تاریخ انتشار : ۱۳۹۲/۰۶/۳۱ ساعت ۱۰:۱۷
کد مطلب : ۱۶۶۲۱
"نه" به باج‌خواهی روس، چين، هند و ...فرا رسيد
ایران از گوشه رینگ سیاست جهانی خارج مي‌شود
گروه سياسي: در سیاست خارجی دولت‌هاي نهم و دهم، احمدی‌نژاد سياستي كه آن را «دیپلماسی تهاجمی» مي‌نامید، پيشه ساخته بود كه در آن، اکثر کشورها به ویژه جهان غرب، دشمن به حساب مي‌آمدند و قاعدتاً در برابر دشمن بهترین دفاع مي‌تواند حمله باشد.
اشکان بنکدارجهرمی
هر گونه نرمش و حتی تعامل در چنین رویکردی نوعی سازشکاری، عدول از اصول انقلابی گری و حتی خیانت به حساب مي‌آمد. حاصل این نگرش، نفی هر گونه فرصت بود که مذاکرات دیپلماتیک را از صحنه دفاع از منافع ملی تبدیل به کلاس فلسفه و تاریخ نموده بود. دولتمردان هشت سال گذشته به ویژه رئیس دولت هر سخنی را فارغ از تأثیرات بعضاً مخرب آن بر زبان مي‌راندند و شاید حتی قصد و نیتشان بر تخریب روابط بیشتر بود تا تعامل.
از چنین عملکرد ناپخته‌ای نه تنها هیچ عایدی نصیب کشورمان نگشت بلکه مجالی شد برای دشمنان ایران که باورهای افراطی خود را در تقابل با ما اثبات کنند. پس از گذشت چندی از این روند، اثرات مخرب آن بر وجهه بین المللی جمهوری اسلامی به وضوح آشکار گشت اما احمدی‌نژاد که به هیچ وجه حاضر به تغییر چنین رویکردی نبود چنین تنزلی در جایگاه جهانی ایران را نوعی امتیاز برای خود مي‌دانست و خریدنِ دشمنی جهان غرب را پیروزی به حساب مي‌آورد! هر چه دولت گذشته بر این سیاست بیشتر مداومت مي‌ورزید نشانه‌هاي منفی آن بیشتر خود را در زمینه اقتصاد و حتی در عرصه زندگی روزمره مردم عیان مي‌نمود.
کشورهای جهان نیز در قبال این دیپلماسی تهاجمی واکنشهای متفاوتی داشتند. بر خلاف آن چه احمدی‌نژاد و همفکرانش مي‌پنداشتند و در سالهای اولیه ریاست او از تریبونهای رسمی و رسانه‌هاي دولتی و جناح اصولگرا تبلیغ مي‌شد این نوع برخورد نه تنها غرب را به تسلیم و یا حتی عقب نشینی وا نداشت بلکه سبب گشت بهترین بهانه‌ها در اختیار لابیستهای افراطی مخالف با جمهوری اسلامی قرار گیرد و عملاً نگرش مسالمت جوی برخی سیاست پیشگان غربی در این چالش به محاق فرو رود.
آن زمان احمدی‌نژاد شده بود نمادی از ایرانِ خشن که مي‌رود به سلاح هسته ای نیز دست یابد. بدیهی است سخنان و عملکردهای رئیس‌جمهور سابق با هر نیتی که بوده باشد ایران را به انزوای سیاسی کشاند و توانست بیشترین کمک را به مظلوم نمایی صهیونیسم انجام دهد. گروه دیگری از کشورها امّا با اظهار دوستی و نشان دادن حمایت ظاهری، فقط به فکر درآمدهای سرشار مستقیم و غیر مستقیم خود از این کشور منزوی شده بودند.
روسیه و چین از یک سو در مخالفت با غرب، خود را به عنوان وزنه‌ای مؤثر در سیاست جهانی بیش از پیش مطرح مي‌ساختند و از سوی دیگر، هم از غرب و هم از ایران منافع زیادی را نصیب خود مي‌نمودند.روسیه بسیار عطشناک در این زمینه وارد عمل شد و با همراهی همسایگان و بدون در نظر گرفتن ایران سهم بسزایی از دریای خزر را از آن خود ساخت همچنین در ازای تحویل ندادن موشکهای اس 300 و تأخیر در راه اندازی نیروگاه اتمی بوشهر، این کشور توانست کمکهای مالی قابل توجهی را از آمریکا بستاند.
