۱۶ آبان: زادروز موریسون فیزیکدان آمریکایی

او زمانی که تنها ۴ سال داشت، دچار بیماری فلج اطفال شد و تمام عمر با میله‌های فلزی حرکت می‌کرد و در اواخر عمر نیز با ویلچیر حرکت می‌کرد. مشکل حرکتی فیلیپ تاثیر زیادی در آموزش‌های ابتداییش داشت؛ او نمی‌توانست در تمامی کلاس‌ها شرکت کند. فلیپ سرانجام با تلاش زیاد توانست تحصیلات خود را در مقطع دبیرستان به پایان برساند و وارد کالج کارنگی شود. در آغاز در رشته مهندسی برق مشغول به تحصیل شد، اما چندی بعد به فیزیک علاقه‌مند شد. فیلیپ توانست در سال ۱۹۳۶ کارشناسی خود را دریافت کند و سپس برای ادامه تحصیل وارد دانشگاه برکلی در کالیفرنیا شود. او در سال ۱۹۴۰ دکترای فیزیک نظری را گرفت.

موریسون در خلال جنگ جهانی دوم به عنوان یکی از دانشمندان اتمی در پروژه معروف منهتن مشغول به کار بود و مشخص کردن میزان پلوتونیم مورد نیاز در بمب اتمی از جمله کارهای تحقیقاتی وی بود و همچنین در زمان تست اتمی ترینیتی در نیو مکزیکو نیز وی ناظر علمی آزمایش بود. در این آزمایش در تاریخ ۱۶ جولای سال ۱۹۴۵ بمب ۲۰ کیلوتنی ترینیتی در نیومکزیکو منفجر شد. بعد از پایان کار فیلیپ موریسون پروژه منهتن را ترک کرد و به عضویت دپارتمان فیزیک دانشگاه کورنل درآمد. در این دوران بود که فیلیپ موریسون به همراه هانس بته، دوست و دیگر دانشمند اتمی خود، یکی از اولین رفرنس‌های دانشگاهی اصول بنیادی فیزیک اتمی را منتشر کرد.

فلیپ در دهه‌ پنجاه میلادی، تحقیقات گسترده‌ای در خصوص پرتوهای کیهانی و نحوه حرکت آنها در کهکشان ها انجام داد. پرتوهای کیهانی ذراتی هستند که در فضای خارج از اجرام آسمانی تولید شده و به جو این اجرام برخورد می‌کنند. در مورد کره زمین، این امواج در عبور از جو زمین و برخورد با ذرات اتمسفر به ذرات مختلفی مانند مزون‌ها و پوزیترون‌ها تبدیل می‌شوند.

دیگر موضوع تحقیقاتی دکتر موریسون مکانیزم‌های ارتباطی بین ستاره‌ای بود که بیشترین شهرت وی به این موضوع مربوط می‌شود. دستاوردهای دکتر موریسون در اواخر دهه‌ پنجاه میلادی در این خصوص موجب شد تا در سال ۱۹۶۰ پروژه‌ای با نام SETI شکل بگیرد که هدفش پیدا کردن هوش‌های فرازمینی بود. تئوری‌های که دکتر موریسون در خصوص ارتباطات بین ستاره ای مطرح کرده بود باعث شکل گیری این پروژه شد که کماکان نیز به فعالیت خود ادامه می‌دهد.

در سال ۱۹۶۴ دکتر موریسون دانشگاه کورنل را به مقصد دانشگاه معروف MIT ترک کرد و به عنوان استاد فیزیک در این دانشگاه مشغول به کار شد. او در کورنل مشغول تحقیق در خصوص پرتوهای کیهانی و ارتبطات بین سیاره‌ای بود و فرد اصلی در خصوص پروژه جستجوی هوش‌های فرازمینی به حساب می‌آمد. دکتر موریسون تا پایان عمر در خصوص پرتوهای کیهانی و ارتباطات بین سیاره‌ای به تحقیق پرداخت. دکتر فیلیپ موریسون در تاریخ ۲۲ آوریل سال ۲۰۰۵ و در خواب به دلیل ایست تنفسی در ۸۹ سالگی از دنیا رفت.