25 بهمن ماه سال گذشته، روژین میهمی زن جوان 19 ساله کردستانی برای انجام زایمان به بیمارستان شهید بهشتی قروه در کردستان مراجعه کرد. در ساعت 11:30 دقیقه روژان بستری شد و با گذشت حدود ۴ ساعت بیخبری همسر و خانوادهاش، فریاد زن جوان از شدت درد، همچنان بلند بود. یونس سعیدی (همسر روژین) بعد از آنکه ساعتها از حال عمومی همسرش بیاطلاع بود، با شنیدن صدای نالههای مکرر روژین، از پزشک و کادر بیمارستانی درخواست کرد همسرش را سزارین کنند اما آنطور که وی مدعی شده است «رفتارش نتیجهای جز عصبانیت و تهدید کادر پزشکی به برخورد طبق قانون را در بر نداشت» و اصرارهای مرد جوان بیفایده میماند.
این روند تا ساعت 08:30 دقیقه روز بعد ادامه داشت تا اینکه یکی از پرسنل بیمارستان با عجله نامهای را جهت گرفتن رضایت برای عمل سزارین به یونس میدهد ولی مرد جوان چون دیگر نالههای همسرش را نمیشنید و او را هم در این مدت ندیده بود؛ ابتدا عواقب و عوارض عمل را نمیپذیرد اما در نهایت درماندگی وی باعث میشود تا آن برگه را بطور مشروط امضا کند و دقایقی بعد، موفق به دیدن فرزند تازه متولد شدهاش میشود. یونس درباره آن روز میگوید: پس از انتظار یک ساعته، سرانجام در اتاق عمل باز و دور از چشم بقیه اعضای خانوادهام، همسرم را با عجله به اتاقآی سی یو بردند و حدود یک ساعت پس از آن، در حالی موفق به دیدار همسرم شدم که پرستاران با دستگاه ساکشن از ریه روژین خون و لخته خون تخلیه میکردند.
یونس در تشریح بقیه ماجرا افزود: پرستاران وقتی با اعتراضات مکرر من و سوالات پی در پی مبنی بر چرایی خونریزی ریه روژین رو به رو شدند گفتند نگران نباش این خون نیست بلکه دارو است و بدین ترتیب با این جملات مرا قانع کردند اما بعدا به من گفته شد که احتمالا زمان کار گذاشتن لوله اکسیژن باعث پارگی نای روژین و خونریزی شده بود. طبق گفته مرد جوان، در این مدت همسر یونس تقریبا هوشیار بود ولی بدون اکسیژن وضعیتش به شدت بحرانی میشد. در نهایت دکتر بیهوشی به اتاق آی سی یو میرود و زمانی که پس از ویزیت از پزشک پرسیدند حال بیمار چطور است، پزشک پاسخ داد که مادر جوان «اسپیره» کرده اما متاسفانه ظاهرا این تشخیص غلط بوده است چون حوالی ظهر به یونس گفته میشود «بیمار شما به یک اسپری اتروونت نیاز دارد» و چون آن اسپری در شهر قروه پیدا نشد، یونس عازم همدان میشود تا این دارو را پیدا کند اما از آنجایی که تجویز به صورت تلفنی انجام شده، این تشخیص و تجویز کلا اشتباه بوده است.
پس از گذشت ۱۰ساعت بستری در اتاق آی سی یو بالاخره با پیگیریهای یونس، پزشکان بیمارستان به او میگویند که ادامه روند درمان باید در مرکز مجهزتری انجام شود. به همین دلیل هم تصمیم میگیرند روژین را به سنندج منتقل کنند. در آمبولانس و در طول مسیر طبق گفته یونس، «روژین از هوشیاری نسبی برخوردار بوده است و پس از اینکه آنان به بیمارستان توحید سنندج میرسند به سرعت اقدامات اولیه انجام میشود و بعد از مدت کمی متخصصهای مختلف از جمله معاون درمان سنندج، بر بالین بیمار حاضر میشوند که نهایتا با تشخیص «آمبولی مایع آمنیوتیک» تصمیم به بستری بیمار در بخش آی سی یو گرفته میشود اما دیگر برای درمان آمبولی روژین خیلی دیر شده بود چون 10 ساعت قبل از آن یعنی وقتی که این زن 19 ساله در بیمارستان قروه بوده، باید این مشکل بیمار تشخیص داده و درمان میشد. به همین دلیل به رغم بستری دو روزه روژین در بخش آی سی یو بیمارستان سنندج و تلاش کادر پزشکی، متاسفانه روژین جوان از دنیا میرود.
