حمید نجف
یک هفته از حادثه دلخراش پلاسکو میگذرد، رخدادی که در میان بهت و حیرت ملت، رشیدترین فرزندان این مرز و بوم را در کام خود کشید و داغی بس بزرگ و عمیق بر دل همه ما گذاشت.
طی این مدت در کنار تلاش سربازان جان برکف آتشنشانی برای بیرون کشیدن همرزمان خود از زیر آوار، شاهد حرف و حدیثهای فراوان و بعضا عذابآوری بودیم.
هر کس به نسبت جایگاه داشته و نداشته خود، تفسیری از این ماجرا داشت، گروهی مجدانه در پی مقصر بودند و دستهای به دنبال توجیه و فرار از مسئولیت، عدهای مالک را مقصر میدانستند و بعضی مستاجران را ناتوان از حفظ ایمنی. سیاسیون هم طبق معمول کاسه کوزهها را بر سر هم میشکستند و با پیاده نظام خود یا همان رسانههای محفلی به جان یکدیگر افتادند. دستهای بی درد این محشر عظیم را، به پس زمینه تصویر خود بدل کردند و گروهی شهرت طلب بر آمار سکانسهای کذایی خود افزودند. در این شهر فرنگ هر کسی به کاری مشغول بود و نمدی برای خود میبافت.
مردم هم صحنهها آفریدند، بعضی زیبا و برخی تلخ و زشت، این وسط کمتر کسی به فکر پلاسکوهای آینده بود، پلاسکوهایی که خطر در کمین آنان است. ساختمانهای بی شماری که چون قارچ سمی، ظاهری دل فریب دارند و طعمی کشنده و تلخ، اگر میخواهیم خون عزیزترین فرزندان وطن را پاس داریم، مجبور به پذیرش درسی تلخ هستیم. تجربهای که به ما میآموزد، در مصیبت از جدل پرهیز و با هم مدارا کنیم , مسئولیت کار خود را قبول و در صورت اشتباه عذرخواهی کنیم.
درس از پلاسکو یعنی پیشگیری از حوادث بعدی، یعنی حرکت به سمت ایمنی با همراهی و خرد جمعی، یعنی اصلاح ساختارهای قدیمی و معیوب اداری. درس از پلاسکو یعنی تقویت اخلاق، ایجاد محبت و پرهیز از اختلاف، باید از پلاسکو پند اولویتبندی پروژهها را بیاموزیم. یاد بگیریم که اگر عرضه کاری را نداریم، کنار برویم و میدان را برای شایستگان مهیا کنیم.
از آتش پلاسکو جسارت کارکردن صادقانه، از آوار آن استواری، پایداری و مبارزه با مشکلات و از شهیدان پلاسکو از خود گذشتگی، ایثار و فداکاری را بیاموزیم. شاید این تجربه و درس پر هزینه و سنگین آغازی باشد، برای پایان اینگونه حوادث دلخراش در آینده...
این اخطار جدی بود نه تنها در حوادث آتشنشانی بلکه در حوادث ناشی از بلایای طبیعی...
مثلا خدای نکرده اگر یک زلزله 7 ریشتری در تهران بیاد هیچ دفاعی در مقابل آن نیست...
خیابانها و کوچه ها و ساختمان های خارج از استاندارد و تراکم بیش از حد جمعیت و ساختمانها و...
حتی فکر کردن به آن وحشتناکه...
تا کی باید همه در خواب باشند (347690)