عرصه بر کارگران ساختمانی تنگ است

گروه اقتصادی: اصلاحیه ماده ۵ بیمه کارگران ساختمانی مردادماه هم به صحن علنیِ مجلس نرسید. نمایندگان مجلس قول داده بودند که تا پایان این ماه تکلیفِ این طرح را مشخص کنند و به یکی از بزرگترینِ مشکلاتِ کارگران ساختمانی پایان دهند. البته نمایندگان مجلس ماه پیش هم چنین قولی داده بودند و اگر به قبل‌تر برگردیم متوجه خواهیم شد که آن‌ها تقریبا هر ماه در پاسخ به سوال خبرنگاران و نمایندگانِ کارگران ساختمانی، زمانِ پایان دادن به این مشکلِ بزرگ را بسیار نزدیک دانسته بودند. 

اصلاحیه ماده ۵ بیمه کارگران ساختمانی با همین قول‌ها و قرارها بیش از یک سال است که در مجلس خاک می‌خورد. اواخر سال ۹۹ نمایندگان کارگری و مجلس برای پایان دادن به مشکل بیمه‌ی این کارگران و همچنین به منظور اصلاح منابع درآمدی ماده ۵ بیمه کارگران ساختمانی، بحث اصلاح ماده ۵ بیمه کارگران ساختمانی را مطرح کردند. براساس این طرح «کارفرما موظف است ۸ درصد از مزد هر کارگر به ازای ساخت هر متر از ساختمان با ضریب بین نیم تا ۱۴ درصد را به عنوان سهم خود برای پرداخت حق بیمه کارگر ساختمانی پرداخت کند. ضریب تعیین شده برای پرداخت حق بیمه در مناطق مختلف با توجه به قیمت زمین و شرایط محیطی از ۰.۵ تا ۱۴ درصد متغیر خواهد بود.» 

این طرح اوایل خرداد ۱۴۰۰ در صحن علنی مجلس مطرح شد اما به دلیل حساس دانستنِ طرح، بررسی آن به زمانِ دیگری موکول شد. در حالیکه قرار بود این «زمانِ دیگر» در یکی از ماه‌های سال ۱۴۰۰ باشد، این اتفاق نیفتاد و طرح بعد از گذشت یک سال در فرودین ماه امسال به صحن علنیِ مجلس رسید. با طولانی شدنِ ورود طرح به صحن علنی مجلس به نظر می‌رسید باید موضوع سریع‌تر تعیین تکلیف شود و در همان روز ورودِ طرح به صحن علنی با رأی قاطع نمایندگانِ مجلس به تصویب برسد. اما در کمال ناباوری، با دلیل مغایرتِ برخی از بندهای این طرح با قانون اساسی طرح مجددا به کمیسیون اجتماعی مجلس بازگشت تا در مورد آن تصمیم‌گیری شود و مشکلاتِ مطرح شده رفع شود. نمایندگان قول داده بودند این بار اتفاق سال قبل تکرار نخواهد شد و اصلاحیه ماده ۵ ظرف مدتِ یک ماه به صحن علنیِ مجلس برمی‌گردد. از آن زمان تا به امروز ۵ ماه گذشته و همچنان از اصلاحیه ماده ۵ بیمه کارگران ساختمانی هیچ خبری نیست. 

این به تعویق‌ها این شائبه را در ذهنِ کارگران و نمایندگانِ آن‌ها بیش از پیش تقویت می‌کند که مجلس در کنار کارفرمایان بخش ساختمانی قرار گرفته و به دنبالِ بی‌نتیجه گذاشتنِ این طرح است. کارفرمایانی که به قولِ اکبر شوکت، رئیس انجمن صنفی کارگران ساختمانی، قدرتمندترین و ثروتمندترین کارفرمایان هستند. عباس شیری (رئیس کانون انجمن‌های صنفی کارگران ساختمانی استان قم) در خصوص پیگیریِ ارجاع اصلاحیه بیمه کارگران ساختمانی به ایلنا می‌گوید: این موضوع را از آقای بابایی کارنامی پیگیری کرده بودیم و ایشان قول دادند اصلاحیه اواخر این ماه وارد صحن علنی مجلس شود. چند روز پیش نیز با آقای امیرآبادی، عضو هیئت رئیسه‌ی مجلس، جلسه‌ای داشتم که ایشان گفتند آقای قالیباف با نمایندگان مخالفِ طرح جلسه گذاشتند و آن‌ها را متقاعد کردند تا اصلاحیه بیمه کارگران ساختمانی وارد صحن علنی مجلس شود و رأی بگیرد. البته همه‌ی اینها صرفا در حد صحبت است. 

