازی‌های رایج و توصیه‌های سمی جهت گماردن مدیران مختلف در پست‌های متنوع.این موضوع چپ و ‏راست نمی‌شناسد.7سال است که دولت روحانی را تجربه کردیم و لِول مدیران این دولت نیز محرز شده است. بیش از آنکه از علم ‏وهوش به جهت منافع مردم سود برده شود خرج منافع فردی می‌شود تا هم جیبی پر شود و هم پست‌های بعدی تضمین گردد.در ‏دولت احمدی‌نژاد هم که اصولگرایان در راس قدرت بودند همین منوال بود.تفاوت در این حد بود که آن‌ها شعار عدالت می‌دادند و ‏بی‌عدالتی می‌کردند و این‌ها شعار آزادی می‌دهند و دگم و باندی رفتار می‌کنند.فلذا چرا باید تعجب کنیم که مردم هم از این جناح ‏ببرند و هم از آن جناح.‏
از مساله دور نشویم. این مقدمه کوتاه را گفتم تا عرض کنم وزیر بهداشت و کلا وزارت بهداشت از زمانی که پای کرونا به ایران ‏باز شده است کم متناقض گویی نداشته و بالطبع کم مردم را به دردسر ننداخته اند.آقای نمکی انصافا خوب شعار می‌دهد،خوب ‏بغض می‌کند و خوب هم حماسی سخن می‌گوید ولی برخی اوقات چون تکلیف شان مشخص نیست مردم را نیز به دردسر ‏می‌اندازند.‏
ایشان دیروز به صراحت تاکید کردند که ویروس کرونا از راه هوا منتقل نمی‌شود و این در حالیست که سازمان بهداشت جهانی ‏تاکید دارد امکان انتقال از راه هوا نیز وجود دارد. مشخص نیست وقتی تجربه می‌گوید تشخیص‌های سازمان بهداشت جهانی غالبا ‏صحیح است چرا وزیر علاقه به ستیز با آرای این سازمان جهانی معتبر دارد.‏
فقط این مورد نیست. به عقب‌تر برگردیم.وقتی سازمان بهداشت جهانی اعلام کرد زدن ماسک راهی مناسب برای جلوگیری از ‏انتشار ویروس منحوس است اینجا مسئولان وزارت بهداشت و کارشناسان‌شان در تلویزیون و سایر رسانه‌ها به کرات تاکید کردند که ‏خیر تاثیر ندارد و فقط بیماران و کادر درمانی استفاده کنند.اما اینک چندی است تبلیغ پشت تبلیغ که مردم باید از ماسک استفاده ‏کنند و از 15 تیرماه نیز زدن ماسک در اجتماع و اماکن عمومی اجباری شده است. خب اگر دوستان وزارت بهداشت همان ابتدا ‏نظر سازمان بهداشت جهانی را می‌پذیرفتند لازم نبود حالا به فکر بیفتند و فرهنگ‌سازی کنند.‏به راستی چرا ما در اکثر مواقع پرت و عقب هستیم و تمایل نداریم از تجارب ارزشمند دیگران سود ببریم.از شرق عالم تا غرب ‏عالم بسیاری در حال تحقیق و پژوهش هستند و خروجی کارشان عیان است.مثل و حکایت ما همان اختراع چرخ است.وقتی تجارب ‏و خروجی دیگران پیش روی مان است و قابل استفاده نباید مقاومت کرد.‏هنگامی که سازمان بهداشت جهانی که متشکل از محققان و پزشکان برجسته اینترنشنال است چه لزومی دارد تشکیک کنیم در مورد ‏آرای شان.چه بسا اگر زودتر به معجزه زدن ماسک می‌رسیدیم و خود را در همه امور عالم نمی‌پنداشتیم اکنون شرایط بهتر بود و ‏رکوردار مرگ نمی‌شدیم.‏