گروه جامعه: رییس مرکز مطالعات و پژوهشهای راهبردی وزارت ورزش و جوانان با بيان اينکه بزرگترين دغدغه براي جواناني که ازدواج نکردهاند مشکل مسکن است، پيشنهاد کرد والدين با اهداي مسکن خودشان به جوانان آنان را ترغيب به ازدواج کنند و خودشان اجارهنشين شوند!
گويي اين مقام دولتي نقش دولت، قواي سهگانه و اين همه تشکيلات دولتي و عمومي را در اين قضيه فراموش کرده که تنها ابزار باقي مانده را براي ترغيب جوانان به ازدواج، خانه والدين آنها (که احتمالا 60- 70 متري والدين که حاصل عمري خون دل خوردن آنان است) ميداند. در ضمن اين موضوع بماند که اين پدر و مادر سر پيري و احتمالا با چند فرزند ديگر در خانه چگونه بايد از پس اين اجارههاي کمرشکن برآيند؟ از سوي ديگر اين همه دستگاه عريض و طويل که به اسم جوانان بودجه و بيت المال را مي بلعند اين ميان چه نقشي دارند؟ نقش وزارت عريض و طويل ورزش و جوانان در اين ميان چه مي شود؟ و آيا واقعا با بذل و بخشش از جيب مردم به همين راحتي مشکل به اين بزرگي را حل ميکنيد؟
آنطور که ايسنا گزارش داده اين مقام مسئول که در نشست تخصصی پژوهش و برنامه ریزی در حوزه جوانان، چالشها و راهکارها که با حضور صاحبنظران و کارشناسان مسائل جوانان سراسر کشور برگزار شده، سخن ميگفت، با اشاره به موضوع بيکاري به عنوان يکي از چالشهاي اصلي جوانان در رابطه با ازدواج است و اين موضوع که بيکاري از دلايل اصلي ازدواج نکردن جوانان است. احتمالا گروه صاحبنظران به اين توافق خواهند رسيد که پدر و مادرها شغل و حرفهشان را هم به فرزندان دمبختشان بدهند تا آنان بتوانند ازدواج کنند و اين مشکل بزرگ کشور حل شود. حالا اين که اين پدر و مادر و افراد تحت تکفل آنها پس از اين واگذاريهاي سخاوتمندانه(!) چگونه بايد روزگار بگذرانند موضوعي است که چند سال بعد به آن پرداخته خواهد شد و جدا از تمام اين مسائل اگر شما با اين همه سمينار و نشست تخصصي و .... به اين تنيجه رسيديد که واگذاري خانه والدين به جوانان کليد حل مشکلات ازدواج است، پس باقي مشکلات عديده جوانان را چطور ميخواهيد پاسخگو باشيد؟