گروه بین الملل: کووید ۱۹ زندگی کاری بسیاری از افراد را در کل دنیا به شدت تحت تاثیر قرار داد به طوری که دورکاری به یک سنت رایج در میان گروه قابل توجهی از کارمندان در جهان تبدیل شد.
از آن زمان، شرکت ها مزایا و معایب کار از خانه را بررسی میکنند و بسیاری از شرکتها حداقل بخشی از هفته را برای کار کردن از راه دور را برای کارمندان خود فراهم ساختهاند.
با این حال، برخی از کارفرمایان کارکنان را به صورت تمام وقت به دفتر فرا میخوانند. اخیرا، آمازون به سیاست کاری ترکیبی خود پایان داد و کارمندان را ملزم کرد که پنج روز در هفته به صورت فیزیکی در محل کار خود حاضر باشند.
اما وضعیت در اتحادیه اروپا چگونه است و کارمندان اروپایی چقدر از روز خود را صرف رفت و آمد از خانه تا محل کار و برعکس میکنند؟ طبق آمار یورواستات، تنها ۱۳.۵ درصد از افراد شاغل در اتحادیه اروپا در سال ۲۰۲۱ از خانه کار میکردند. طبق آخرین دادههای موجود پیش از همهگیری در سال ۲۰۱۹ توسط اداره آمار اتحادیه اروپا، یورواستات، این عدد به طور قابل توجهی در کشورهای اروپایی متفاوت است.
در اتحادیه اروپا، متشکل از ۲۷ کشور عضو، میانگین زمان رفت و آمد یک طرفه برای افراد شاغل ۱۵ تا ۷۴ ساله در سال ۲۰۱۹ حدود ۲۵ دقیقه بوده است. در این میان لتونی با ۳۳ دقیقه بیشترین میانگین رفت و آمد را داشته و پس از آن مجارستان و لوکزامبورگ هر دو با ۲۹ دقیقه در ردههای بعدی قرار دارند.
در مقابل، قبرس با ۱۹ دقیقه کمترین میانگین زمان رفت و آمد را داشته و یونان با ۲۰ دقیقه و ایتالیا و پرتغال هر دو با ۲۱ دقیقه در ردههای بعدی قرار گرفتهاند.
بر اساس این آمار برخی از کشورهای اروپای جنوبی معمولاً میانگین زمان رفت و آمد کمتری دارند در حالی که بسیاری از کشورهای اروپای مرکزی و غربی مانند آلمان، فرانسه و سوئیس زمان رفت و آمد در حدود ۲۵ تا ۲۷ دقیقه بوده که نزدیک به میانگین ۲۵ دقیقه اتحادیه اروپا است.
به طور کلی، ساختار شهری و ویژگیهای جغرافیایی محل کار و مسکن از عوامل تعیین کننده مهم در رفت و آمد هستند.
خوزه ایگناسیو گیمنز-نادال و همکارانش با بررسی روند در زمان رفت و آمد کارگران اروپایی تاکید کردند که روابط بین زمان رفت و آمد مسئله پیچیدهای است که به طیف وسیعی از عوامل بستگی دارد. آنها دریافتند که «زیرساختهای جادهای بهتر، نرخ بیکاری بالاتر و تولید ناخالص داخلی سرانه به میانگین زمان رفت و آمد کوتاهتر مربوط میشود.»
با نگاهی به جزئیات روند رفت و آمد، ۴.۳ درصد از افراد شاغل برای رسیدن به محل کار خود در اتحادیه اروپا نیازی به سفر به خارج از محل زندگی خود را نداشتند.
اسلوونی با ۱۱.۸ درصد بالاترین سهم از کسانی را داشت که برای شغل خود نیازی به سفر نداشتند و پس از آن بلژیک با ۸، ایرلند با ۷.۹ و بریتانیا با ۷.۶ درصد در ردههای بعدی قرار دارند. همچنین نسبت افراد غیر مسافرتی در یونان و ایتالیا زیر ۲ درصد بوده است.
