نقش ماهواره‌های کوچک در پروژه‌های بزرگ فضایی

 این ماهواره‌های مینیاتوری، سریع و ارزان‌قیمت در حال متحول کردن نحوه مطالعه دانشمندان درباره کیهان هستند. یک کیوبست با اندازه استاندارد، کوچک است و وزن آن به حدود ۱.۸ کیلوگرم می‌رسد. برخی از کیوبست‌ها بزرگ‌تر و شاید چهار برابر اندازه استاندارد هستند اما وزن برخی دیگر حتی به یک کیلوگرم نمی‌رسد.

کیوبست‌ها یک راه ساده‌تر و به مراتب کم‌هزینه‌تر برای دسترسی به دنیاهای دیگر هستند. این ماهواره‌های کوچک به‌جای حمل کردن تجهیزات زیاد با اهداف گسترده، معمولا روی یک هدف علمی خاص -خواه کشف سیارات فراخورشیدی و خواه اندازه‌گیری ابعاد یک سیارک- متمرکز می‌شوند. آنها در سراسر جامعه فضایی حتی برای استارت‌آپ‌های کوچک، شرکت‌های خصوصی و آزمایشگاه‌های دانشگاهی به عنوان فناوری‌های فضایی مقرون‌به‌صرفه در نظر گرفته می‌شوند.

مزایای کیوبست‌ها نسبت به ماهواره‌های بزرگ‌تر قابل توجه است. توسعه و آزمایش آنها ارزان‌تر است. صرفه‌جویی در زمان و هزینه به معنای انجام دادن ماموریت‌های مکرر و متنوع‌تر همراه با خطر کمتر است. این ویژگی به تنهایی سرعت اکتشاف فضایی را افزایش می‌دهد.

کیوبست‌ها با قدرت خود سفر نمی‌کنند. در عوض، آنها سواری می‌گیرند. کیوبست‌ها بخشی از محموله یک فضاپیمای بزرگ‌تر می‌شوند. آنها در محفظه مخصوص قرار می‌گیرند و توسط یک مکانیسم فنری به فضا پرتاب می‌شوند. هنگامی که کیوبست‌ها به فضا می‌رسند، روشن می‌شوند. آنها معمولا ماموریت‌های خود را با سوختن هنگام ورود به جو زمین به پایان می‌رسانند.