معجزه ورزش بر شیمی مغز

دکتر"کیتلین کاسالتو"(Kaitlin Casaletto) استادیار عصب‌شناسی و نویسنده اصلی این مطالعه گفت: مطالعه ما اولین مطالعه‌ای است که با بررسی داده‌های انسانی نشان داده که تنظیم پروتئین سیناپسی با فعالیت بدنی مرتبط است و ممکن است به نتایج شناختی مفیدی منجر شود.

اثرات مفید فعالیت بدنی بر روی شناخت مغز در موش‌ها نشان داده شده است. کاسالتو گفت: حفظ یکپارچگی این ارتباطات بین نورون‌ها ممکن است برای جلوگیری از زوال عقل حیاتی باشد، زیرا سیناپس واقعا مکانی است که در آن شناخت رخ می‌دهد. فعالیت بدنی ممکن است به تقویت این عملکرد سیناپسی کمک کند.

سیناپس یک ساختار زیستی در پایانه همه آکسون‌ها است که از راه آن یک سلول عصبی پیام خود را به دندریت، جسم سلولی یا اکسون یک یاخته‌ی عصبی دیگر یا سلولی ماهیچه‌ای یا یک غده می‌فرستد. نورون‌ها، بنیادین‌ترین سلول‌های عصبی هستند. این یاخته‌ها کار پردازش و رسانش پیام‌های عصبی را بر دوش دارند. نورون‌ها از راه رشته‌هایی به نام دندریت پیام را دریافت کرده و از راه رشته‌های دیگری به نام آکسون پیام را به یاخته دیگر رسانش می‌کنند. در سیناپس، نورونها(سلول‌های عصبی) به یکدیگر یا به اندام‌های بدن پیوسته نمی‌شوند، بلکه تنها در نزدیکی هم قرار می‌گیرند و با تراوش پیام رسان‌های عصبی(مانند ‌گلوتامات، استیل کولین یا نور اپی نفرین) پیوند برقرار می‌گردد.

طی این مطالعه محققان دریافتند افراد مسن فعال، دارای سطوح بالاتری از پروتئین‌هایی که تبادل اطلاعات بین نورون‌ها را تسهیل می‌کند، هستند. به گفته محققان سیناپس‌ها از مغز افرادی که  علائم زوال عقل را نشان می‌دهند، محافظت می‌کنند.

در مغز اکثر افراد مسن، آمیلوئید و تاو(پروتئین‌های سمی که نشانه‌های آسیب‌شناسی بیماری آلزایمر هستند)، تجمع می‌یابد. بسیاری از دانشمندان بر این باورند که ابتدا آمیلوئید و سپس تاو تجمع می‌یابد و همین امر باعث از هم پاشیدن سیناپس‌ها و نورون‌ها می‌شود.

کاسالتو گفت: در افراد مسن‌تر با سطوح بالاتر پروتئین‌های مرتبط با یکپارچگی سیناپسی، به نظر می‌رسد این آبشار سمیت عصبی که به بیماری آلزایمر منجر می‌شود، کاهش یافته است. نتایج این مطالعه بر اهمیت بالقوه حفظ سلامت سیناپس‌ها در حمایت از مغز در برابر بیماری آلزایمر تاکید می‌کند.