مجري مصاحبه احمدي‌نژاد؛ مشاورش بود!

عزت‌الله ضرغامی بسیار کوشید در ماه‌های پایانی دولت احمدی‌نژاد هیچ نسبتی میان خود و آن دولت باقی نماند اما اهدای اراضی نمایشگاه به صداوسیما این تلاش‌ها را بی‌ثمر کرد. خیلی لازم نیست دور برویم. همین چند ماه پیش بود. زمانی که هنوز دولت تدبیر و امید بر سرکار نیامده و تقویم ماه‌های پایانی دولت احمدی‌نژاد را می‌گذراند و کشور و رسانه‌ها مملو از اخبار ضد و نقیض برای تلاش احمدی‌نژاد برای فرستادن اسفندیار رحیم‌مشایی به ساختمان پاستور بود. دولت در روزهای پایانی عمر خود بود و منتقدانش هر روز به هزار و یک مساله انتقاد داشتند و از برنامه‌های آشکار و پنهان احمدی‌نژاد و مردانش می‌گفتند.

خیلی‌ها آن روزها انتقاد داشتند که رسانه ملی گاه خود را به روابط عمومی قوه مجریه تبدیل کرده است و با هر حرکت رئیس‌جمهور وقت به شوق و ذوق می‌آید. هیچکس نمی‌تواند منکر حمایت‌های گاه و بیگاه رسانه ملی از دولت احمدی‌نژاد شود و هنوز مستندهای سفرهای استانی و تلاش‌های بی‌وقفه محمود احمدی‌نژاد برای نشان داده شدن بخشش‌هایش به روستاییان در اذهان همگان باقی مانده است. حکایت‌ها از حمایت‌های عزت‌ا... ضرغامی از محمود احمدی‌نژاد بسیار است. حکایت پوشش همه‌جانبه و سنگ تمام سفرهای استانی محمود احمدی‌نژاد. حکایت مراسم پرشکوه وداع احمدی‌نژاد با ساختمان پاستور و تجلیل در سالن همایش‌های صداوسیما. حکایت کمرنگ شدن منتقدان منصف و غیرمنصف احمدی‌نژاد در رسانه ملی تا حکایت برنامه‌های گفت‌وگوی خبری احمدی‌نژاد .

گفت‌وگوهای آن دوره و ریاست جمهوری آن دوره

این روزها همه جا صحبت از چهارشنبه شب و گفت‌وگوی رئیس‌جمهور یازدهم در رسانه ملی است؛ همان گفت‌وگویی که از حاشیه خالی نبود. برخی با یادآوری شب چهارشنبه به یاد روزهایی می‌افتند که محمود احمدی‌نژاد قرار بود در گفت‌وگو با صداوسیما ظاهر شود. شب‌هایی که محمود احمدی‌نژاد در رسانه ملی حاضر می‌شد و در برابر لبخندها و سرتکان دادن‌های به نشانه تایید تمام‌نشدنی مرتضی حیدری از آمارهای جامعه‌ای می‌گفت که رفاه دارد و نرخ بیکاری و تورم و فقر در آن پایین است و شما در حین تماشای این برنامه از خود سوال می‌پرسیدید که این آقای رئیس به چه استناد می‌کند که اینگونه سخن می‌گوید. گفت‌وگو‌های خبری‌های احمدی‌نژاد حکایت‌های مختلفی دارد. حکایت رئیس‌جمهوری احمدی‌نژاد که مشاور رسانه‌ای‌اش مهدی کلهر را با خود به صدا و سیما می‌آورد و به جای مجری برنامه روبه‌روی خود می‌نشاند و مشاور رسانه‌ای رئیس‌جمهور به جای مجری برنامه از وی سوال می‌کرد.

فارغ از اینکه این نمونه رفتار البته همچون دیگر رفتارهای دولت احمدی‌نژاد در تاریخ بی‌همتاست، از اساس این شیوه گفت‌وگو نفس و ماهیت مصاحبه حتی اگر فاکتور چالش‌برانگیز را از آن حذف کنیم را زیر سوال می‌برد و بیشتر شبیه یک شوی تلویزیونی است. این حکایت اما چهارشنبه شب باید به یاد عزت‌ا... ضرغامی می‌آمد. شبی که برای ممانعت از اجرای نظر رئیس‌جمهور درخصوص انتخاب مجری برنامه تلویزیونی خود (آن هم نه از بیرون که از درون بدنه و جامعه مجریان رسانه ملی) به اندازه‌ای مقاومت می‌کند که موضوع تبدیل به زیرنویس کانال‌های خارج کشور هم می‌شود و حسن روحانی نیز در ابتدای صحبت خود با کنایه‌ای دلخوری خود را از این رفتار نشان می‌دهد.

صدا و سیما چهارشنبه شب صحبت رئیس‌جمهور را یک ساعت و نیم به تاخیر انداخت و در نهایت با یک ساعت و نیم تاخیر برنامه آغاز شد و بعد از آن نیز از رسانه‌های رسمی و غیر رسمی اعلام شد که مجری مورد نظر روحانی، مورد نظر رئیس سازمان صدا و سیما نبوده است و به این دلیل برنامه با تاخیر آغاز شده است. حسن روحانی نیز در ابتدای این برنامه با کنایه‌ای ظریف از مردم بابت تاخیر در شروع برنامه عذرخواهی کرد. البته با نگاهی عمیق‌تر می‌توان به اصرار روحانی برای انتخاب مجری نیز حق داد. روحانی اصرار داشت در گزارشی که قرار است به مردم بدهد حاشیه‌ای از طرف مجری ایجاد نشود چرا که دولت در روزهای اخیر روزگار پرحاشیه‌ای را گذرانده بود.

