تاریخ انتشار : ۱۴۰۳/۰۶/۱۸ ساعت ۱۵:۰۱
کد مطلب : ۴۹۰۰۸۲
مهم‌ترین تبلیغات‌چی کرملین کیست؟
گروه بین الملل: مارگاریتا سیمونیان، سردبیر «آر.تی»، یکی از مدیران رسانه‌ای روسیه است که آمریکا او را به اتهام مداخله در انتخابات ریاست‌جمهوری سال ۲۰۲۴ در این کشور، تحریم کرده است.
این زن ۴۴ ساله به عنوان بالاترین تبلیغات کرملین و ایدئولوگ اصلی حکومت روسیه توصیف شده و حتی از خود ولایمیر پوتین هم پوتینیست‌تر است.
وزارت‌خانه‌های دادگستری، خارجه و خزانه‌داری آمریکا اقداماتی هماهنگ را برای «مقابله تهاجمی» با مداخله روسیه در انتخابات این کشور اعلام کردند. سیمونیان در واکنش به حضور نامش در فهرست تحریم‌ها، این هفته در ایکس نوشت: «اوه، آنها از خواب بیدار شدند.»
او همچنین در اشاره به کارکنان دیگر «آر.تی» که در فهرست تحریم‌ها قرار دارند، نوشت: «آفرین بر تیم ما.»
جان کربی سخنگوی کاخ سفید در امور مرتبط با امنیت ملی، در شرح اتهامات گفت: «(شبکه تلویزیونی) آر.تی دیگر تنها فقط بازوی تبلیغاتی کرملین نیست. از آن برای پیشبرد اقدامات مخفیانه روسیه برای اثرگذاری، استفاده می‌شود.»
شبکه «آر.تی» این اتهامات را رد کرد و گفت: «سه چیز در زندگی قطعی است: مالیات، مرگ و دخالت آر.تی در انتخابات ایالات متحده.»
سیمونیان در منطقه کراسنودار روسیه و در خانواده‌ای ارمنی به دنیا آمد. موفقیت‌های تحصیلی سیمونیان این امکان را برایش فراهم کرد تا در چارچوب یک برنامه بسیار با پرستیژ تبادل دانشجو بین روسیه و آمریکا، در سال ۱۹۹۵ برای ادامه تحصیل به ایالت نیوهمپشایر برود.او بعداً به روسیه بازگشت و خبرنگار تلویزیون شد.
شهرت سیمونیان در سال ۲۰۰۴ و با گزارش از ماجرای گروگان‌گیری مدرسه بسلان توسط شبه‌نظامیان چچنی به دست آمد. این ماجرا پس از سه روز با پاسخ خونبار دولت پایان یافت و صدها نفر، از جمله ۱۸۶ کودک، جان خود را از دست دادند.برای سیمونیان، این حادثه موجب شد تا او در شغلش به پیشرفتی سریع دست یابد.
در فاصله کوتاهی بعد از ماجرای گروگان‌گیری، او که در آن زمان ۲۵ سال سن داشت برای راه‌اندازی و مدیریت شبکه بین‌المللی «راشا تودی» (روسیه امروز) انتخاب شد. این رسانه بعدتر نامش را به «آر.تی» تغییر داد.
از آن زمان، طی دو دهه، او به یکی از منتقدان سرسخت غرب و یکی از حامیان پرشور پوتین تبدیل شده است. او در این مدت بر شبکه‌ای نظارت کرده که از یک تلویزیون نوپا به نهادی تبدیل شده که آمریکا آن «اصلی‌ترین رسانه تبلیغاتی بین‌المللی کرملین» توصیف می‌کند. این شبکه به طور مرکزی در تلاش‌های ادعایی برای اختلال در انتخابات ریاست‌جمهوری آمریکا نقش دارد.
با گذشت سال‌ها، هم سیمونیان و هم لحن شبکه او تندتر شده‌اند.
