آزمون احمدی‌نژاد برای مدعیان

احمدی‌نژاد که تا به امروز همواره با پاسخ منفی وزارت کشور با پیشنهاد خود روبرو شده است هنوز از پای ننشته و به نظر می‌آید او هم‌چنان خواستار تجمعات اعتراضی می‌شود و دولت روحانی هم با آن مخالفت می‌کند! واقعیت آن است که اگر به اصول قانون اساسی بازگردیم راه حل این مسئله کاملا روشن و واضح است و مطابق اصل ۲۷ قانون اساسی هر فردی از جمله احمدی‌نژاد این حق را دارد تا در موضوعات مختلف تجمعات اعتراضی برگزار کند اما به هر روی در چند دهه اخیر سال‌های اندکی بوده است که دولت‌ها به این اصل قانون اساسی توجه نشان داده‌اند و دولت آقای «حقوقدان» هم ظاهرا تمایلی به اجرای این اصل ندارد.

درخواست‌ احمدی‌نژاد را می‌توان از زوایای گوناگونی مورد بررسی قرار داد؛ چه از لحاظ زمان اعلام چنین درخواست‌هایی و چه موضوعاتی که برای اعتراض به آن‌ها درخواست تجمع می‌کند اما به نظر می‌آید می‌توان این درخواست‌ها را در لایه زیرین آن آزمون احمدی‌نژاد برای مخالفان او دانست. مخالفانی که اغلب آنان داعیه دموکراسی، حقوق بشر و اصلاح‌طلبی دارند.احمدی‌نژاد به خوبی به این نکته واقف است که دولت روحانی شجاعت، توان و امکان پاسخ مثبت به درخواست‌های او را ندارد و اگر عزم اندکی برای قبول درخواست او هم در بخش‌هایی از دولت وجود داشته باشد از سوی نهادهای تصمیم‌گیر اصلی در چنین موضوعاتی وتو خواهد شد؛ در نتیجه می‌توان گفت هدف احمدی‌نژاد تنها و تنها برگزاری یک تجمع اعتراضی نیست آزمونی که از آن سخن می‌گوییم که به نوعی آزمون احمدی‌نژاد برای مدعیان است را می‌توان در سه وجه توضیح داد:

۱ـ وجه نخست این آزمون نوع مواجهه دولت با چنین درخواستی است. حسن روحانی و جریان سیاسی حامی او با اعتراض به عملکرد دولت احمدی‌نژاد در حوزه سیاسی نظر مردم را به خود جلب کردند و وعده حذف اقتدارگرایی را از سپهر سیاسی کشور دادند. یکی از مصداق‌هایی که می‌تواند آزمونی برای سنجش گفتار و رفتار مقامات دولتی باشد نوع پاسخگویی به چنین پیشنهادهایی است. هنگامی که پاسخ وزارت کشور دولت روحانی کاملا منطبق برای پاسخ وزارت کشور دولت احمدی‌نژاد است این پرسش برای همگان ایجاد می‌شود که این تغییر حاصل از صندوق رای کجاست و چگونه می‌توان سخن از تغییر شرایط سیاسی کشور در پنج سال اخیر گفت؟!

۲ـ وجه دیگر آزمون احمدی‌نژاد برای مدعیان به این نکته بازمی‌گردد که واکنش اصلاح‌طلبان به پاسخ منفی دولت روحانی چه خواهد بود. هنگامی که کسر قابل توجهی از چهره‌های سیاسی و رسانه‌های جریان اصلاحات بی توجه به اصول اولیه دموکراسی و اصل ۲۷ قانون اساسی به سادگی از کنار این رفتار خلاف قانون دولت می‌گذرند و یا حتی به توجیه آن می‌پردازند نشانگر آن است که این جریان سیاسی بیشتر از آن که به ارزش‌های مردم‌سالارانه باور قلبی عمیقی داشته باشد، آن ارزش‌‌ها و مردم را پلکانی برای تکیه زدن خود به کرسی قدرت قرار داده است و پس از نزدیک شدن به قدرت به کلی چنین موضوعاتی را به فراموشی می‌سپارد.

۳ـ و وجه سوم این آزمون سه وجهی برای اصلاح‌طلبانی است که با وجود بروز و ظهور آشکار مشکلات اقتصادی، سیاسی، اجتماعی و... در جامعه و صدای رسای اعتراضی مردمی به جای حمایت از اقشار مختلف جامعه و همراهی با آنان مهر سکوت بر لب زده‌اند و توجیه‌گر دولتی هستند که اصولا ائتلاف با آنان را به هیچ وجه قبول ندارد. هنگامی که جامعه عدم درخواست اصلاح‌طلبان برای برگزاری یک تجمع اعتراضی را در کنار درخواست‌های پیاپی احمدی‌نژاد قرار می‌دهند با این پرسش مواجه می‌شود که به واقع چه کسی صدای آنان است؟!