این در حالی است که به گفته یونس سر نوزاد روژین نیز بر اثر وکیوم بزرگتر از حد معمول شده بود _ تقریبا دو برابر _ عارضهای که میتواند عوارض دیگری را برای این نوزاد در آینده به وجود آورد. حالا با شکایت همسر این زن جوان و آنطور که معاون درمان دانشگاه علوم پزشکی کردستان می گوید: دادستان نظام پزشکی سنندج از برگزاری جلسه رسیدگی تخصصی به پرونده مادر کردستانی خبر داده است
ورود دادستان نظام پزشکی به پرونده روژین
مجموعه این وقایع تلخ باعث شد تا یونس از بیمارستان شکایت کند یونس میگوید: «همسرم ۲۲ ساعت بدون رسیدگی پزشکی در بلوک زایمان بیمارستان قروه تحت فشار بود. بعد از آن با تزریق آمپولهای اضافه و تجویز قرصهای محرک انقباضات بیش از حد، پزشکان سعی در انجام زایمان طبیعی داشتند». اینک آنطور که معاون درمان دانشگاه علوم پزشکی کردستان خبر داده است: «دادستان نظام پزشکی سنندج برای رسیدگی به ماجرای این زن جوان، پرونده تشکیل داده و به همین منظور جلسهای هم برای رسیدگی تخصصی به روژین برگزار کرده است.»
دکتر هومن قصری معاون درمان دانشگاه علوم پزشکی کردستان در گفت وگو با خبرنگار آنا تاکید میکند که در حال حاضر پزشکان سندرم نارسایی تنفسی را برای این مادر تشخیص دادهاند اما علت نهایی مرگ این مادر پس از تشکیل کمیسیونهای تخصصی مورد بررسی قرار گرفته و اعلام میشود. به گفته قصری، این مادر باردار برای انجام زایمان در بیمارستان شهید بهشتی قروه بستری شده بود اما بنا بر دلایلی، پزشک زنان و زایمان در نهایت تصمیم به انجام عمل سزارین میگیرد؛ در حین بیهوشی و زایمان نیز سیستم تنفسی مادر دچار مشکل میشود و در ادامه، تحت نظر متخصصین بیهوشی و زنان لولهگذاری و زایمان انجام میشود.
معاون درمان دانشگاه علوم پزشکی کردستان میافزاید: «پس از اینکه ما از این اتفاق باخبر شدیم بلافاصله با بیمارستان قروه تماس گرفتیم و خواستیم که اگر نمیتوانند اقدامات درمانی را برای این مادر انجام دهند و بیمار مشکل تنگی نفس دارد، او را برای درمان به سنندج اعزام کنند. پس از اعزام بیمار به بیمارستان توحید سنندج، بنده با یک فوق تخصص ریه بر بالین بیمار حاضر شده و طبق تشخیص اورژانس بیمارستان توحید سنندج در آن لحظه بیمار بلافاصله به آی سیو منتقل شد.»
دکتر قصری ادامه داد: «ما این مادر را به آی سی یو منتقل کردیم و او تحت نظر دو فوق تخصص ریه تحت درمان قرار گرفت و با توجه به اینکه نارسایی تنفسی داشت دو روز در آن بیمارستان تحت درمان بود اما متاسفانه اقدامات درمانی موثر واقع نشد و مادر فوت کرد، پس از فوت هم کمیسیون پزشکی در شهرستان قروه و هم کمیسیون تخصصی در بیمارستان توحید سنندج و هم کمیسیون تخصصی مرگ مادران باردار در معاونت درمان دانشگاه تشکیل شد، پرونده به نظام پزشکی ارجاع و کالبد شکافی روی بدن این بیمار انجام شده و منتظر نتایج نهایی پزشکی قانونی هستیم و همچنین پس از اعلام نتایج کمیسیونهای تخصصی پرونده در نظام پزشکی قروه این ماجرا را پیگیری میکنیم.
