تاریخ انتشار : ۱۴۰۰/۰۵/۰۳ ساعت ۱۷:۱۷
کد مطلب : ۲۸۴۳۴۹
بودجه فنی حرفه‌ای کشورها قابل قیاس با ما نیست
گروه اقتصادی: عضو کانون عالی شوراهای اسلامی کار معتقد است بیکاری تحصیلکردگان در دو دهه گذشته حاصل عدم توجه به مهارت آموزی و آموزشهای مهارتی بوده است. او می گوید امروز یادگیری آموزش های مهارتی بودجه می‌خواهد و مدرک بدون مهارت ارزشی ندارد. به گزارش ایسنا، علی اصلانی اظهار کرد:سالهای سال است که با جمعیت تحصیلکردگان بیشمار فاقد مهارت در کشور روبرو هستیم و نزدیک به دو دهه است که مسئولان جامعه کارگری فقدان مهارت در کشور را فریاد زده و نسبت به عدم توجه به آن هشدار می دهند و اعلام می کنند که مدرک تحصیلی بدون مهارت آموزی روزی کشور را دچار مشکل می کند.
وی ادامه داد:در حال حاضر چندین هزار پزشک بیکار در کشور داریم که با وجود داشتن مدرک دکترا بیکار هستند و چندهزار نفر فوق لیسانس برق صنعتی داریم که مدرک این رشته را دارند ولی به ندرت مهارت لازم در این رشته را کسب کرده اند.
به گفته عضو کانون عالی شوراهای اسلامی کار بسیاری از صنایع و کارخانه ها نیروی فنی می خواهند و اکثر کارفرمایانی که به کاریابی ها مراجعه می کنند درخواست نیروی کار ماهر دارند.اصلانی با بیان اینکه بازار کار رشته های فنی و مهارتی هیچ وقت کساد نیست، اظهارکرد: اکثر تعمیرکاران و مکانیک های ماشین جزوه رشته های فنی و حرفه ای و کار و دانش هستند و روزی نیست که به آنها مراجعه نشود و علیرغم آنکه شاید دارای مدرک تحصیلی بالایی نباشند بازار کار برایشان مهیا است و درآمد خوبی دارند.
این مقام مسئول کارگری اظهار کرد: سالها قبل در بسیاری از مدارس در مقطع راهنمایی طرح کاد اجرا می شد و دانش آموزان باید هفته ای یکروز برای آموزش مهارتی می رفتند و دوره می‌دیدند. آن زمان خیلی نظارت می شد و مدارس از طریق فنی و حرفه ای پیگیری می کردند ولی به مرور زمان اعتقاد به نهادینه کردن فرهنگ مهارت آموزی از بین رفت و دولتها تمایل چندانی به گسترش مهارت در جامعه نشان ندادند، از همینجا بود که مدرک گرایی به کشور نفوذ کرد در حالی که مدرک بدون مهارت ارزشی ندارد.
وی افزود: فلسفه کلاس ها و دانشگاه های علمی کاربردی این بود که دانشجویان در کنار مسائل تئوری به شکل عملی و تجربی نیز با رشته ها آشنا شوند و دوره های لازم را برای ورود به بازار کار طی کنند. اساسنامه دانشگاه های علمی کاربردی تولید علم بود یعنی اگر یک کارخانه سیمان در داخل خود یک دانشگاه علمی کاربردی راه اندازی می کرد، نیروهای بی سواد را باسواد و نیروهای فاقد مهارت را ماهر و متخصص تربیت می کرد اما بعدها یک سری از سازمانها و ارگانها مجوز ارائه دوره‌های علمی کاربردی را گرفتند و این مساله باعث شد تا از فلسفه اولیه و هدف اصلی دور شویم.
رییس کانون شورای اسلامی کار البرز با اشاره به ناچیز بودن بودجه آموزش های مهارتی در کشور، خاطرنشان کرد: اگر بودجه فنی و حرفه ای کشورهایی مثل کانادا، آلمان و انگلیس را درنظر بگیریم یا بودجه مهارتی کشورهای همسایه خودمان مثل ترکیه، امارات و قطر را بررسی کنیم قابل قیاس با بودجه ما نیست. امروز یادگیری آموزش های مهارتی بودجه می‌خواهد و اگر تنها یک درصد بودجه نفت در اختیار فنی حرفه ای قرار گیرد می توانیم اهداف و برنامه های بلندمدت مربوط به آموزش های مهارتی را به بهترین شکل ممکن در جامعه پیاده کنیم.