روسیه در قراردادهای اقتصادی و تکنولوژیک خود با ایران نیز توانست در غیاب شرکتهای درجه یک غربی فن آوری‌هاي رده خارج خود را به کشور ما بیش از ارزش واقعی آنها و در بدترین صورت ممکن معامله تحمیل نماید. چین نیز با عدم پرداخت پولهای حاصل از خرید نفت و در اختیار گرفتن آنها، خواهان پرداخت آن به یوآن- واحد پول چین- بود و یا انتظار داشت چنین سرمایه ای صرف خرید اجناس بی کیفیت چینی یا معامله با شرکتهای سطح پایین این کشور گردد.
این دو کشورِ به اصطلاح دوست در این هشت ساله توانستند هم از توبره بخورند و هم از آخور و همواره باج مسالمت جویانه خود را از ایران داشته باشند. کمک به ارتقاء جایگاه سیاسی چین و روسیه در جهان و بهبود وضعیت اقتصادی آنها که به قیمت زمینگیر شدن اقتصاد ایران تمام شد، هدیه دولت احمدی‌نژاد بدانها بود.
البته در میان کشورهای خارج از دایره دوست یا دشمن نیز، برخی دولتهای ضعیف و کوچکتر هم برای این که از قافله عقب نمانند و از این صید نصیبی ببرند، دست به کار شدند و با فشار مضاعف بر ایران توانستند حتی قراردادهای پیشین را به نفع خود تغییر دهند. توقعات طمعکارانه هند در پرداخت پول نفت به روپیه- واحد پول هند- و تغییر قراردادهای نفتی و گازی به نفع آن کشور و تعهد ایران به واردات بی کیفیت ترین کالاها از آن کشور مي‌توانست سهم به سزایی در بهبود جایگاه روپیه و اقتصاد آن کشور داشته باشد که دولت احمدی‌نژاد نیز بدانها متعهد شده بود.
اما اخیراً با پس گرفتن سه امتياز نفت و گاز از سرمايه‌گذاران هندی در صنعت نفت و عدم تمایل ایران به ارزان فروشی و دریافت روپیه به جای ارزهای معتبر از سوی وزیر نفت دولت تدبیر و امید به باج خواهی این کشور پایان داده شد. به طور کلی پس از انتخابات اخیر ریاست جمهوری و پیروزی دیدگاه آقای روحانی که بهبود رابطه با جهان به ویژه غرب را بر اساس حفظ منافع ملی نوید مي‌داد عرصه باج خواهی چنین کشورهایی روز به روز تنگتر مي‌گردد.
پشتوانه رأی مردمی، همسویی دولت آشتی ملی با مقام معظم رهبری و لحاظ دغدغه‌هاي ایشان، امید به برون رفت از وضع نا بسامان اقتصادیِ حاصل از دولت احمدی‌نژاد و درایت و تدبیر دولت فعلی در باز نمودن فضای سیاسی داخلی که جایگاه صحیحی را برای ایران در همین چند هفته آغاز به کار دولت به ارمغان آورده به ویژه قدرت ادبیات دیپلماتیک رئیس جمهور و وزیر امور خارجه باعث شده تا ایران از جایگاه برابر در فکر مذاکره و حتی رابطه با آمریکا باشد.
اکنون دولت یازدهم به نظر مي‌رسد در زمینه سیاست خارجی هم به قدرت کامل در عرصه داخلی و هم به شأن والاتری در جایگاه بین المللی دست یافته است. دیپلماسی فعلی بر خلاف نوع تهاجمی آن که ایران را در گوشه رینگ سیاست جهانی به دام انداخته بود و حتی دست کوچکترین کشورها برای باج خواهی را باز گذاشته بود، مي‌رود که کشور را نه تنها از تنگنای باج خواهی همه کشورهای بزرگ و کوچک نجات دهد بلکه ایران را در استقلال و اقتدار بین المللی به جایگاه واقعی خود بازگرداند.
هر گونه نرمش و حتی تعامل در چنین رویکردی نوعی سازشکاری، عدول از اصول انقلابی گری و حتی خیانت به حساب مي‌آمد. حاصل این نگرش، نفی هر گونه فرصت بود که مذاکرات دیپلماتیک را از صحنه دفاع از منافع ملی تبدیل به کلاس فلسفه و تاریخ نموده بود. دولتمردان هشت سال گذشته به ویژه رئیس دولت هر سخنی را فارغ از تأثیرات بعضاً مخرب آن بر زبان مي‌راندند و شاید حتی قصد و نیتشان بر تخریب روابط بیشتر بود تا تعامل.