دکتر هومن قصری معاون درمان دانشگاه علوم پزشکی کردستان در عین حال ادامه داد: روز چهارشنبه هفته گذشته، یک جلسه استانی مرگ و میر مادران باردار را برگزار کردیم. چون یکی دو مورد مرگ مادر باردار در قروه را گزارش شده بود.به گفته وی با همه این تمهیدات، روژین به صورت طبیعی وضع حمل نکرد و خیلی با عجله او را به اتاق عمل بردند و بعد از آن ۱۰۰ گرم لخته خون از ریه این زن جوان خارج شده است. در طول این مدت من تذکر میدادم که او را سزارین کنید اما با حرفهای تحقیر آمیز مرا از اتاق بیرون کردند و سعی داشتند که زایمان طبیعی انجام دهند.
وی میافزاید: بر این اساس تمام پزشکان معالج در قروه و سنندج را که در امر درمان نقش داشتند در این جلسه دعوت کردیم و حتی امروز هم دوباره یک جلسه بررسی دیگر برگزار خواهیم کرد تا مشخص شود که علت نارسایی تنفسی چه چیزی بوده است؟ آیا ناشی از لخته ریوی و یا لخته آمیونوتیک بوده است ؟ قصور پزشکی تا چه اندازه بود؟ چه کسی تا چه اندازه در این حادثه مقصر بوده؟ آیا طولانی شدن زایمان در بروز این مشکل تاثیری داشته یا خیر؟ و آیا اقدامات درمانی کامل بوده یا خیر؟ بنابراین باید ابتدا تمام این موارد با حضور متخصص بیهوشی، متخصص زنان، متخصص ریه و کمیسیون مرگ و میر مادران در دانشگاه و با حضور رئیس دانشگاه بررسی شود.
رسیدگی به این شکایت در حالی صورت میگیرد که یونس سعیدی همسر روژین مدعی است: «پرونده بالینی همسرم فاقد اعتبار است چرا که بعد از مرگش بازنگری شده و حتی امضای بنده را در آن که مشروط به هرگونه عوارض صدمات و عواقب بعدی بوده را از آن برداشتند و حالا هم کسی به درد من نمیرسد. این در حالی است در زایمانی که هم رحم را برش داده باشند (اپیزیوتومی) و هم سزارین کرده باشند نشانه آشکاری از بیتجربگی محض پزشک مسئول وجود دارد».
یونس میافزاید: «برای رسیدگی به شکایتش باید حدود ۲ میلیون تومان به حساب نظام پزشکی کردستان واریز کنم (چون تعداد افرادی که به عنوان پزشک و کادر درمان از آنها شکایت کردهام 15 نفر هستند) که پول زیادی برایم محسوب میشود. برای همین حتی نتوانستهام به رغم تاکید قضات دادگستری، وکیل بگیرم». دکتر هومن قصری، معاون درمان دانشگاه علوم پزشکی کردستان، همچنین در خصوص پرداخت مبلغ ۱۵۰ هزار تومان به ازای هر پزشکی که از او شکایت میشود، گفته یونس را رد کرد و گفت: نظام پزشکی یک نهاد مستقل است. هر شهرستانی برای خود یک نظام پزشکی مستقل دارد به طوری که نظام پزشکی قروه ارتباطی با نظام پزشکی سنندج ندارد.
وی افزود: بر اساس یک قانون موجود در نظام پزشکی برای جلوگیری از بروز شکایتهای متعدد و بیجا هر کس از یک پزشک و یا مرکز درمانی شکایت داشته باشد باید مبلغ ۱۵۰ هزار تومان واریز کند ولی اینکه به تعداد شکایت از افراد باید پول واریز شود چنین چیزی صحت ندارد، زیرا این فرد از روند درمان و فوت همسر خود شکایت دارند بنابراین باید یک هزینه را پرداخت کند شاید بر اساس نظر کمیسیون در روند این درمان ۶۰ نفر دخیل بودند بنابراین پرداخت به تعداد شکایان درست نیست.