تاریخ انتشار : ۱۴۰۲/۰۳/۱۴ ساعت ۱۱:۳۵
کد مطلب : ۴۰۷۷۷۹
روش جدید دانشمندان برای معکوس کردن دیابت
گروه علمی: دانشمندان سلول‌های معده انسان را به بافت‌هایی تغییر داده اند که در پاسخ به افزایش سطح قند خون، انسولین آزاد می کنند و این موفقیت روشی موثر برای مدیریت بیماری‌هایی مانند دیابت نوع ۱ است.
به گزارش سیناپرس، این آزمایش که توسط محققانی در ایالات متحده انجام شد، نشان داد که پیوند سلول های ترشح کننده انسولین معده (GINS) دیابت را در موش ها معکوس می کند.
به گفته دانشمندان، سلول های بتای لوزالمعده به طور معمول وظیفه آزادسازی هورمون انسولین را در پاسخ به سطح قند بالا در خون انجام می دهند. در افراد مبتلا به دیابت، این بافت‌ها آسیب دیده یا از بین می روند و توانایی آنها در انتقال گلوکز به سلول‌ها برای سوخت را به خطر می اندازند.
در حالی که سلول های ترشح کننده انسولین معده سلول های بتا نیستند، اما می توانند عملکرد خود را تقلید کنند. روده سلول های بنیادی زیادی دارد که می توانند به بسیاری از انواع سلول های دیگر تبدیل شده و به سرعت تکثیر می شوند. امید این است که افراد مبتلا به دیابت بتوانند سلول های بنیادی روده خود را به سلول های ترشح کننده انسولین معده تبدیل کنند و خطر رد شدن را محدود کنند.
جو ژو (Joe Zhou) دانشیار پزشکی بازساختی در پزشکی ویل کورنل در نیویورک می گوید: معده سلول‌های ترشح کننده هورمون خود را می سازد و سلول‌های معده و سلول‌های پانکراس در مرحله جنینی رشد و نمو در مجاورت یکدیگر قرار دارند، بنابراین از این نظر تعجب‌آور نیست که سلول‌های بنیادی معده می توانند به آسانی به انسولین بتا مانند تبدیل شوند.
در این تحقیق، این تیم پژوهشی سه پروتئین خاص را در سلول‌هایی که بیان ژن را کنترل می کنند، به ترتیب خاصی فعال کردند تا تبدیل به سلول های ترشح کننده انسولین معده شوند.به گزارش سیناپرس،فرآیند برنامه ریزی مجدد بسیار کارآمد است و زمانی که سلول ها در خوشه های کوچکی به نام ارگانوئیدها رشد کردند، نسبت به گلوکز حساسیت نشان دادند. سپس آنها توانستند اثرات طولانی مدتی بر دیابت در موش نشان دهند.
به گفته محققان، تولید سلول های ترشح کننده انسولین معده از سلول‌های معده فرآیند پیچیده‌ای نیست. این موضوع فقط چند روز زمان نیاز دارد تا اتفاق بیفتد و این ارگانوئیدهای جدید بر اساس آزمایشاتشان می توانند ماه ها پس از پیوند دوام بیاورند.
محققان در گزارش خود خاطرنشان کردند: ارگانوئیدهای ترشح کننده انسولین معده ۱۰ روز پس از القاء واکنش گلوکز را نشان دادند. آنها تا زمانی که ما آنها را ردیابی کردیم (۶ ماه)، ترشح انسولین انسانی و دیابت را در موش معکوس کرده و پس از پیوند پایدار بودند.در ادامه محققان به چندین تفاوت بین بافت معده انسان و موش اشاره می کنند که باید در مطالعات آینده مورد توجه قرار گیرد، در حالی که س سلول های ترشح کننده انسولین معده نیز باید آسیب‌پذیرتر شوند.
ژو در پایان می گوید: این یک مطالعه اثبات مفهومی است که به ما یک پایه محکم برای ایجاد یک درمان مبتنی بر سلول های خود بیمار برای دیابت نوع ۱ و ۲ شدید می دهد.شرح کامل این تحقیق در مجله Nature Cell Biology منتشر شده است.
در حالی که سلول های ترشح کننده انسولین معده سلول های بتا نیستند، اما می توانند عملکرد خود را تقلید کنند. روده سلول های بنیادی زیادی دارد که می توانند به بسیاری از انواع سلول های دیگر تبدیل شده و به سرعت تکثیر می شوند. امید این است که افراد مبتلا به دیابت بتوانند سلول های بنیادی روده خود را به سلول های ترشح کننده انسولین معده تبدیل کنند و خطر رد شدن را محدود کنند.
جو ژو (Joe Zhou) دانشیار پزشکی بازساختی در پزشکی ویل کورنل در نیویورک می گوید: معده سلول‌های ترشح کننده هورمون خود را می سازد و سلول‌های معده و سلول‌های پانکراس در مرحله جنینی رشد و نمو در مجاورت یکدیگر قرار دارند، بنابراین از این نظر تعجب‌آور نیست که سلول‌های بنیادی معده می توانند به آسانی به انسولین بتا مانند تبدیل شوند.
در این تحقیق، این تیم پژوهشی سه پروتئین خاص را در سلول‌هایی که بیان ژن را کنترل می کنند، به ترتیب خاصی فعال کردند تا تبدیل به سلول های ترشح کننده انسولین معده شوند.به گزارش سیناپرس،فرآیند برنامه ریزی مجدد بسیار کارآمد است و زمانی که سلول ها در خوشه های کوچکی به نام ارگانوئیدها رشد کردند، نسبت به گلوکز حساسیت نشان دادند. سپس آنها توانستند اثرات طولانی مدتی بر دیابت در موش نشان دهند.
به گفته محققان، تولید سلول های ترشح کننده انسولین معده از سلول‌های معده فرآیند پیچیده‌ای نیست. این موضوع فقط چند روز زمان نیاز دارد تا اتفاق بیفتد و این ارگانوئیدهای جدید بر اساس آزمایشاتشان می توانند ماه ها پس از پیوند دوام بیاورند.
محققان در گزارش خود خاطرنشان کردند: ارگانوئیدهای ترشح کننده انسولین معده ۱۰ روز پس از القاء واکنش گلوکز را نشان دادند. آنها تا زمانی که ما آنها را ردیابی کردیم (۶ ماه)، ترشح انسولین انسانی و دیابت را در موش معکوس کرده و پس از پیوند پایدار بودند.در ادامه محققان به چندین تفاوت بین بافت معده انسان و موش اشاره می کنند که باید در مطالعات آینده مورد توجه قرار گیرد، در حالی که س سلول های ترشح کننده انسولین معده نیز باید آسیب‌پذیرتر شوند.
ژو در پایان می گوید: این یک مطالعه اثبات مفهومی است که به ما یک پایه محکم برای ایجاد یک درمان مبتنی بر سلول های خود بیمار برای دیابت نوع ۱ و ۲ شدید می دهد.شرح کامل این تحقیق در مجله Nature Cell Biology منتشر شده است.
پربينندهترين مطالب و خبرها