از چنین عملکرد ناپخته‌ای نه تنها هیچ عایدی نصیب کشورمان نگشت بلکه مجالی شد برای دشمنان ایران که باورهای افراطی خود را در تقابل با ما اثبات کنند. پس از گذشت چندی از این روند، اثرات مخرب آن بر وجهه بین المللی جمهوری اسلامی به وضوح آشکار گشت اما احمدی‌نژاد که به هیچ وجه حاضر به تغییر چنین رویکردی نبود چنین تنزلی در جایگاه جهانی ایران را نوعی امتیاز برای خود مي‌دانست و خریدنِ دشمنی جهان غرب را پیروزی به حساب مي‌آورد! هر چه دولت گذشته بر این سیاست بیشتر مداومت مي‌ورزید نشانه‌هاي منفی آن بیشتر خود را در زمینه اقتصاد و حتی در عرصه زندگی روزمره مردم عیان مي‌نمود.
کشورهای جهان نیز در قبال این دیپلماسی تهاجمی واکنشهای متفاوتی داشتند. بر خلاف آن چه احمدی‌نژاد و همفکرانش مي‌پنداشتند و در سالهای اولیه ریاست او از تریبونهای رسمی و رسانه‌هاي دولتی و جناح اصولگرا تبلیغ مي‌شد این نوع برخورد نه تنها غرب را به تسلیم و یا حتی عقب نشینی وا نداشت بلکه سبب گشت بهترین بهانه‌ها در اختیار لابیستهای افراطی مخالف با جمهوری اسلامی قرار گیرد و عملاً نگرش مسالمت جوی برخی سیاست پیشگان غربی در این چالش به محاق فرو رود.
آن زمان احمدی‌نژاد شده بود نمادی از ایرانِ خشن که مي‌رود به سلاح هسته ای نیز دست یابد. بدیهی است سخنان و عملکردهای رئیس‌جمهور سابق با هر نیتی که بوده باشد ایران را به انزوای سیاسی کشاند و توانست بیشترین کمک را به مظلوم نمایی صهیونیسم انجام دهد. گروه دیگری از کشورها امّا با اظهار دوستی و نشان دادن حمایت ظاهری، فقط به فکر درآمدهای سرشار مستقیم و غیر مستقیم خود از این کشور منزوی شده بودند.
روسیه و چین از یک سو در مخالفت با غرب، خود را به عنوان وزنه‌ای مؤثر در سیاست جهانی بیش از پیش مطرح مي‌ساختند و از سوی دیگر، هم از غرب و هم از ایران منافع زیادی را نصیب خود مي‌نمودند.روسیه بسیار عطشناک در این زمینه وارد عمل شد و با همراهی همسایگان و بدون در نظر گرفتن ایران سهم بسزایی از دریای خزر را از آن خود ساخت همچنین در ازای تحویل ندادن موشکهای اس 300 و تأخیر در راه اندازی نیروگاه اتمی بوشهر، این کشور توانست کمکهای مالی قابل توجهی را از آمریکا بستاند.
روسیه در قراردادهای اقتصادی و تکنولوژیک خود با ایران نیز توانست در غیاب شرکتهای درجه یک غربی فن آوری‌هاي رده خارج خود را به کشور ما بیش از ارزش واقعی آنها و در بدترین صورت ممکن معامله تحمیل نماید. چین نیز با عدم پرداخت پولهای حاصل از خرید نفت و در اختیار گرفتن آنها، خواهان پرداخت آن به یوآن- واحد پول چین- بود و یا انتظار داشت چنین سرمایه ای صرف خرید اجناس بی کیفیت چینی یا معامله با شرکتهای سطح پایین این کشور گردد.
این دو کشورِ به اصطلاح دوست در این هشت ساله توانستند هم از توبره بخورند و هم از آخور و همواره باج مسالمت جویانه خود را از ایران داشته باشند. کمک به ارتقاء جایگاه سیاسی چین و روسیه در جهان و بهبود وضعیت اقتصادی آنها که به قیمت زمینگیر شدن اقتصاد ایران تمام شد، هدیه دولت احمدی‌نژاد بدانها بود.