ادبیات رئیس‌جمهور تدبیر و امید در یک سخنرانی کمی تند شد و برخی منتقدانش را با الفاظی خطاب کرد که به گفته برخی، انتظار این ادبیات از دکتر روحانی دور بود و این ادبیات اعتراض‌های مختلفی را در پی داشت. بعد از شائبه‌های ایجاد شده از اظهارات رئیس‌جمهور در خصوص جامعه دانشگاهی در دانشگاه شهید بهشتی و فشاری که بر دولت به خاطر مساله برف شمال و اشکالاتی که در توزیع سبد کالا که چهارشنبه شب روحانی در مقام رئیس‌جمهور بابت شیوه اجرای آن از مردم عذرخواهی کرد، گزارش چهارشنبه شب گذشته باید در فضایی آرام به مردم ارائه می‌شد و رسانه ملی باید این مساله را درک می‌کرد.

در همه دنیا مرسوم است که روسای جمهور با مردم گفت‌وگوهای منظم دارند اما رسانه ملی در مقابل این شرایط دولت تنها به خاطر ممانعت از پیاده سازی نظر رئیس‌جمهور، کار را به جایی می‌رساند که برنامه با یک ساعت و نیم تاخیر شروع می‌شود. بعد از آن نیز رئیس صدا و سیما بلافاصله و شبانه، به هیات نظارت بر صداوسیما نامه نوشت و در آن تاکید کرد که آیا انتخاب مجری توسط روسای صدا و سیما کار درستی است یا خیر و درخواست اظهارنظر این هیات را کرده بود که در این موقعیت آیا رسانه ملی می‌تواند از درخواست روسای قوا امتناع کند یا موظف به پذیرش است.

در این نامه آقای ضرغامی خطاب به رئیس هیات نظارت بر صدا و سیما در سوالی مطرح می‌کند که در این شرایط وظیفه قانونی ما به عنوان رسانه ملی و وظیفه حرفه‌ای ما چیست؟ در پی این مساله سید رمضان شجاعی کیاسری، عضو ناظر مجلس در هیات نظارت بر صدا و سیما در گفت‌وگویی تاکید می‌کند که انتخاب مجری با صدا و سیما است. علی مطهری، نماینده تهران و عضو دیگر این هیات اما تاکید می‌کند که رئیس‌جمهور گاهی می‌خواهد در برنامه‌ای استدلالی را به مردم ارائه کند که به طور حتم مجری باید با موافقت رئیس‌جمهور انتخاب شود چرا که در این مواقع قرار نیست یک گفت‌وگوی چالشی با رئیس‌جمهور صورت گیرد. مطهری همچنین تاکید کرده است که ضرغامی با وجود آن که خود فرد معتدلی است اما تحت فشار محافل خاصی است تا به رویکرد مقابل دولت به خود بگیرد.

هیات نظارت تاکید کرده است که این مساله را بررسی می‌کند اما سوالی که ضرغامی در نامه خود در خصوص وظایف قانونی و حرفه‌ای رسانه ملی مطرح نموده در خارج از هیات نیز قابل بررسی است. عزت‌ا... ضرغامی، 8 سال گذشته رسانه ملی ارتباط بسیار نزدیکی با احمدی‌نژاد داشت و این رسانه که رسانه حاکمیت است، لااقل در تمام طول دولت نهم و تا نیمه‌های دولت دهم، تریبون دولت دهم بود. حمایت‌های ضرغامی از احمدی‌نژاد به اندازه‌ای علنی بود که واگذاری زمین‌های نمایشگاه بین‌المللی در روزهای پایانی دولت دهم به عنوان تقدیر احمدی‌نژاد از ضرغامی تعبیر شد.

 رفتار شب چهارشنبه عزت‌ا... ضرغامی درخصوص انتخاب مجری توسط روحانی و موضعگیری وی بعد از این برنامه از طریق نگارش نامه به هیات نظارت ما را نگران حال و حافظه رئیس صداوسیما می‌کند که آیا فراموش کرده‌اند شبی را که محمود احمدی‌نژاد همراه با مهدی کلهر، مشاور رسانه‌ای‌اش در آن زمان به صدا وسیما آمد و برنامه تلویزیونی خود را با حضور کلهر به عنوان مجری برنامه! انجام داد. این در حالی بود که مهدی کلهر کوچک‌ترین سابقه اجرای برنامه تلویزیونی نداشت و از اساس در آن روزها جزیی از دولت بود و در بدنه صدا و سیما جایی نداشت و در آن زمان ضرغامی نگران مسئولیت‌های حرفه‌ای و قانونی خود نبود و تنها لبخند رضایت محمود به همه چیز می‌ارزید.

پیش از آن که هیات نظارت بر صدا و سیما به سوال مطروحه ضرغامی در این نامه پاسخ دهد، ضرغامی باید به سوال مهم افکار عمومی پاسخ دهد که چرا سازمانی که اجازه می‌دهد یک رئیس‌جمهور با مشاور رسانه‌ای‌اش برنامه اجرا کند، اجازه نمی‌دهد که رئیس‌جمهور دیگری مجری خود را از بدنه خود سازمان انتخاب کند! آقای ضرغامی، هیات نظارت پاسخ سوال شما را خواهد داد، شما چه طور؟ پاسخ سوال افکار عمومی را می‌دهید؟