گروه سیاسی: «نظام پارلمانی» موثر یا هزینهساز؟ این سوالی است که هر از چند گاهی در سپهر سیاسی ایران مورد توجه قرار میگیرد و باطبع نظرات موافق و مخالفی هم در رابطه با آن مطرح میشود. آن هم در حالی که در دهه اول جمهوری اسلامی تجربه مدیریت کشور بر اساس نظام شبه پارلمانی را انجام شده است.
کاظم اکرمی، فعال سیاسی، در اینباره اظهار داشت: نظام پارلمانی شیوهای است که در برخی از کشورهای جهان جاری است. اما در قانون اساسی جمهوری اسلامی رئیسجمهوری که با رای عامه مردم انتخاب می شود، مامور به تشکیل دولت است و قوه مجریه زیر نظر رهبری امور مربوط به مملکت را به عهده می گیرد. البته این روش که نخستوزیر توسط نمایندگان مجلس انتخاب شود، قاعدتا میتواند مزیتهایی هم داشته باشد.عضو کابینه دولت دوران جنگ در ادامه گفت: با در نظر گرفتن اینکه مجلس فعلی منتخب اقلیت مردم ایران است و نمایندگان با رایهای بسیار پایین مجلسنشین شدهاند، میتوان گفت اگر این مجلس نخستوزیر را انتخاب کند، نفر اول کشور کسی خواهد بود که توسط نمایندگان بخش کمی از مردم روی کار آمدهاند. در چنین حالتی منافع ملی آن طور که لازم است تامین نمیشود.او همچنین تصریح کرد: مشکل اصلی نظام ما این است که به احزاب توجهی نمیشود و به همین دلیل فعالیتهای گروههای سیاسی به طور پراکنده و نامنظم انجام میشود. اگر حزب به معنای درست آن داشته باشیم، در آستانه هر انتخاباتی احزاب بعد از بررسی شرایط کشور برنامهای دقیق و مدون آماده میکنند و آن را به عنوان راه حلی عملی برای برون رفت از مشکلات و تحقق پیشرفت و توسعه به اطلاع مردم میرسانند. در این صورت مردم هم به جای اینکه در انتخابات روی اسمها تمرکز کنند، بعد از بررسی برنامههایی که احزاب مختلف نوشتهاند به برنامهای رای میدهند که به نظرشان از برنامههای دیگر واقعبینانه و عملیتر است. «رای به برنامه» میتواند کشور را در مسیر اصلاح به حرکت در بیاورد.
وی توضیح داد: وقتی احزاب جدی گرفته نشوند، در آستانه انتخابات چند نفر دور هم جمع میشوند و بدون اینکه توجهی به شرایط کشور و نظرات عمومی داشته باشند شعارهای احساسی و هیجانی میدهند تا به طریقی رایهای بیشتری نسبت به رقیب داشته باشند. ناگفته پیداست در این شکل، گروههای سیاسی اولویت را کسب قدرت و موقعیت میبینند و مصلحت عمومی به همین راحتی به بوته فراموشی سپرده میشود.اکرمی در پایان سخنانش گفت: برای برون رفت از این شرایط و کاهش دغدغههای مردم باید خرد جمعی را جدی بگیریم تا بتوانیم رضایتمندی را به جامعه تزریق کنیم.