البته در میان کشورهای خارج از دایره دوست یا دشمن نیز، برخی دولتهای ضعیف و کوچکتر هم برای این که از قافله عقب نمانند و از این صید نصیبی ببرند، دست به کار شدند و با فشار مضاعف بر ایران توانستند حتی قراردادهای پیشین را به نفع خود تغییر دهند. توقعات طمعکارانه هند در پرداخت پول نفت به روپیه- واحد پول هند- و تغییر قراردادهای نفتی و گازی به نفع آن کشور و تعهد ایران به واردات بی کیفیت ترین کالاها از آن کشور مي‌توانست سهم به سزایی در بهبود جایگاه روپیه و اقتصاد آن کشور داشته باشد که دولت احمدی‌نژاد نیز بدانها متعهد شده بود.
اما اخیراً با پس گرفتن سه امتياز نفت و گاز از سرمايه‌گذاران هندی در صنعت نفت و عدم تمایل ایران به ارزان فروشی و دریافت روپیه به جای ارزهای معتبر از سوی وزیر نفت دولت تدبیر و امید به باج خواهی این کشور پایان داده شد. به طور کلی پس از انتخابات اخیر ریاست جمهوری و پیروزی دیدگاه آقای روحانی که بهبود رابطه با جهان به ویژه غرب را بر اساس حفظ منافع ملی نوید مي‌داد عرصه باج خواهی چنین کشورهایی روز به روز تنگتر مي‌گردد.
پشتوانه رأی مردمی، همسویی دولت آشتی ملی با مقام معظم رهبری و لحاظ دغدغه‌هاي ایشان، امید به برون رفت از وضع نا بسامان اقتصادیِ حاصل از دولت احمدی‌نژاد و درایت و تدبیر دولت فعلی در باز نمودن فضای سیاسی داخلی که جایگاه صحیحی را برای ایران در همین چند هفته آغاز به کار دولت به ارمغان آورده به ویژه قدرت ادبیات دیپلماتیک رئیس جمهور و وزیر امور خارجه باعث شده تا ایران از جایگاه برابر در فکر مذاکره و حتی رابطه با آمریکا باشد.
اکنون دولت یازدهم به نظر مي‌رسد در زمینه سیاست خارجی هم به قدرت کامل در عرصه داخلی و هم به شأن والاتری در جایگاه بین المللی دست یافته است. دیپلماسی فعلی بر خلاف نوع تهاجمی آن که ایران را در گوشه رینگ سیاست جهانی به دام انداخته بود و حتی دست کوچکترین کشورها برای باج خواهی را باز گذاشته بود، مي‌رود که کشور را نه تنها از تنگنای باج خواهی همه کشورهای بزرگ و کوچک نجات دهد بلکه ایران را در استقلال و اقتدار بین المللی به جایگاه واقعی خود بازگرداند.
۶۵۲
۱۳۹۲/۰۶/۳۱ ۱۰:۴۴
خدایا صد هزار مرتبه به درگاهت شکر. واقعا که پاقدم این روحانی جلیل القدر چقدر برای ملت ایران سبک و خوش یمن هست. (132267)
۱۳۹۲/۰۶/۳۱ ۲۰:۱۲
زمان خاتمی برای طرح گفت وگوی تمدن ها کمی زودبود جامعه باید دوره اصولگرایی رو تجربه میکرد تابه این باوربرسه که چاره ای جزگفتگو نداریم. باتوجه به تمام بلاهایی که احمدی نژادسر کشورآورد من فکر میکنم که دریک زمینه حرکت رو به جلوبود واون هم رفتاروحرفهای نسنجیده اش که باعث افزایش تحریم ها و فشاربرمردم وکشور ودرنتیجه رسیدن زودهنگام به این باورکه برای برون رفت از این شرایط ما باید باجهان گفتگو کنیم درحالیکه دردوره خاتمی شرایط بحرانی نبود و سخن از گفتگو با آمریکا گناه نابخشودنی محسوب میشد (132740)
۱۳۹۲/۰۶/۳۱ ۱۱:۴۰
در تایید مطلب قشنگتون میخوام اینو اضافه کنم. سالهاست امریکا رو کره جنوبی سرمایه گذاری کرده و روسیه هم از روی تقابل کره شمالی رو دست گرفته !!! حالا خودمون ببینیم و قضاوت کنیم که صنعت کره جنوبی دنیا رو به تسخیر خود در اورده در مقابل همسایه شمالی فقط بمب و موشک میسازه .چطور میشه تو ایران پیشرفته ترین تجهیزات نظامی (پهباد-موشک رادار گریزو...)ساخته میشه ؛ اما تو ساختن یه اتومبیل دارای پایین ترین استاندارد جهانی عاجزیم یا وابسته ایم . (132299)