در اواخر دهه ۲۰۰۰ و اوایل دهه ۲۰۱۰، همزمان با بدتر شدن روابط روسیه و غرب، این شبکه متهم شد که به ابزار پروپاگاندای روسیه تبدیل شده و گزارش‌های مغرضانه پخش می‌کند.
در سال ۲۰۱۴، پس از الحاق غیرقانونی کریمه به روسیه و اشغال بخش‌هایی از شرق اوکراین، لحن «آر.تی» هم در قبال اوکراین و هم غرب به شکل آشکاری خصمانه شد.
از اینجا، این شبکه دولت منتخب اوکراین را به عنوان «رژیم کی‌یف» توصیف کرد و کشورهای غربی را متهم کرد که مردم اوکراین را تحریک کرده‌اند تا به «انقلاب کرامت» برای پیوستن به اتحادیه اروپا دست بزنند. شبکه آر.تی همچنین غرب را متهم کرد که به دنبال تضعیف و حتی نابودی روسیه است.
اما سیمونیان فقط بر تبلیغات خارجی روسیه نظارت نمی‌کند. او به شدت در تعیین سیاست‌های رسانه‌ای داخلی نیز دخالت دارد و به طور منظم در برنامه‌های تلویزیونی سیاسی روسیه حضور پیدا می‌کند. او بخش جدایی‌ناپذیری از ماشین تبلیغاتی دولتی روسیه است.سپس، در سال ۲۰۲۲، تهاجم گسترده به اوکراین آغاز شد.
پس از سال‌ها تهدید، بریتانیا سرانجام فعالیت شبکه آر.تی را ممنوع اعلام کرد. در روسیه نیز بسیاری از روزنامه‌نگاران و سردبیران برجسته استعفا دادند که به نظر می‌رسید به دلیل مخالفت با جنگ، نوعی خروج جمعی از این رسانه رخ داده است.سیمونیان همکاران سابق خود - و هر کسی که با جنگ مخالف است - را متهم کرد که «واقعاً روس نیستند».
او در یکی از بزرگترین داستان‌های جاسوسی مرتبط با جنگ اوکراین هم نقش مرکزی داشت. او گفتگوی ضبط شده افسران نیروی هوایی آلمان را که لو رفته بود، در شبکه آر.تی پخش کرد. این ماموران درباره تسلیحات دوربردی که ممکن است به اوکراین داده شود و نحوه استفاده از آنها صحبت می‌کردند.
او همچنین طرفدار موضع رسمی کرملین است که می‌گوید باید در مناطق اشغالی اوکراین، رفراندوم برپا شود و می‌گوید: «بگذارید مردم با کسانی بمانند که می‌خواهند با آنها بمانند. این منصفانه است.»
دیدگاه مارگاریتا سیمونیان نسبت به غرب را می‌توان از اظهارات او در آخرین مصاحبه‌اش با بی‌بی‌سی در ماه مارس، هنگامی که ولادیمیر پوتین در حال آماده شدن برای پیروزی در پنجمین دوره انتخابات عمدتا بدون رقیب ریاست‌جمهوری بود، دریافت.از او پرسیده شد که آیا رقیبی جدی برای ولادیمیر پوتین در این انتخابات وجود دارد؟ و سیمونیان پاسخ داد: «آیا نیازی به رقیب جدی وجود دارد؟ چرا؟ چون ما مثل شما نیستیم. و ما حقیقتا چندان علاقه‌ای هم به شما نداریم.»کرملین در واکنش به اعمال تحریم‌های آمریکا علیه مدیران رسانه‌های روسیه، وعده داد که رسانه‌های آمریکایی را نیز محدود کند.
دیمیتری پسکوف، سخنگوی کرملین به خبرگزاری دولتی ریانووستی گفت: «پاسخ مشابه ممکن نیست. هیچ خبرگزاری دولتی در ایالات متحده آمریکا وجود ندارد و هیچ کانال تلویزیون دولتی در ایالات متحده نیست.»