برای تجزیه و تحلیل دقیق تر، می توانیم زمانهای رفت و آمد را به طور کلی به سه دسته گروه بندی کنیم:
۱ تا ۲۹ دقیقه
۳۰ تا ۵۹ دقیقه
۶۰ دقیقه و بیشتر
در اتحادیه اروپا، تقریباً از هر ۱۰ نفرحدود شش نفر یا معادل ۶۱.۳ درصد برای رسیدن به محل کار خود کمتر از ۳۰ دقیقه رفت و آمد داشتهاند در حالی که از هر چهار نفر حدود یک نفر یا معادل ۲۶.۳ درصد بین ۳۰ تا ۵۹ دقیقه از خانه تا محل کار خود را طی کردهاند. این زمانها منعکس کننده سفرهای یک طرفه بدون هیچ مسیر انحرافی هستند.
در بین کشورهای اتحادیه اروپا، یونان، قبرس، ایتالیا و پرتغال بیشترین سهم را داشتند و در آن کشورها بیش از ۷۰ درصد بین ۱ تا ۲۹ دقیقه برای رسیدن به محل کار در مسیر بودهاند. این بدان معناست که کارمندان در این کشورها معمولا مسیرهای کوتاهتری را برای رسیدن به محل کار داشتهاند.
بیش از یک سوم افراد شاغل در لتونی، لوکزامبورگ، رومانی، بلغارستان و مجارستان بین ۳۰ تا ۵۹ دقیقه در رفت و آمد بودهاند.
اما در سال ۲۰۱۹، بیش از ۱۰ درصد از افراد شاغل در چهار کشور اتحادیه اروپا و بریتانیا دستکم ۶۰ دقیقه یا بیشتر برای رسیدن به محل کار رفت و آمد داشتند.
بالاترین درصدها، از ۱۰.۶ درصد تا ۱۳.۵ درصد، در لتونی، بریتانیا، ایرلند، بلژیک و مجارستان ثبت شده است.این آمار همچنین نشان میدهد که در کل اتحادیه اروپا، ۸.۱ درصد از افراد شاغل یک ساعت یا بیشتر رفت و آمد داشتند.
کشورهای اروپای جنوبی شامل (یونان، قبرس، پرتغال و ایتالیا) سفرهای کوتاهتری دارند، در حالی که کشورهای اروپای شرقی (لتونی، رومانی، بلغارستان و مجارستان) سهم بیشتری از رفتوآمدهای طولانیتر دارند. کشورهای اروپای غربی و شمالی ترکیب متعادل تری از زمان رفت و آمد را نشان می دهند.
از سوی دیگر، کار از راه دور به طور فزاینده ای به بخش مهمی از زندگی کاری مدرن تبدیل شده است. پاول آدرجان، رئیس تحقیقات EMEA در شرکت ایندید در این خصوص به یورونیوز میگوید: «جهان در حال عبور از یک تحول تاریخی در زمینه کار و اشتغال است.داده های ما نشان می دهد که جستجوها برای کارهای دوردست و ترکیبی در فرانسه، آلمان، اسپانیا و بریتانیا در بالاترین سطح یا نزدیک به بالاترین حد خود هستند.بر اساس تحقیقات دفتر ملی تحقیقات اقتصادی (NBER)، افرادی که در طول همه گیری از خانه کار می کردند، به طور متوسط ۴۰ درصد از زمان ذخیره شده خود را صرف مشاغل اولیه و ثانویه، ۳۴ درصد در اوقات فراغت میکردند.
بر اساس این گزارش افرادی که رفت و آمدهای طولانیتری را برای رسیدن به محل کار خود داشتهاند از سطح رفاهی کمتری برخوردارند. ضمن اینکه سطح رضایت از حمل و نقل عمومی در پایتختها و شهرهای کوچکتر در قاره اروپا به طور قابل توجهی متفاوت است.