يك‌ سخنران‌: شاهنامه‌ها را بسوزانید!

وي در اين مراسم بر خلاف انتظار، مباحثی را مطرح نمود که کمترین ارتباطی با قوه قضائیه و روز هفتم تیر و شهید بهشتی نداشته و عمدتا به مسائل سیاسی و جناحي می‌پرداخت. از جمله مقولات او عتاب و خطاب نسبت به دکتر عارف به جهت اینکه چرا دیر گفته‌اند در انتخابات تقلب نشده و دردا و حسرتا توهین به شاهنامه فردوسی بود!

در همين رابطه يك شهروند ايلامي با ارسال متني براي بهارنيوز نوشت: با تمام احترامی که برای مبارزات دوران دفاع مقدس، قائل هستم لیکن جای پرسش است آیا ما که مدعی اسلامی عقلانی و خلاف تصور افراطیونی چون داعش و طالبان هستیم چه لزومی دارد که به روش چنگیزیان دستور سوزاندن کتاب و یک اثر فرهنگي و ملي يك ملت را صادر کنیم؟ شاهنامه ای که ایشان حکم به سوزاندنش داد کتابی‌ست که سند هویت ملی ایرانیان است ایرانیان. کتابی جهانی تاریخی و مایه فخر خیلی کسان در دنیا چرا به ارزشهای عده ای بی دلیل هجوم باید برد؟

مگر نوشتن و سرایش شهید نامه و تجلیل از جایگاه رفیع شهدا منافاتی با شاهنامه فردوسی پیدا می‌کند؟ در هر صورت بعنوان یک شهروند ایرانی و سپس ایلامی در آن لحظه تنها به این می اندیشیدم مگر من در ایران نیستم و مگر نه اینکه این سردار برای مرزهای ایران جانفشانی کرده؟ پس دلیل دشمنیش با ایرانی ترین کتاب تاریخ چیست؟ مگر ایشان نمی‌گوید ما مرزهای ایران را با خون شهدا نگهداشتیم؟ پس مگر این است که دل در گرو ایران دارد و برایش جان می‌دهد؟ پس بایست فردوسی را نه تنها تکریم بلکه تعظیم نماید. در بحث تشیع و مذهب نیز که فردوسی برای این عقیده اش هزینه ها داده است. در مجموع انتظار می‌رفت سخنران روز قوه قضائیه و هفتم تیر برای وصل کردن و اتحاد آماده باشد و آنهم در حساس ترین مرزهای امروز ایران که در آن صورت نیازی به شاهنامه سوزی نبود بلکه باید بر هویت ملی ایرانی بیشتر هم اصرار می‌شد.