طاق ريخت، ميترا حجار رفت

نعیمی اعلام كرد كه عامل اصلي اين اتفاق صحبت‌هاي عوامل تئاتر شهر با اين بازيگر بوده است. «دوستان رسانه‌اي ماجرا را ترسناك و حاد جلوه دادند كه به نظرم خيلي افراطي بود. متاسفانه همين موضوع باعث شد بازيگر اصلي نمايش ما از پروژه خداحافظي كند. بازيگران حس مي‌كردند تالار ناامن است. در حالي كه بر اساس كارشناسي‌ها به ايشان اطمينان دادم كه اين‌طور نيست. فقط كافي بود ما از بالابرها استفاده نكنيم كه اين باعث تغيير در طراحي صحنه شد. اما باز هم متاسفانه دوستان مجموعه تئاتر شهر بدون هيچ گونه اجازه و حقي با بازيگر ما صحبت كرده و گفته بودند بازي كردن روي اين صحنه يعني مرگ و اين كار شايسته و خردمندانه نبود.» وي تاكيد مي‌كند كه در فرصت مناسب اين موضوع را پيگيري خواهد كرد كه «مسوول صحبت با بازيگر مشخصا كارگردان است نه كس ديگري.»

ظاهرا آن‌طور كه نعيمي مي‌گويد، سقوط پيشاني سالن اصلي نكته‌اي بوده كه از سال‌ها پيش همه در مورد آن تذكر داده بودند. با اين حال مي‌گويد با وجود دغدغه بازيگر اصلي‌اش كه حضورش در اين نمايش را مشروط به تغيير سالن دانسته بود، امكان هيچ‌گونه تغيير سالني وجود نداشته و ندارد. «من در برادوي زندگي نمي‌كنم كه صد سالن تئاتر باشد و بتوانم به راحتي سالنم را عوض كنم و جز سالن اصلي و تالار وحدت انتخاب ديگري نداشتم و حاضر نيستم به خاطر يك نفر يك مجموعه را تغيير بدهم. تصميم با ايشان بود و رفت و من بايد بازيگر ديگري را انتخاب كنم و اينها باعث شد كه ١٠ الي ١٥ روز تاخير داشته باشيم. با اين وجود گروه هر روز هشت ساعت تمرين مي‌كند. با شادابي و طراوت.»

يكي از حواشي نمايش «ترور» از زمان آغاز تمرين‌ها سفارشي بودن آن بوده است. ادعايي كه نويسنده اثر آن را به‌شدت رد مي‌كند. «من تا اين لحظه هيچ نمايشنامه سفارشي ننوشته‌ام. چه در زمينه جنگ تحميلي، چه كارهاي اقتباسي، همه بر اساس تصميم خودم و حس نيازي بوده كه فكر كردم بايد كاري روي صحنه برود. چنانچه در طول اين سال‌ها خيلي از ارگان‌ها از من خواستند و پيشنهادهاي هيجان‌انگيز مالي هم به من شد اما حتي يك‌بار هم حاضر نشدم به سفارش آنها عمل كنم. من به چيزي كه مي‌نويسم اعتقاد و باورم خودم است.»

واقعيت اين است كه رفتن به سراغ چنين مضمون‌هايي همواره چالش برانگيز بوده است. چه در سينما و تلويزيون و چه در تئاتر. حساسيت‌هايي كه پيرامون شخصيت‌هاي مذهبي وجود دارد همواره سبب شده تا خالقان اين آثار كار سختي در پيش داشته باشند. اما نعيمي كه چندي پيش نمايش پرمخاطب«سقراط» را در تالار وحدت به صحنه برد، اين سختي را از جنس ديگري توصيف مي‌كند.

در حرف‌هاي نعيمي هم جملاتي بود كه تقريبا دارد بدل به ترجيع‌بند همه اهالي هنر و نه فقط تئاتر مي‌شود. او هم در حرف‌هايش از كساني حرف مي‌زند كه خواسته‌‌اند به شكلي در كار او سنگ‌اندازي كنند. مي‌گويد با وجود حمايت‌هاي مركز هنرهاي نمايشي، هزينه پايين قرارداد براي تامين بودجه نمايش«ترور» كافي نبوده است: «به همين دليل من براي جذب اسپانسر سراغ ارگان‌هاي زيادي رفتم، با اشخاص زيادي صحبت كردم و با وجود اينكه همه بسيار مشتاق بودند در اين پروژه ملي، مذهبي سهمي داشته باشند، اما تلاش‌هاي بسيار زيادي از سوي همكاران اشخاص وجرياناتي بود تا اين نمايش از هيچ گونه امكاناتي برخوردار نباشد و روي صحنه نرود. با اين وجود ما صبوري كرديم و منتظر مانديم تا اين نمايش با تمام اين مشكلات روي صحنه برود و ٥٠ نفر از بهترين هنرمندان اين آب و خاك، دو ماه فرصت هنرنمايي در برابر مخاطبان را داشته باشند، آن هم با عشق.»