گروه بین الملل: کوبه شهری در غرب ژاپن بیشتر به خاطر گوشت گاو مرمری رنگش شناخته شده است. با این وجود، این دلیل سفر ماه گذشته "ایگور کورخویی" به آنجا نبود. او و گروهی دیگر از مقامهای اوکراینی در سالنی در مرکز شهر کوبه در یک روز در جلسات و سخنرانیهای مختلف شرکت کردند. او به فرماندار آن منطقه گفت: "ما باید از تجربه شما درس بیاموزیم".
به گزارش فرارو به نقل از اکونومیست، نیروهای مسلح ژاپن که از سال ۱۹۴۵ میلادی به این سو هیچ گلولهای در هیچ جنگی شلیک نکردهاند، قطعا درسی برای آموزش نظامی به جنگجویان سرسخت اوکراینی ندارند. با این وجود، ژاپن درسهای مفید فراوانی دارد که میتواند در مورد غلبه بر بلایای پس از جنگ و بازسازی آن بیان کند. جنگ جهانی دوم بسیاری از شهرهای ژاپن از جمله توکیو را ویران کرد.
"ولودیمیر زلنسکی" رئیس جمهور اوکراین هنگام حضور در اجلاس جی -۷ در ماه گذشته به شباهت بین "ویرانههای شهرهای ما" و هیروشیمای پس از بمباران اتمی، اشاره کرد. خطرات طبیعی از زلزله گرفته تا طوفان و سیل نیز در ژاپن رایج است. توهوکو منطقهای در شمال شرقی ژاپن در سال ۲۰۱۱ میلادی از زلزله، سونامی و تخریب تاسیسات هستهای متحمل ضرر و خسارت شد. بخش عمده سیستم مدیریت بلایای ژاپن به تجربه ناشی از زلزله ویرانگر کوبه در سال ۱۹۹۵ باز میگردد.
بنابراین، ژاپن برای اوکراینیها مطالعهای در زمینه تاب آوری است. کورخویی از وزارت توسعه زیرساختهای اوکراین میگوید: " ژاپن کشوری است که در بهبود دائمی زندگی میکند. چگونه این معجزه را خلق کرده اند؟ چگونه میتوان از این رویکرد در اوکراین استفاده کرد یا آن را با اصلاح و تغییراتی عملیاتی نمود؟ اینها پرسشهای ما هستند". "سرگی کورسونسکی" سفیر اوکراین در ژاپن اخیرا در کتابی به زبان اوکراینی به نام "ملتها چگونه از نو متولد میشوند: تجربه شرق آسیا" این پرسشها را بررسی کرده و تجربیات چین، ژاپن، کره جنوبی و ویتنام را مورد ارزیابی قرار داده است.
در این میان سه درس برجسته است. نخستین مورد شامل اولویت بندی حین بازسازی است. زیرساختها بی ارزش هستند مگر این که جوامع برای استفاده از آن بازگردند. درس دوم اهمیت استفاده از فرصت ذاتی یک لوح خالی است. کورسونسکی مینویسد: "قدیمیها را بازسازی نکن، از نو بساز". فکر کردن به آینده نیز ضروری است. او در پایان مینویسد: "آن چه مهم است فقط پول نیست شما باید برنامهریزی کنید. اوکراینیها باید همین الان این کار را آغاز کنند". کورخویی نیز میگوید: "زمانی که جنگ به اتمام برسد ما زمانی برای برنامه ریزی نخواهیم داشت. همه چیز باید به موازات یکدیگر پیش برود".
رهبران اوکراین هم چنان اسلحه را به طرحهای شهری ترجیح میدهند. با این وجود، قوانین ژاپن ارسال کمکهای مرگبار از سوی آن کشور را ممنوع میسازند. بنابراین، دولت ژاپن فعلا بر روی کمکهای مالی و بشردوستانه تمرکز کرده است. براساس گزارش اندیشکده آلمانی انستیتو کیل برای اقتصاد جهانی کل کمکهای ژاپن به اوکراین به ۶.۷ میلیارد دلار میرسد. به عنوان سهم تولید ناخالص داخلی این یک سوم آن کمکی است که امریکا و بریتانیا به اوکراین ارائه داده اند. با این وجود، این میزان از کمک ژاپن بسیار بیشتر از کمک سایر کشورهایی مانند استرالیا و کره جنوبی است.
تورهای آموزشی مانند سفری که برای کورخویی و سایر مقامهای اوکراینی به ژاپن ترتیب داده شده بخشی از این بسته کمکی از سوی توکیو به کی یف است. کورخویی از مشاهده پستهای برق زیرزمینی ژاپن شگفت زده شد. او گفت: "اگر اوکراین چنین پستهایی در شهرهای بزرگ داشت از اختلالات ناشی از حملات پهپادی به زیرساختهای حیاتی جلوگیری میکردیم".
او همچنین از میزبانان خود نسخههایی از مقررات ژاپنی مربوط به دفع آوار ساختمانهای ویران شده در اثر زلزله را درخواست کرد که میتواند برای ساختمانهایی که توسط بمبها مسطح و ویران شده اند مورد استفاده قرار گیرد. "سرهی کورنیف" معاون شهردار میکولایف شهری در جنوب اوکراین که شبکه لوله کشی آن مختل شده و در تامین آب شیرین با مشکل مواجه شده مدیریت آب در شهر کوبه را مورد تحسین قرار میدهد. آن شهر ژاپن نیز چندین سال پیش از اختلالات مشابه در طول زلزله آسیب دید، اما یک سیستم نوآورانه از لولهها و مخازن آب را ساخت.
چنین اقداماتی میتوانند به طور غیرمستقیم به اوکراین کمک کنند تا از حملات و بحرانهای زیست محیطی که ممکن است رخ دهند همانند سیل ناشی از تخریب سدی در جنوب آن کشور در هفته جاری جلوگیری کند. هم چنین، انتقال این تجربیات در دوران پس از پایان جنگ ضروری و مبرم خواهند بود. اوکراین باید شهرها رو طوری بازسازی کند برای بدترین اتفاقات آماده باشد درسی تلخ که ژاپن نیز در طول جنگ آموخت.