عابدزاده: مشکل ویزا اجازه نداد به تاتنهام بروم

عابدزاده در این گفت‌وگو درخصوص تأثیر احمدرضا عابدزاده در جایگاه فعلی خودش در فوتبال اظهار داشت: پدرم قهرمان من و اسطوره ایران است. او مرجع من برای دروازه‌بانی بود و از سه سالگی مرا به تمرین می‌برد. من پشت دروازه می‌ایستادم و بسیار لذت می‌بردم. آنجا بود که عشق من به فوتبال و دروازه‌بانی متولد شد. ۱۴ ساله بودم که برای تحصیل به انگلیس رفتم و تلاش کردم تحصیل و فوتبال را کنار یکدیگر ادامه دهم. به عقد قرارداد با تاتنهام نزدیک بودم که یک مشکل ویزا، همه چیز را متوقف کرد. سپس به آمریکا رفتم که پیشنهاد بزرگترین تیم ایران یعنی پرسپولیس باعث بازگشتم به ایران شد.

وی درباره اینکه ۶ ماه بدون بازی در پرسپولیس حضور داشت، تصریح کرد: من پیشنهادهای مختلفی داشتم اما احساس کردم که پیشرفت نمی‌کنم یا لذت نمی‌برم. تصمیم گرفتم زمان تغییر است و به اروپا رفتم؛ حتی اگر برای رسیدن به رویاهایم مجبور بودم از پایین شروع کنم. تصمیم گرفتم ریسک کنم و به خودم باور داشتم. می‌دانستم در فوتبال اروپا با تلاش و ذهنیتی درست به سطح بسیار بالایی می‌رسم. پرتغال کشوری بود که زندگی‌ام را تغییر داد و بازی در دسته اول، تبدیل شدن به بازیکنی بین‌المللی و حضور در جام جهانی فراموش‌نشدنی بود.

دروازه‌بان ایرانی پونفرادینا با بیان اینکه زمانی برای چالش‌های جدید او فرا رسید، خاطرنشان کرد: من رویاهایی را تکمیل می‌کنم که در سراسر فوتبالم برای آن جنگیدم؛ بازی در اسپانیا. به باشگاهی فروتن آمدم که در مسیری درست قرار دارد و رشدش متوقف نمی‌شود. من انتظارات بالایی برای آغاز این فصل دارم. ما می‌دانیم امسال صدمین سال تأسیس باشگاه را پشت سر می‌گذاریم که سالی مهم برای همه است. همه انگیزه زیادی برای مسابقات دارند و امیدواریم به اهداف خود برسیم.

عابدزاده درباره قبول پیشنهاد پونفرادینا گفت: این چیزی بود که قلبم گفت و می‌خواستم به اسپانیا بیایم تا به رویایم برسم. به همین خاطر برای من مهم نبود که در دسته دوم یا اول بازی کنم. باشگاه به من اعتماد کرد که این موضوع برای یک بازیکن از همه چیز مهمتر است. بودن به‌عنوان بخشی از باشگاه باعث افتخار است و امیدوارم اعتماد به نفسم را با بازی خوب نشان دهم. زمانی که به یک باشگاه تعهد دارم، تمام قلبم را برای آن می‌گذارم. زیاد درباره توانایی‌هایم صحبت نمی‌کنم و فقط می‌توانم بگویم از روز اول تا آخر با تمام توان تلاش می‌کنم. پونفرادینا مانند یک خانوده بزرگ بود و ما بلندپروازی برای رشد داریم.