تاریخ انتشار : ۱۳۹۷/۰۲/۱۲ ساعت ۱۱:۴۷
کد مطلب : ۱۴۹۱۸۴
ادعای بزرگ: حمله به قلب پایتخت و سرقت اسناد هسته‌ای
گروه سیاسی: داوود حشمتی در سایت امتداد نوشت: شب دوشنبه 10 اردیبهشت 96 نتانیاهو در یک برنامه تلویزیونی علیه ایران سخن گفت. او وعده داده بود اسناد جدیدی را ارائه کند. در این برنامه او یک مرکز و تعدادی زونکن و سیدی را به نمایش گذاشت که مدعی بود اسناد مربوط به برنامه هسته‌ای ایران است. ادعای نتانیاهو بیش از آنکه به کار جامعه جهانی و حتی ترامپ برای ضربه زدن به برجام بیاید، قطعا پیام روشنی برای داخل داشت.
مقامات اسرائیلی و روزنامه‌های بین‌المللی در این باره نوشتند که در ژانویه سال گذشته (دی و بهمن 96) ایران مورد یک حمله از سوی نیروهای اطلاعاتی اسرائیل قرار گرفته است. این ادعای بسیار بزرگی است که نتانیاهو مطرح کرده و قطعا پاسخ مناسبی می‌طلبد. نتانیاهو قصد داشت اعلام کند که با توجه به این اسناد، باید جلوی ایران و برجام گرفته شود اما به خوبی می‌دانست که این اسناد چنین کاربردی ندارد. از لحاظ حقوقی پرونده ابعاد احتمالی نظامی برنامه هسته ایران (موسوم به PMD) با برجام بسته شده است. این را آژانس بین‌المللی انرژی اتمی نیز در بیانیه‌ای که امروز صادر کرد، تصریح کرده است.
آنچه نتانیاهو به نمایش گذاشت البته اسناد جدیدی نبود. اما نتانیاهو با این کار دو هدف را دنبال کرده است:
اول: فشار برجامعه جهانی برای آنکه محدودیت‌های زمانی برجام را از 15 سال به طور مدام‌العمر افزایش دهند. دوم: نمایش قدرت در حوزه اطلاعاتی
به نظر می‌رسد در هدف اول او دچار مشکل اساسی خواهد بود. جامعه جهانی، آژانس بین‌المللی و حتی روسیه و چنین باید بپذیرند که محدودیت‌های ایران را از حالت موقت خارج کرده و دائمی کنند. امری که بسیار بعید به نظر می رسد اما در موضوع دوم مساله متفاوت است. آنچه او نمایش داد را نمی‌توان به‌راحتی از روی آن عبور کرد. آیا ایران این اتفاقا و حمله را به کل رد خواهد کرد؟ یکی از مقامات ارشد اسرائیلی به روزنامه نیویورک‌تایمز گفت که اسرائیل انباری را که اطلاعات فوق سری ایران در مورد برنامه هسته‌ای در آن نگه داشته می‌شد در ماه فوریه سال 2016 کشف کرد و آن را تحت رصد قرار داد.
«یسرائیل کاتص»، وزیر اطلاعات اسرائیل گفت هم به یک روزنامه اسرائیلی گفته است که مفروض می‌گیرد ایران در همان شبی که این اسناد به سرقت رفت از دستیابی اسرائیل به آن اطلاع پیدا کرده بود. وی در مصاحبه با روزنامه یدیعوت آحرونوت، این سرقت را یکی از بزرگ‌ترین دستاوردهای اطلاعاتی تاریخ اسرائیل خواند و گفت: «زمانی که این ایده مطرح شد فکر نمی‌کردم انجام‌شدنی باشد. آنچه انجام شد بی‌سابقه است. آن‌ها [عوامل موساد] چندین تن اسناد معتبر را برداشتند و با خود به اینجا آوردند.» کاتص مدعی شد «رهبران ایران از تلاش اسرائیل برای دستیابی به این اطلاعات آگاه بوده‌اند... دستور مخفی ساختن این اسناد پس از امضای توافق هسته‌ای در سال 2015 صادر شد و آن‌ها خواستار پنهان ساختن این فریب بودند به‌گونه‌ای که بتوانند در آینده از آن استفاده کنند.»