۱۳۹۲/۰۶/۳۱ ۱۱:۵۰
خوبه که از تحلیل های شتابزده و احساسی و دور از عمق دوری کنیم. در دورانی که کشورهای غربی - که الان نویسنده برای خرید از بازار آنها بعنوان کالاهای با کیفیت برتر سر از پا نمی شناسد - ما را تحریم نا بجا کرده و مردم ما را از امکانات زندگی عادی و معمولی محروم کردند همین چین و هند و شوروی به کمک ما آمدند. اگر جایی هم جنس را با قیمت بالتر فروخته و یا در معامله دست بالا را گرفتند باید بیشتر تقصیر را متوجه رانت خواران و سودجویان طماع و یا ناآشنا کرد تا آین کشورها. اگر به بازارهای کشورهای غربی از اروپا گرفته و یا آمریکا و کانادا سری بزنید خواهید دید محصولات چینی بخش عظیمی از فروشگاه های آنها را به خود اختصاص داده قریب به اتفاق کامپیوترها، لب تاپ ها، وسایل خانگی، دوربین ها، پوشاک، وسایل مختلف مهندسی، وسایل بیمارستانی و درمانی و سرنگ ها و... ساخت چین هستند و مردم این کشورها با خوشحالی و رضایت از قیمت و کیفیت، محصولات چینی را استفاده می کنند. ما باید ضمن اینکه سپاسگزار این کشورها باشیم باید به دنبال محصولات خوب آنها برویم. در تمام کشورها تنوع کیفیت وجود دارد باید تجار عزیر و واردکنندگان را راهنمایی کرد که محصولات با کیفیت و با قیمت مناسب را وارد نمایند. با اطمینان می کویم فرمول تهیه برخی از داروهای هندی از داروهای مشابه اروپایی، آمریکایی و یا کانادایی برای سلامتی بهتر و مناسب تر هستند. حالا باید کار کارشناسی شده و دید که کدام داروهای کشورها محتوی فرمول مناسب تر هستند- منظور اضافات فورمولی می باشد-. چراکه اکثر داروها در حال حاضر ژنریک هستند. این اطلاعات که همه بهترین ها در کشورهای اروپایی، آمریکایی و کانادایی قرار دارد بر پایه اطلاعات درست کنونی جهان قرار ندارد. جهان بسیار تغییر کرده و باید دانش خود را با بررسی و تحقیقات کارشناسانه به روز کنیم. (132310)
۱۳۹۲/۰۶/۳۱ ۱۲:۴۹
. . . فقط همین را میدانم که آنوسی ها یهودیان به ظاهر مسلمان هستند که برای مسلمان نشان دادن خود بسیار تند رو هستند و مسائلی به ظاهر ضد یهودیت و صهیونیزم ارائه میدهند ولی عملا با ذکر آن مطالب فرصت مطرح ساختن و دفاع را برای رژیم اسراییل بوجود می آورند مثل طرح مسئله هولوکاست که فرصت خوبی برای دفاع از آن برای اسراییل بوجود آورد. . . . (132345)
۱۳۹۲/۰۶/۳۱ ۲۳:۱۰
سياست مداران ما مثل اينكه حافظه تاريخيشون پاك شده و ظلمها و قتلها و فجايعي رو كه روسها در شمال و آذربايجان ايران سرمان آوردند رو از ياد بردنند لقب روسها روسهاي هميشه گرسنست چينيها و هنديها هم كه از اول گدا گشنه بودند اي كاش ايران در سياست وارد بلوك غرب بشه سشگه غربيها به اين سه كشور مي ارزه (132800)
۱۳۹۲/۰۷/۰۱ ۰۷:۰۰
حال که امکان خرید از بازارهای دیگر فراهم می شود خوب است دقت شود که جهان تغییر کرده است و ما نیاز مبرم به روز کردن اطلاعات خود به وسیله کارشناسان مربوطه در هر مورد داریم - البته واضح است که منابع تحقیق بسیار مهم هستند تبلیغات ها و اخبار و اطلاعات نادرست در رسانه ها و فضای اینترنتی بیداد می کنند و شرکت ها برای گمراه کردن اذهان مردم و انتشار اخبار نادرست کم هزینه نمی کنند- برای مثال آیا می دانیم که کشورهای آمریکا، کانادا، استرالیا و نیوزلند در تغذیه دام های خود از راکتوپامین - پی لین (paylean- Ractopamine ) (هورمونی که اگر بیش از دو هفته به دام خورانده شود حیوان را می کشد) و موجب سرطان در انسان ها می شود استفاده می کنند و کشورهای چین، تایوان، روسیه و کشورهای اروپایی ورود آن را ممنوع کرده اند و بخاطر عضویت و تعهد به قانون تجارت جهانی سالانه یک میلیون دلار جریمه می پردازند. آیا می دانید که گوشت برزیل یکی از معدود صادر کنندگان بزرگ گوشت است که دام ها با علف چراگاه ها تغذیه می شوند؟ آیا می دانید شرکت مونسانتو (Monsanto) چه بر سر محصولات و دانه های کشاورزی می آورد و می خواهد حق ثبت دانه های کشاورزی را انحصاری به نام خود کند؟ و آیا می دانید که کشورهای بریکس شامل برزیل، چین، هند، شوروی و آفریقای جنوبی در مقابل آن ایستاده اند؟
سیستم و نظام حقوقی آمریکا قانونی گذرانده که بر اساس آن هیچ کس از هیچ کشور به هیچ عنوان نمی تواند برعلیه آسیب ها و صدمات مصرف مواد غذایی تغییر ژنتیکی داده شده جی ام او (GMO) شرکت مونسانتو ادعای شکایت کند. این یعنی مجوز کنترل نهایی زندگی انسان توسط شرکت های بزرگ سرمایه داری چرا که آنها ژن را تغییر می دهند.
آیا می دانید اوباما معاون شرکت مونسانتو را به عنوان مشاور ارشد کمیساریای خود در اف دی ای (اداره مواد غذایی و دارویی آمریکا) منصوب کرد.
آیا می دانید که محققین فرانسوی در تحقیقی یافتند که موش های تغذیه شده با ذرت های تغییر ژنتیکی شده شرکت مونسانتو دچار تومور گردیدند.
http://www.reboundhealth.com/cms/articles/medical-abstracts/study-finds-tumors-in-rats-fed-on-monsantos-gm-corn.html
آیا می دانید که اکنون بسیاری از آب های جهان در کنترل شرکت های کوکاکولا و یا پپسی می باشد. از این موارد بسیار هستند.
این صحبت ها در طرفداری از کشور و یا کشورهایی و یا نظام های آنها نمی باشد - هرچند نشانه ای از توجه نظام های آن کشورها به زندگی بهتر مردمانشان می باشد- بلکه طرفداری از زندگی شایسته تر انسانها بویژه مردم ایران می باشد. مثال آورده شد تا نشان داده شود که سخن پایه و مستندات دارد. (132889)
سیستم و نظام حقوقی آمریکا قانونی گذرانده که بر اساس آن هیچ کس از هیچ کشور به هیچ عنوان نمی تواند برعلیه آسیب ها و صدمات مصرف مواد غذایی تغییر ژنتیکی داده شده جی ام او (GMO) شرکت مونسانتو ادعای شکایت کند. این یعنی مجوز کنترل نهایی زندگی انسان توسط شرکت های بزرگ سرمایه داری چرا که آنها ژن را تغییر می دهند.
آیا می دانید اوباما معاون شرکت مونسانتو را به عنوان مشاور ارشد کمیساریای خود در اف دی ای (اداره مواد غذایی و دارویی آمریکا) منصوب کرد.
آیا می دانید که محققین فرانسوی در تحقیقی یافتند که موش های تغذیه شده با ذرت های تغییر ژنتیکی شده شرکت مونسانتو دچار تومور گردیدند.
http://www.reboundhealth.com/cms/articles/medical-abstracts/study-finds-tumors-in-rats-fed-on-monsantos-gm-corn.html
آیا می دانید که اکنون بسیاری از آب های جهان در کنترل شرکت های کوکاکولا و یا پپسی می باشد. از این موارد بسیار هستند.
این صحبت ها در طرفداری از کشور و یا کشورهایی و یا نظام های آنها نمی باشد - هرچند نشانه ای از توجه نظام های آن کشورها به زندگی بهتر مردمانشان می باشد- بلکه طرفداری از زندگی شایسته تر انسانها بویژه مردم ایران می باشد. مثال آورده شد تا نشان داده شود که سخن پایه و مستندات دارد. (132889)