«اما مطمئناً اقداماتی در اینجا انجام خواهد گرفت که رسانه‌های آنها را در انتشار مطالب خود محدود کند.»
این زن ۴۴ ساله به عنوان بالاترین تبلیغات کرملین و ایدئولوگ اصلی حکومت روسیه توصیف شده و حتی از خود ولایمیر پوتین هم پوتینیست‌تر است.
وزارت‌خانه‌های دادگستری، خارجه و خزانه‌داری آمریکا اقداماتی هماهنگ را برای «مقابله تهاجمی» با مداخله روسیه در انتخابات این کشور اعلام کردند. سیمونیان در واکنش به حضور نامش در فهرست تحریم‌ها، این هفته در ایکس نوشت: «اوه، آنها از خواب بیدار شدند.»
او همچنین در اشاره به کارکنان دیگر «آر.تی» که در فهرست تحریم‌ها قرار دارند، نوشت: «آفرین بر تیم ما.»
جان کربی سخنگوی کاخ سفید در امور مرتبط با امنیت ملی، در شرح اتهامات گفت: «(شبکه تلویزیونی) آر.تی دیگر تنها فقط بازوی تبلیغاتی کرملین نیست. از آن برای پیشبرد اقدامات مخفیانه روسیه برای اثرگذاری، استفاده می‌شود.»
شبکه «آر.تی» این اتهامات را رد کرد و گفت: «سه چیز در زندگی قطعی است: مالیات، مرگ و دخالت آر.تی در انتخابات ایالات متحده.»
سیمونیان در منطقه کراسنودار روسیه و در خانواده‌ای ارمنی به دنیا آمد. موفقیت‌های تحصیلی سیمونیان این امکان را برایش فراهم کرد تا در چارچوب یک برنامه بسیار با پرستیژ تبادل دانشجو بین روسیه و آمریکا، در سال ۱۹۹۵ برای ادامه تحصیل به ایالت نیوهمپشایر برود.او بعداً به روسیه بازگشت و خبرنگار تلویزیون شد.
شهرت سیمونیان در سال ۲۰۰۴ و با گزارش از ماجرای گروگان‌گیری مدرسه بسلان توسط شبه‌نظامیان چچنی به دست آمد. این ماجرا پس از سه روز با پاسخ خونبار دولت پایان یافت و صدها نفر، از جمله ۱۸۶ کودک، جان خود را از دست دادند.برای سیمونیان، این حادثه موجب شد تا او در شغلش به پیشرفتی سریع دست یابد.
در فاصله کوتاهی بعد از ماجرای گروگان‌گیری، او که در آن زمان ۲۵ سال سن داشت برای راه‌اندازی و مدیریت شبکه بین‌المللی «راشا تودی» (روسیه امروز) انتخاب شد. این رسانه بعدتر نامش را به «آر.تی» تغییر داد.
از آن زمان، طی دو دهه، او به یکی از منتقدان سرسخت غرب و یکی از حامیان پرشور پوتین تبدیل شده است. او در این مدت بر شبکه‌ای نظارت کرده که از یک تلویزیون نوپا به نهادی تبدیل شده که آمریکا آن «اصلی‌ترین رسانه تبلیغاتی بین‌المللی کرملین» توصیف می‌کند. این شبکه به طور مرکزی در تلاش‌های ادعایی برای اختلال در انتخابات ریاست‌جمهوری آمریکا نقش دارد.
با گذشت سال‌ها، هم سیمونیان و هم لحن شبکه او تندتر شده‌اند.
در اواخر دهه ۲۰۰۰ و اوایل دهه ۲۰۱۰، همزمان با بدتر شدن روابط روسیه و غرب، این شبکه متهم شد که به ابزار پروپاگاندای روسیه تبدیل شده و گزارش‌های مغرضانه پخش می‌کند.
