بیانی: استقلال به این بازیکن احتیاج دارد

استقلال با هماهنگ‌تر شدن بازیکنانش بهتر نتیجه خواهد گرفت. این حرفی بود که شاهرخ بیانی ملی‌پوش و مربی اسبق استقلال در گفتگو با خبرورزشی مطرح کرد. بیانی در این مصاحبه به نکات دیگری نیز اشاره کرد. باهم چکیده حرف‌های کاپیتان اسبق استقلال که حالا یکی از اعضای کادر فنی نساجی هم محسوب می‌شود را مرور می‌کنیم:

از روندی که نساجی به لحاظ تاکتیکی در پیش گرفته راضی هستیم، ولی از تعطیلات لیگ برتر ناراضی! ما داریم نسبت به ساختار تاکتیکی خودمان به طور کامل مسلط می‌شویم و شناختمان از حریفان نیز تکمیل می‌شود. بازیکنان خارجی هم شرایط بهتری پیدا می‌کنند، ولی بعد از برگزاری هفته سوم رقابت‌های لیگ برتر چاره‌ای نداریم که به تعطیلات برویم، چون به خاطر دیدار‌های تیم ملی و لیگ نخبگان آسیا، قطعاً در لیگ برتر وقفه ایجاد می‌شود.

تمرینات نساجی ادامه پیدا می‌کند، ولی وقتی صرفا تمرین باشد و خبری از مسابقات رسمی نباشد، بازیکنان انگیزه خود را از دست می‌دهند و فرسوده می‌شوند. البته این برنامه‌ای است که هماهنگ شده و اصلاً نمی‌خواهم بگویم تقصیر امیر قلعه نویی یا فدراسیون است، چون واقعا تقصیر هیچکدام از آن‌ها نیست. مسابقات پشت سر هم افتاده و باید کار را جلو برد. خداییش آقای حدادیان همراه با ساکت الهامی عزیز از جان مایه می‌گذارند، ولی یکسری مسایل از دست ما خارج است.

استقلال بازیکنان خیلی خوبی دارد و نفرات خیلی خوبی هم گرفته است، اما همانطور که گفتم، هماهنگ شدن این نفرات با یکدیگر به ویژه بازیکنان خارجی مقوله‌ای زمانبر است. به نظرم اینکه تیم‌ها به آمادگی مطلوب برسند، تا هفته پنجم لیگ برتر زمان می‌برد. الان هیچ تیمی آمادگی کامل ندارد. سالهاست این حرف را می‌زنم و هنوز هم می‌گویم استقلال به یک بازیکن بازیساز نیاز دارد. استقلال یک بازیکنی می‌خواهد که تیم را جمع و جور کند. چهره‌ای که توپ پخش کند و انرژی تیم را در نقاط مختلف زمین تقسیم کند. مهره‌ای مثل فابیو جانواریو و مجتبی جباری. البته قطعاً آقای جواد نکونام به عنوان سرمربی تیم اشراف بیشتری دارد و شرایط تیمش را بهتر می‌شناسد. اگر قرار بود بین این استقلال کنونی و استقلال دهه ۶۰ که در نهایت سال ۱۳۷۰ قهرمان آسیا شد، یک تیم را برای بازی کردن انتخاب کنم، در کمال احترام به این تیم، ترجیح می‌دادم در استقلال دهه ۶۰ بمانم. آن زمان پولی نبود و همه چیز عشق بود. حالا فرقی نمی‌کرد بازیکن استقلال باشی یا پرسپولیس.

وقتی در بازی‌های آسیایی ۱۹۹۰ پکن بعد از ۱۶ سال تیم ملی را قهرمان کردیم، کلاً به هر بازیکن ۵۰۰ هزار تومان پاداش نقدی دادند که تازه آن هم ۶ ماه بعد پرداخت شد. بابت هر پیروزی که در پکن به دست می‌آوردیم نیز ۵۰ دلار به ما می‌دادند. این تمام پاداشی بود که به خاطر آن مدال طلای ارزشمند به من و بقیه بازیکنان تیم ملی دادند.

شاید باورتان نشود، ولی قبل از بازی‌های آسیایی پکن به واسطه درخواست علی آقا پروین، من چند آدم متمول علاقمند به فوتبال را آوردم و از آن‌ها کمک مالی گرفتیم تا بین بازیکنان تقسیم کنیم. در واقع آن پول هزینه مخارج خانواده بازیکنان تیم ملی برای روز‌هایی بود که ما در پکن حضور داشتیم! بعد از قهرمانی هم برای کمک به تیم ملی گلریزان کردند! الان اگر به کسی این حرف‌ها را بگوییم، باورش نمی‌شود. گفتن این حرف تلخ است، ولی متأسفانه برای بعضی بازیکنان استقلال، پرسپولیس و سایر تیم‌ها فقط پول مهم است. من نمی‌گویم همه بازیکنان و خدای نکرده زحمات جامعه فوتبال را زیر سوال نمی‌برم، اما واقعیت امر این است که برای برخی بازیکنان استقلال و پرسپولیس پول مهم است. حداقل اینکه می‌توانم بگویم پول برایشان در اولویت مهم‌تری قرار دارد. ما در همین لیگ خودمان بازیکن داشتیم که یک فصل استقلال بازی کرد، از اینجا مطرح شد، به تیم ملی رسید و بلافاصله به خارج سفر کرد، اما وقتی قرار به برگشت شد، ترجیح داد به جای استقلال راهی تیمی می‌شود که پول بیشتری به او می‌دادند! به همین راحتی استقلال را فراموش کرد.

خداداد عزیزی را خیلی دوست داشتم، ولی حرف‌هایی که در آن برنامه اینترنتی زد، دل من و بسیاری از هواداران استقلال را به درد آورد. آقای خداداد! پیشکسوت استقلال و بقیه تیم‌ها حرمت دارند. احترام به بزرگتر و مسخره نکردن افراد یک امر واجب است. آقای عزیزی! اگر مشکلی با امیر قلعه نویی داشتی یا داری، بهتر است همانطور که هنگام حضورت در کادرفنی تیم ملی امیر تماس گرفت و دعوتت کرد، شما هم تلفن را برمی‌داشتی، به قلعه نویی زنگ می‌زدی و مشکلت را می‌گفتی نه اینکه با چنین ادبیاتی در فضای رسانه‌ای کشور در مورد این بنده خدا صحبت کنی. امیر قلعه نویی جدا از اینکه پیشکسوت فوتبال ایران و استقلال است، در حال حاضر سرمربی تیم ملی کشورمان هم محسوب می‌شود و حرمتش باید حفظ شود. آقای خداداد عزیزی! خودت می‌دانی که من دوستت داشتم و به عنوان یک برادر بزرگتر می‌گویم حرمت پیشکسوتان باید حفظ شود. انتقام گرفتن به نظر من بدترین کار ممکن است.