شیری می‌گوید: مردادماه در حالی به پایان رسید که اصلاحیه بیمه کارگران ساختمانی به صحن علنی مجلس نرسید و حتی در دستور کار این هفته‌ مجلس هم قرار نگرفته است. هر چند ما امیدواریم آنطور که قول دادند به زودی این اتفاق بیفتد در غیراینصورت ما دیگر حرفی برای گفتن به این کارگران نداریم. 

رئیس کانون انجمن‌های صنفی کارگران ساختمانی استان قم می‌گوید: ما کارگران بسیاری داشتیم که در صفِ بیمه بودند و فوت کردند و چون کارگر بیمه نبوده هیچ مستمری‌ای به بازماندگانِ آن کارگر تعلق نگرفته است. نمایندگانی که این طرح را دائم به تعویق می‌اندازند و مدیرانی که در تامین اجتماعی در بیمه کارگران ساختمانی کوتاهی می‌کنند، مدیونِ این کارگران و خانواده‌های آن‌ها هستند. 

میکائیل صدیقی (رئیس کانون انجمن‌های صنفی کارگران ساختمانی استان کردستان) نیز در خصوص به تعویق افتادن اصلاحیه ماده ۵ بیمه کارگران ساختمانی می‌گوید: به نظر می‌رسد اتفاقات سال گذشته در حال تکرار است. نزدیک به دو سال است که این طرح در مجلس است و بیش از این به تعویق انداختنِ آن نشان می‌‍‌دهد که عزم جدی برای تصویب آن وجود ندارد. مگر می‌شود بررسی و تصویبِ یک اصلاحیه تا این حد طول بکشد؟! 
به گفته‌ی صدیقی؛ هیئت رئیسه‌ی مجلس در حق بیمه کارگران ساختمانی کم کاری کرده است. در طولِ این مدتی که اصلاحیه در مجلس است باید حداقل بیش از ۵۰۰هزار کارگر ساختمانی بیمه می‌شدند اما این اتفاق نیفتاده و خیلی از کارگران ساختمانی از بیمه محروم هستند. خیلی از کارگران ساختمانی در این مدت فوت کردند یا دچار حادثه شدند و از کار بیکار شدند و هیچ خدماتی هم از سوی دولت دریافت نکردند. این ظلم در حق کارگران ساختمانی است. 

صدیقی در مورد علت به تعویق افتادن این طرح می‌گوید: این به تعویق افتادن تنها یک دلیل می‌تواند داشته باشد و آن حمایتِ برخی مجلسی‌ها از سرمایه‌داران است. فقط این تفکر است که باعث می‌شود مجلس طرحی را که در جهتِ تحقق حداقلی‌ترین حقوق کارگران است نزدیک به دو سال به تعویق بیندازد. وگرنه چرا باید یک نماینده مجلس قبول کند که کارگر بیمه نداشته باشد و دچار حادثه کار شود. طبق ماده ۲۹ قانون اساسی بیمه حقی همگانی است و مردم فارغ از اینکه کار داشته باشند یا نداشته باشند باید از تامین اجتماعی برخوردار باشند. اما کارگر ساختمانی با وجود اینکه کار می‌کند از این حق برخوردار نیست. 

رئیس کانون انجمن‌های صنفی کارگران ساختمانی استان کردستان به وضعیتِ بد معیشتیِ کارگران ساختمانی اشاره می‌کند و می‌گوید: خیلی از کارگران ساختمانی برای کار مجبور به مهاجرت به مرکز استان‌های بزرگتر و حتی کشورهای مجاور هستند که در آنجا نیز شرایط اسفبار دارند. در کل عرصه بر این کارگران تنگ شده و همه جوره تحت فشار هستند.
 
شیری تصریح می‌کند: در کنار این وضعیت باید به افزایش حوادث کار هم توجه کنیم که طبق آمار حوادث کار مربوط به بخش ساختمانی بسیار زیاد است. در کنار همه‌ی این تنگناها مجلس به راحتی از کنار این اصلاحیه عبور می‌کند و ماه به ماه آن را به تعویق می‌اندازد.