دشمنی بزرگتر از خود نداریم!

گروه سیاسی: مهدی نصیری (نویسنده و سردبیر سابق كیهان) در یادداشتی نوشت: در حدیثی منقول از پیامبر اکرم ص دشمن ترین دشمن هر فرد، نفس سرکش درون او معرفی شده است که اگر با عقل و ایمان بدان لگام زده نشود، آدمی را نابود می کند.
با ادله فراوان، این امر را در مقیاس حکومتی نیز می توان بیان کرد و مدعی شد که نحوه حکمرانی و سیاست ورزی حاکمان اگر مبتنی بر عقل و شرع نباشد، آنان به دشمن ترین دشمن خود تبدیل خواهند شد‌ و در این صورت است که دشمنان بیرونی که وجود آن امری طبیعی برای هر نظام سیاسی است، موفق به شکست دادن آن حاکمیت خواهند شد.
وجود دشمن برای جمهوری اسلامی امری فوق العاده طبیعی است، بویژه آن که از آغاز استقرار، بنیاد یک مواجهه تهاجمی و بعضا براندازانه را در ارتباط با برخی از کشورهای به خصوص پیرامون خود گذاشت و این قصه پر غصه ای است که باید مستقل بدان پرداخت و حجم خلق انواع و اقسام دشمن را از جانب آن برای کشور و مردم و نظام تحلیل کرد.
اما با این وجود، قوی ترین و خطرناکترین دشمن جمهوری اسلامی نحوه حکمرانی آن است که به انواع و اقسام ضعفها، ناکارآمدیها، خردگریزیها، خلف وعده ها، فسادها و قانون شکنی ها مبتلاست که موجب شکافی عظیم بین بخشی وسیع از ملت با نظام شده است. تازه ترین و داغ ترین نمونه این سوء حکمرانی حمله به بهترین دانشگاه کشور و سرکوب دانشجویان معترض آن بود که انزجاری در وسعت انزجار از مرگ مهسا را در میان افکار عمومی داخلی و خارجی رقم زد.
خطرناکترین دشمنان یک نظام نیروهای چاپلوس و ریاکاری هستند که مانع درک و تحلیل درست مسئولان از واقعیت جاری کشور می شوند مانند آن روزنامه انقلابی و اصولگرایی که اخیرا مدعی شده است ۹۹ درصد مردم موافق سیاست‌ها و عملکرد نظامند و روحیه ای انقلابی در شکل و شمایل مدیر و نویسندگان آن روزنامه دارند!
این ادعا در حالی است که اگر کسی به این روزنامه بگوید چرا با وجود این همه پشتیبانی و حمایت از نظام، پیشنهاد برگزاری یک رفراندوم حتی در مقیاس همین مساله حجاب الزامی را به نظام نمی دهید تا قوت و قدرت مردمی نظام بر دشمنان داخلی و خارجی اش مبرهن شود و یا آن که مثلا چرا به خاطر یک اقلیت یک درصدی اینترنت را به‌ روی ۹۹ درصد می بندید، در واکنش، شما را پادوی دشمن خواهد خواند. اغراق در بزرگنمایی دشمن بیرونی و نادیده و دست‌کم گرفتن ضعفهای داخلی هیچ گرهی از صدها گره افتاده بر جان و مال و موجودیت این ملک و ملت نخواهد گشود و مانع از آنچه که حاکمان از آن نگرانند یعنی از دست دادن قدرت و غلبه دشمن خارجی، نخواهد شد بلکه خود اصلی ترین عامل افول خواهد بود.