تاریخ انتشار : ۱۳۹۹/۰۴/۳۰ ساعت ۰۹:۳۷
کد مطلب : ۲۲۳۷۳۳
کودکان کار، بازیچه دست بزهکاران حرفه‌ای
گروه جامعه: یک جامعه‌شناس گفت: کودکان کار می‌توانند به راحتی بازیچه دست بزهکاران حرفه‌ای اعم از سارقین یا باندهای توزیع مواد مخدر، عوامل ایجاد خانه‌های فساد و... قرار بگیرند و همچنین عدم بهره‌گیری از آموزش و تحصیل علم و فن، قدرت رقابت با سایر کودکان در ایجاد یک زندگی سالم را هرچه بیشتر از این کودکان سلب می‌کند.
به گزارش ایسنا، ابراهیم خدایی گفت: به موازات افزایش و گسترش پدیده کودکان کار در سطح جهان، به ویژه در جوامع در حال توسعه و پیگیری سازمان‌های بین‌المللی و ملی مختلف درباره مسئله کودکان کار تحقیقات و مطالعات مختلفی صورت گرفته است.وی ادامه داد: امروزه کار کودکان بیشتر در کشورهای در حال توسعه جهان رواج دارد، جایی‌که میلیون‌ها کودک در سنین پایین پنج تا ۱۴ سال با هدف امرار معاش خود و خانواده خود به کار مشغول هستند.خدایی ادامه داد: کار کودکان ممکن است شکل عادی کارمزد و در کارخانه ها، معادن، مزارع و بخش‌های خدماتی را داشته باشد و یا ممکن است بصورت آزاد و کسب و کار خیابانی و به صورت نیمه وقت یا تمام وقت و فصلی یا کارگر دائم باشد. این جامعه‌شناس افزود: ممکن است این کودکان دستمزد خود را به صورت جنسی یا پولی بگیرند، یا اساساً کارکن خانوادگی بی‌مُزد باشند، عده ای اصلاً مزد نگیرند و تنها برای سرپناه و محلی جهت حمایت یا برای غذایی بخور و نمیر کار کنند.وی با اشاره به این‌که کودکان کار شامل کودکانی است که پیش‌از رسیدن به سن قانونی کار ناگزیر وارد بازار کار می شوند و کار زودرس آن‌ها مانع رشد طبیعی اجتماعی، روانی و جسمانی آن‌ها شده‌است، عنوان کرد: کار کودکان جنبه‌های منفی اقتصادی و اجتماعی قابل توجهی در بردارد.
خدایی افزود: این کار مانع افزایش جدی مهارت‌ها، آموزش و دانش می‌شود، بهره‌وری اُفت می‌کند، درآمدهای بیمه اجتماعی کاهش پیدا می‌کند، صدمه‌های جانی و مالی بالا می‌رود، انواع آسیب‌های اجتماعی شامل سوء استفاده جنسی، اعتیاد، خرده‌فروشی مواد مخدر، بزهکاری کودکان و نوجوانان افزایش پیدا می‌کند، مهاجرت‌ها بدلیل امکان کار کردن کودکان به گونه‌ای زیان‌بار و آسیب‌رسان بالا می‌رود. این جامعه‌شناس ادامه داد: دردنیای امروز کشورهای زیادی هستند که در آن‌ها کودکان به کار تمام وقت یا نیمه وقت و اغلب در شرایط توان فرسا، اشتغال دارند، کودکان حقوق مشخصی دارند و استفاده از کار کودک از نظر اخلاقی زننده و تجاوز آشکار به حقوق آن‌ها محسوب می‌شود، چه بسا نتیحه کار کودک، محرومیت از تحصیل، لطمه‌های اجتماعی و بیماری‌ها و اختلال رشد جسمی وروانی است.وی با اشاره به این‌که در ایران نیز تعداد کودکان کار به دلایل گوناگون رو به افزایش است اما آمار دقیقی در مورد آن‌ها وجود ندارد، عنوان کرد: بیش‌از ۲۰ هزار نفر کودک کار در تهران تایید شده است و در آمار تخمینی سازمان جهانی کار در سال ۱۹۹۵ منتشر شده بیش‌از ۴.۷۱ درصد کودکان بین ۱۰ تا ۱۴ سال در ایران از لحاظ اقتصادی فعال هستند.خدایی تصریح کرد: براساس سرشماری سال ۱۳۷۵ بیش از چهار درصد جمعیت شاغل کشور را گروه سنی ۱۰ تا ۱۴ سال تشکیل می‌دهند براساس این آمار جمعیت شاغل کشور ۵/۱۴ میلیون نفر بوده که چهار درصد آن در حدود ۶۰۰ هزار نفر می‌شود پس در سال ۱۳۷۵ حدود ۳۸۰ هزار کودک در سن ۱۰ تا ۱۴ سال در سراسر کشور کار ثابت داشته است.