به گفته اصلانی، هرگونه کمک و حمایت مالی از آموزشگاههای فنی و حرفه ای نیازمند نظارت است تا آموزشگاهی که مجوز کار می‌گیرد و به فرض مدرک جوشکاری یا تراشکاری می دهد به معنای واقعی دانش آموزان و دانشجویان را با آموزشهای مهارتی آشنا کند.
به گفته عضو کانون عالی شوراهای اسلامی کار بسیاری از صنایع و کارخانه ها نیروی فنی می خواهند و اکثر کارفرمایانی که به کاریابی ها مراجعه می کنند درخواست نیروی کار ماهر دارند.اصلانی با بیان اینکه بازار کار رشته های فنی و مهارتی هیچ وقت کساد نیست، اظهارکرد: اکثر تعمیرکاران و مکانیک های ماشین جزوه رشته های فنی و حرفه ای و کار و دانش هستند و روزی نیست که به آنها مراجعه نشود و علیرغم آنکه شاید دارای مدرک تحصیلی بالایی نباشند بازار کار برایشان مهیا است و درآمد خوبی دارند.
این مقام مسئول کارگری اظهار کرد: سالها قبل در بسیاری از مدارس در مقطع راهنمایی طرح کاد اجرا می شد و دانش آموزان باید هفته ای یکروز برای آموزش مهارتی می رفتند و دوره می‌دیدند. آن زمان خیلی نظارت می شد و مدارس از طریق فنی و حرفه ای پیگیری می کردند ولی به مرور زمان اعتقاد به نهادینه کردن فرهنگ مهارت آموزی از بین رفت و دولتها تمایل چندانی به گسترش مهارت در جامعه نشان ندادند، از همینجا بود که مدرک گرایی به کشور نفوذ کرد در حالی که مدرک بدون مهارت ارزشی ندارد.
وی افزود: فلسفه کلاس ها و دانشگاه های علمی کاربردی این بود که دانشجویان در کنار مسائل تئوری به شکل عملی و تجربی نیز با رشته ها آشنا شوند و دوره های لازم را برای ورود به بازار کار طی کنند. اساسنامه دانشگاه های علمی کاربردی تولید علم بود یعنی اگر یک کارخانه سیمان در داخل خود یک دانشگاه علمی کاربردی راه اندازی می کرد، نیروهای بی سواد را باسواد و نیروهای فاقد مهارت را ماهر و متخصص تربیت می کرد اما بعدها یک سری از سازمانها و ارگانها مجوز ارائه دوره‌های علمی کاربردی را گرفتند و این مساله باعث شد تا از فلسفه اولیه و هدف اصلی دور شویم.
رییس کانون شورای اسلامی کار البرز با اشاره به ناچیز بودن بودجه آموزش های مهارتی در کشور، خاطرنشان کرد: اگر بودجه فنی و حرفه ای کشورهایی مثل کانادا، آلمان و انگلیس را درنظر بگیریم یا بودجه مهارتی کشورهای همسایه خودمان مثل ترکیه، امارات و قطر را بررسی کنیم قابل قیاس با بودجه ما نیست. امروز یادگیری آموزش های مهارتی بودجه می‌خواهد و اگر تنها یک درصد بودجه نفت در اختیار فنی حرفه ای قرار گیرد می توانیم اهداف و برنامه های بلندمدت مربوط به آموزش های مهارتی را به بهترین شکل ممکن در جامعه پیاده کنیم.
به گفته اصلانی، هرگونه کمک و حمایت مالی از آموزشگاههای فنی و حرفه ای نیازمند نظارت است تا آموزشگاهی که مجوز کار می‌گیرد و به فرض مدرک جوشکاری یا تراشکاری می دهد به معنای واقعی دانش آموزان و دانشجویان را با آموزشهای مهارتی آشنا کند.
پربينندهترين مطالب و خبرها