در سال ۲۰۱۴، پس از الحاق غیرقانونی کریمه به روسیه و اشغال بخش‌هایی از شرق اوکراین، لحن «آر.تی» هم در قبال اوکراین و هم غرب به شکل آشکاری خصمانه شد.
از اینجا، این شبکه دولت منتخب اوکراین را به عنوان «رژیم کی‌یف» توصیف کرد و کشورهای غربی را متهم کرد که مردم اوکراین را تحریک کرده‌اند تا به «انقلاب کرامت» برای پیوستن به اتحادیه اروپا دست بزنند. شبکه آر.تی همچنین غرب را متهم کرد که به دنبال تضعیف و حتی نابودی روسیه است.
اما سیمونیان فقط بر تبلیغات خارجی روسیه نظارت نمی‌کند. او به شدت در تعیین سیاست‌های رسانه‌ای داخلی نیز دخالت دارد و به طور منظم در برنامه‌های تلویزیونی سیاسی روسیه حضور پیدا می‌کند. او بخش جدایی‌ناپذیری از ماشین تبلیغاتی دولتی روسیه است.سپس، در سال ۲۰۲۲، تهاجم گسترده به اوکراین آغاز شد.
پس از سال‌ها تهدید، بریتانیا سرانجام فعالیت شبکه آر.تی را ممنوع اعلام کرد. در روسیه نیز بسیاری از روزنامه‌نگاران و سردبیران برجسته استعفا دادند که به نظر می‌رسید به دلیل مخالفت با جنگ، نوعی خروج جمعی از این رسانه رخ داده است.سیمونیان همکاران سابق خود - و هر کسی که با جنگ مخالف است - را متهم کرد که «واقعاً روس نیستند».
او در یکی از بزرگترین داستان‌های جاسوسی مرتبط با جنگ اوکراین هم نقش مرکزی داشت. او گفتگوی ضبط شده افسران نیروی هوایی آلمان را که لو رفته بود، در شبکه آر.تی پخش کرد. این ماموران درباره تسلیحات دوربردی که ممکن است به اوکراین داده شود و نحوه استفاده از آنها صحبت می‌کردند.
او همچنین طرفدار موضع رسمی کرملین است که می‌گوید باید در مناطق اشغالی اوکراین، رفراندوم برپا شود و می‌گوید: «بگذارید مردم با کسانی بمانند که می‌خواهند با آنها بمانند. این منصفانه است.»
دیدگاه مارگاریتا سیمونیان نسبت به غرب را می‌توان از اظهارات او در آخرین مصاحبه‌اش با بی‌بی‌سی در ماه مارس، هنگامی که ولادیمیر پوتین در حال آماده شدن برای پیروزی در پنجمین دوره انتخابات عمدتا بدون رقیب ریاست‌جمهوری بود، دریافت.از او پرسیده شد که آیا رقیبی جدی برای ولادیمیر پوتین در این انتخابات وجود دارد؟ و سیمونیان پاسخ داد: «آیا نیازی به رقیب جدی وجود دارد؟ چرا؟ چون ما مثل شما نیستیم. و ما حقیقتا چندان علاقه‌ای هم به شما نداریم.»کرملین در واکنش به اعمال تحریم‌های آمریکا علیه مدیران رسانه‌های روسیه، وعده داد که رسانه‌های آمریکایی را نیز محدود کند.
دیمیتری پسکوف، سخنگوی کرملین به خبرگزاری دولتی ریانووستی گفت: «پاسخ مشابه ممکن نیست. هیچ خبرگزاری دولتی در ایالات متحده آمریکا وجود ندارد و هیچ کانال تلویزیون دولتی در ایالات متحده نیست.»
«اما مطمئناً اقداماتی در اینجا انجام خواهد گرفت که رسانه‌های آنها را در انتشار مطالب خود محدود کند.»
پربينندهترين مطالب و خبرها
پربحثترين مطالب و خبرها