این جامعه‌شناس با اشاره به این‌که کودکان کار در شرایط بسیار نامطلوب از نظر تغذیه، بهداشت و انجام کارهای خطرناک و حاد به سر می‌برند، بیان کرد: این کودکان می‌توانند به راحتی بازیچه دست بزهکاران حرفه‌ای اعم‌از سارقین یا باندهای توزیع مواد مخدر، عوامل ایجاد خانه‌های فساد و... قرار گیرند و همچنین عدم بهره‌گیری از آموزش و تحصیل علم و فن، قدرت رقابت با سایر کودکان در ایجاد یک زندگی سالم را هرچه بیشتر از این کودکان سلب می‌کند.وی با بیان این‌که افزایش این آمار سبب افزایش سود و انباشت سرمایه برای کسانی می‌شود که کودکان را مورد استثمار قرار می دهند و در نتیجه فاصله طبقاتی را در جامعه بیشتر و فقر و تهیدستی را افزایش می‌دهد، اظهار کرد: کودکان را از دستیابی به دانش و مهارت کافی باز داشته و در نتیجه بهره‌وری نیروی کار را در جامعه کاهش می‌دهد.خدایی تصریح کرد: بالا رفتن آمار کودکان کار سبب افزایش آسیب‌های اجتماعی مانند اعتیاد، بزهکاری، استثمار، تبعیض، فقر و... افزایش می‌یابد و در نتیجه سلامت اجتماعی را به مخاطره انداخته و مانع پیشرفت و توسعه جامعه می‌شود.
خدایی افزود: این کار مانع افزایش جدی مهارت‌ها، آموزش و دانش می‌شود، بهره‌وری اُفت می‌کند، درآمدهای بیمه اجتماعی کاهش پیدا می‌کند، صدمه‌های جانی و مالی بالا می‌رود، انواع آسیب‌های اجتماعی شامل سوء استفاده جنسی، اعتیاد، خرده‌فروشی مواد مخدر، بزهکاری کودکان و نوجوانان افزایش پیدا می‌کند، مهاجرت‌ها بدلیل امکان کار کردن کودکان به گونه‌ای زیان‌بار و آسیب‌رسان بالا می‌رود. این جامعه‌شناس ادامه داد: دردنیای امروز کشورهای زیادی هستند که در آن‌ها کودکان به کار تمام وقت یا نیمه وقت و اغلب در شرایط توان فرسا، اشتغال دارند، کودکان حقوق مشخصی دارند و استفاده از کار کودک از نظر اخلاقی زننده و تجاوز آشکار به حقوق آن‌ها محسوب می‌شود، چه بسا نتیحه کار کودک، محرومیت از تحصیل، لطمه‌های اجتماعی و بیماری‌ها و اختلال رشد جسمی وروانی است.وی با اشاره به این‌که در ایران نیز تعداد کودکان کار به دلایل گوناگون رو به افزایش است اما آمار دقیقی در مورد آن‌ها وجود ندارد، عنوان کرد: بیش‌از ۲۰ هزار نفر کودک کار در تهران تایید شده است و در آمار تخمینی سازمان جهانی کار در سال ۱۹۹۵ منتشر شده بیش‌از ۴.۷۱ درصد کودکان بین ۱۰ تا ۱۴ سال در ایران از لحاظ اقتصادی فعال هستند.خدایی تصریح کرد: براساس سرشماری سال ۱۳۷۵ بیش از چهار درصد جمعیت شاغل کشور را گروه سنی ۱۰ تا ۱۴ سال تشکیل می‌دهند براساس این آمار جمعیت شاغل کشور ۵/۱۴ میلیون نفر بوده که چهار درصد آن در حدود ۶۰۰ هزار نفر می‌شود پس در سال ۱۳۷۵ حدود ۳۸۰ هزار کودک در سن ۱۰ تا ۱۴ سال در سراسر کشور کار ثابت داشته است.
این جامعه‌شناس با اشاره به این‌که کودکان کار در شرایط بسیار نامطلوب از نظر تغذیه، بهداشت و انجام کارهای خطرناک و حاد به سر می‌برند، بیان کرد: این کودکان می‌توانند به راحتی بازیچه دست بزهکاران حرفه‌ای اعم‌از سارقین یا باندهای توزیع مواد مخدر، عوامل ایجاد خانه‌های فساد و... قرار گیرند و همچنین عدم بهره‌گیری از آموزش و تحصیل علم و فن، قدرت رقابت با سایر کودکان در ایجاد یک زندگی سالم را هرچه بیشتر از این کودکان سلب می‌کند.وی با بیان این‌که افزایش این آمار سبب افزایش سود و انباشت سرمایه برای کسانی می‌شود که کودکان را مورد استثمار قرار می دهند و در نتیجه فاصله طبقاتی را در جامعه بیشتر و فقر و تهیدستی را افزایش می‌دهد، اظهار کرد: کودکان را از دستیابی به دانش و مهارت کافی باز داشته و در نتیجه بهره‌وری نیروی کار را در جامعه کاهش می‌دهد.خدایی تصریح کرد: بالا رفتن آمار کودکان کار سبب افزایش آسیب‌های اجتماعی مانند اعتیاد، بزهکاری، استثمار، تبعیض، فقر و... افزایش می‌یابد و در نتیجه سلامت اجتماعی را به مخاطره انداخته و مانع پیشرفت و توسعه جامعه می‌شود.
