نامه‌اي به حسن روحانی در باره وزير علوم

به نام نامی دوست....
باز خرداد پر حادثه رخ نمود. صاعقه ای در آسمان نومیدی وطن نور امید نمایاند و باران ملایمی بر خاک تشنه باریدن گرفت که امید به دوباره سبز شدن را دل باغ‌هاي خزان زده ای که اسیر تیغ تیز تبر شده بودند، زنده کرد. بسیاری از دانشجویانی که در هشت ساله‌ي اخیر علی رغم محدودیت‌هاي فراقانونی دل در گرو آرمان‌هاي بلند جنبش دانشجویی داشتند، با آگاهی به همه‌ي مصائب و مشکلات در انتخابات ۲۴ خرداد امسال از نامزدی حمایت کردند که از صیانت از حقوق شهروندی،از پایان دادن به فضای امنیتی، از آزادی بیان، از قانون مداری و از فضای آزاد دانشگاه و برگرداندن مدیریت محیط دانشگاه به خود دانشگاهیان سخن مي‌گفت.

بی گمان در این انتخاب شایسته و امید بخش، درایت شخصیت‌هاي ارزشمندی چون حجت الاسلام و المسلمین سید محمد خاتمی، آیت الله هاشمی رفسنجانی و جناب دکتر محمدرضا عارف و بسیاری دیگر از نیروهای برجسته‌ي تحول خواه و منتقد وضع موجود نقش بسزایی را ایفا کرد. مجمع اسلامی دانشجویان دانشگاه سمنان به عنوان تشکلی که همواره به رسالت خویش در راستای تحقق آرمان‌هاي والای جنبش دانشجویی دانشجویی واقف بوده و در این راه هم متحمل هزینه‌هاي بسیار شده است، ضمن تبریک این انتخاب به دکتر حسن روحانی، بر آن است تا به عنوان عضوی کوچک از جنبش بزرگ دانشجویی با رییس جمهور منتخب اندکی سخن ساز کند.

آقای دکتر روحانی آنگاه که سخن از اعتدال گفتید، سخن از داغ دل ما گفتید. افسوس و صد افسوس آن اعتدالی که از آن سخن مي‌گویید، در هشت ساله گذشته از دانشگاه ها رخت بربست و جای خود را به افراط و تفریط داد. چنانکه مي‌رفت تا دانشگاه را از ماهیت اصلی خود تهی کند. مدیران آگاه، کاردان و مستقل به گوشه‌ي انزوا رانده شدند و به جای ایشان مدیرانی بر مسند قدرت نشستند که نه تنها درک درستی از جایگاه والای دانشگاه و دانشگاهیان و ضرورت استقلال این نهاد را نداشتند، بلکه بازوی اجرایی نهادهای بیرون از دانشگاه شده بودند.

در این میان کانون فعالیت‌هاي سیاسی فرهنگی و اجتماعی دانشجویان یعنی تشکل‌هاي منتقد نیز از آسیب‌هاي تمامیت خواهان بی نصیب نماندند. متاسفانه کسانی که باید با درک درست از جایگاه و رسالت تشکل‌هاي دانشجویی به رشد آن ها کمک مي‌کردند، به دنبال این بودند که تشکل‌هاي متکی به اندیشه و اراده‌ي دانشجویان، ثناگوی سیاست‌هاي دولت باشند و جای پای سیاستمداران حاکم را محکم کنند. آرزوی خامی که هیچگاه برایشان محقق نشد. کوتاه سخن آنکه دانشگاهی که قرار بود مبدا همه‌ي تحولات باشد، دستخوش همه‌ي تحولات شده بود. طرفه آنکه در این سالها به خاطر آنچه بر ما گذشت، درد در رگانمان، حسرت در استخوانمان و چیزی نظیر آتش در جانمان پیچید، اما یک دم دست از آرمان هایمان برنداشیم و ذره ای از هویت انتقادی معطوف به حقیقت خود، تهی نشدیم.

رییس جمهور منتخب، قطعا ما به موانع پیش روی شما و دشواری‌هاي این راهی که در آن قدم نهاده اید، آگاهیم. نیک مي‌دانیم که باید انتظارات خود را در سطحی اعتدالی و معقول نگاه داریم، اما نگاه‌هاي هوشیار ما مانع از آن مي‌شود که تاکید بیش از اندازه بر اعتدال، ما را به نوعی محافظه کاری مبتلا کند. از دید ما اعتدال تحقق همان شعارها و سخنانی است، که خود حضرتعالی در جریان تبلیغات انتخاباتی که منجر به پیروزی تان در انتخابات شد، مطرح کردید.

و اما در شرایط کنونی که در آستانه‌ي تعیین اعضای کابینه و شروع به کار دولت یازدهم هستیم، مهمترین خواسته‌ي ما به عنوان یک تشکل دانشجویی از جنابعالی این است که در انتخاب وزیر علوم کابینه‌ي خود با شنیدن نظرات مشورتی شخصیت‌هاي برجسته دانشگاهی که با مشکلات این سال ها دست و پنجه نرم کردند و در دلسوزی و آگاهی شان تردیدی نیست، دست به انتخاب فرد شایسته و با تدبیری بزنید که امید را در دل دانشگاه و دانشگاهیان زنده کند، آزادی بیان را به عنوان شاه کلید پویایی اندیشه در دانشگاه پاس بدارد و مدیریت محیط دانشگاه را به دانشگاهیان بازگرداند تا بساط افراط و تفریط و برخوردهای سلیقه ای و فراقانونی برچیده شود. گو اینکه التیام زخم هایی که برپیکره‌ي دانشگاه نشسته است، نیازمند توجه خود شما و سایر اعضای کابینه نیز هست.

امید که تدبیر دولت شما با اخذ تصمیمات بجا و بهنگام، روشنایی امید را در دل‌هاي دانشگاهیان هرچه فروزانتر سازد تا ایران عزیزمان دوباره بسوی جامعه ای مدنی و توسعه یافته رهسپار گردد.
رسید مژده که ایام غم نخواهد ماند/ چنان نماند و چنین نیز هم نخواهد ماند