از طرف دیگر یکی از منابع اسرائیلی مدعی شد که ترامپ پیش از حمله نیز از این طرح آگاه بوده است. لازم است توجه کنیم که ترامپ در همان ساعات اولیه اعتراضات دی ماه 96 به حمایت و سروصدا راجع به آن پرداخت. این درحالی بود که هنوز اخباری که از تهران مخابره می‌شد حتی در همین تهران هم با دیده تردید نسبت به فراگیری آن نگریسته می شد. بدون شک اعتراضات دی ماه زمینه‌های اجتماعی و مطالبه‌گرانه فراوانی در میان مردم داشت، اما قطعا باید به رابطه‌های این حمله و آن حوادث با دقت بیشتری نگاه کرد.
مقامات اسرائیلی و روزنامه‌های بین‌المللی در این باره نوشتند که در ژانویه سال گذشته (دی و بهمن 96) ایران مورد یک حمله از سوی نیروهای اطلاعاتی اسرائیل قرار گرفته است. این ادعای بسیار بزرگی است که نتانیاهو مطرح کرده و قطعا پاسخ مناسبی می‌طلبد. نتانیاهو قصد داشت اعلام کند که با توجه به این اسناد، باید جلوی ایران و برجام گرفته شود اما به خوبی می‌دانست که این اسناد چنین کاربردی ندارد. از لحاظ حقوقی پرونده ابعاد احتمالی نظامی برنامه هسته ایران (موسوم به PMD) با برجام بسته شده است. این را آژانس بین‌المللی انرژی اتمی نیز در بیانیه‌ای که امروز صادر کرد، تصریح کرده است.
آنچه نتانیاهو به نمایش گذاشت البته اسناد جدیدی نبود. اما نتانیاهو با این کار دو هدف را دنبال کرده است:
اول: فشار برجامعه جهانی برای آنکه محدودیت‌های زمانی برجام را از 15 سال به طور مدام‌العمر افزایش دهند. دوم: نمایش قدرت در حوزه اطلاعاتی
به نظر می‌رسد در هدف اول او دچار مشکل اساسی خواهد بود. جامعه جهانی، آژانس بین‌المللی و حتی روسیه و چنین باید بپذیرند که محدودیت‌های ایران را از حالت موقت خارج کرده و دائمی کنند. امری که بسیار بعید به نظر می رسد اما در موضوع دوم مساله متفاوت است. آنچه او نمایش داد را نمی‌توان به‌راحتی از روی آن عبور کرد. آیا ایران این اتفاقا و حمله را به کل رد خواهد کرد؟ یکی از مقامات ارشد اسرائیلی به روزنامه نیویورک‌تایمز گفت که اسرائیل انباری را که اطلاعات فوق سری ایران در مورد برنامه هسته‌ای در آن نگه داشته می‌شد در ماه فوریه سال 2016 کشف کرد و آن را تحت رصد قرار داد.
«یسرائیل کاتص»، وزیر اطلاعات اسرائیل گفت هم به یک روزنامه اسرائیلی گفته است که مفروض می‌گیرد ایران در همان شبی که این اسناد به سرقت رفت از دستیابی اسرائیل به آن اطلاع پیدا کرده بود. وی در مصاحبه با روزنامه یدیعوت آحرونوت، این سرقت را یکی از بزرگ‌ترین دستاوردهای اطلاعاتی تاریخ اسرائیل خواند و گفت: «زمانی که این ایده مطرح شد فکر نمی‌کردم انجام‌شدنی باشد. آنچه انجام شد بی‌سابقه است. آن‌ها [عوامل موساد] چندین تن اسناد معتبر را برداشتند و با خود به اینجا آوردند.» کاتص مدعی شد «رهبران ایران از تلاش اسرائیل برای دستیابی به این اطلاعات آگاه بوده‌اند... دستور مخفی ساختن این اسناد پس از امضای توافق هسته‌ای در سال 2015 صادر شد و آن‌ها خواستار پنهان ساختن این فریب بودند به‌گونه‌ای که بتوانند در آینده از آن استفاده کنند.»
از طرف دیگر یکی از منابع اسرائیلی مدعی شد که ترامپ پیش از حمله نیز از این طرح آگاه بوده است. لازم است توجه کنیم که ترامپ در همان ساعات اولیه اعتراضات دی ماه 96 به حمایت و سروصدا راجع به آن پرداخت. این درحالی بود که هنوز اخباری که از تهران مخابره می‌شد حتی در همین تهران هم با دیده تردید نسبت به فراگیری آن نگریسته می شد. بدون شک اعتراضات دی ماه زمینه‌های اجتماعی و مطالبه‌گرانه فراوانی در میان مردم داشت، اما قطعا باید به رابطه‌های این حمله و آن حوادث با دقت بیشتری نگاه کرد.
