رييس‌جمهور: دوران‌دشمنی‌های‌خونین گذشته است

به گزارش سایت خبری تیک، در این مقاله آمده است: سه ماه پیش، کارزار انتخاباتی تدبیر و امید حمایت گسترده مردمی از آن خود کرد. ایرانیان رویکرد مرا در قبال مسائل داخلی و بین المللی پذیرفتند، چراکه آن را به عنوان رویکردی دیدند که سالها پیش باید انجام مي‌شد. من متعهد به تحقق وعده هایی به مردم هستم که شامل قولم به تعامل سازنده با جهان است. جهان تغییر کرده است، سیاست بین المللی دیگر یک بازی با حاصل جمع صفر نیست بلکه عرصه ی چند بعدی است که گاهی اوقات همکاری و رقابت همزمان رخ مي‌دهد. دوران دشمنی های خونین گذشته است. انتظار مي‌رود که رهبران جهان تهدیدها را به فرصت تبدیل کنند.

روحانی در ادامه از سیاستی «برد-برد» که پیشتر نیز از آن گفته بود و نیز در نظر گرفتن منافع هر طرف با توجه به منافع همه دفاع می‌کند. رئیس جمهور از افراطی‌گری به عنوان مشکلی برای «همه» نام می‌برد که حتی اگر هزاران مایل دورتر از کشوری رخ دهند، باز هم کسی در برابر آن ایمن نیست.

رئیس‌جمهور ایران در مورد برنامه اتمی نیز می‌گوید به جای تمرکز بر «بدتر نشدن»، «ما باید فکر کنیم تا چطور وضعیت را بهتر کنیم». او در توضیح این موضوع به بحران سوریه، برنامه اتمی ایران و رابطه این کشور با آمریکا اشاره کرده است؛ «ما باید هدفی عالی‌تر را جست‌وجو کنیم».

روحانی نوشته است: در این موارد باید به طور مشخص و واضح بدانیم چه می‌خواهیم و آن را با اراده سیاسی پشتیبانی کنیم تا کنش لازم را انجام دهیم. پس از ده سال جلو و عقل رفتن، آنچه هیچ‌کس در مورد پرونده اتمی نمی‌خواهد روشن است. حسن روحانی در یادداشت خود به خشونت‌ها در کشورهای سوریه، عراق و افغانستان اشاره کرده «حملات شیمیایی در سوریه» را «شدیدا محکوم کرده» و در بخشی دیگر می‌گوید این خشونت‌ها از هویت واقعی این کشورها به دور است.

او می‌نویسد: برای پایان دادن به این خشونت‌ها و افراطی‌گری نیز باید همکاری متقابل کرد. رئیس‌جمهور ایران در مقاله خود به موضوع «هویت» به عنوان «کلید» بحران اشاره می‌کند. در ادامه این یادداشت آمده است: برای ما رسیدن به دانش چرخه سوخت هسته‌ای و تولید انرژی هسته‌ای همانقدر برای تنوع بخشیدن به منابع انرژیمان است، که در عین حال معرف ایرانیان به عنوان یک ملت است، خواست ما برای شان و احترام و جایگاهی که در جهان داریم. بدون در نظر گرفتن موضوع هویت بسیاری از مشکلات حل نشده باقی می‌مانند. از دو بعد به چالش‌های موجود نگاه مي‌کنم؛ نخست باید با همکاری بنیادین به دنبال برپا کردن یک گفت‌وگوی ملی بود. دوم معطوف به موضوعی گسترده‌تر است، حل بی‌عدالتی فراگیری که آتش بحران و تنش‌ها را سوخت می‌شود.

در حالی‌که به نیویورک می‌آیم تا در نشست عمومی ملل متحد شرکت کنم، از همتایانم می‌خواهم تا فرصتی که انتخابات اخیر در ایران فراهم آورده است را مغتنم بدانند. از آنها می‌خواهم از بیشترین اختیارات خود برای تعاملی با احتیاط که مردمم به من داده‌اند، استفاده کرده و پاسخی درخور به تلاش‌های دولتم برای داخل شدن در گفت‌وگویی سازنده بدهند. بیش از همه، از آنها می‌خواهم، نگاهی فراتر داشته باشند و شجاعانه به من بگویند چه می‌بینند- اگر نه برای منافع ملی خود، برای مشروعیت خود، و برای کودکانمان و نسل‌های آینده.