تاریخ انتشار : ۱۳۹۹/۰۶/۰۷ ساعت ۱۸:۴۳
کد مطلب : ۲۲۹۳۵۷
نجات‌یافتگان جوان سرطان سریعتر پیر می‌شوند!
گروه علم و فناوری: محققان در یک مطالعه جدید دریافته اند که کسانی که در جوانی از شر بیماری سرطان رها می شوند، علائم ژنتیکی مرتبط با پیری زودهنگام را نشان می دهند.
یک مطالعه جدید و جالب توجه نشان داده است که بازماندگان جوان رها شده از سرطان بیان بالایی از ژنی را نشان می دهند که نشانگر موثر پیری هستند.
محققان می گویند این نشانگر ژنتیکی می تواند برای شناسایی آن دسته از نجات یافتگان سرطان که پس از درمان در معرض ضعف و سستی قرار خواهند داشت، استفاده شود.
با افزایش سن، غلظت یک ژن به نام "p16INK4a" به تدریج در سلول های ما افزایش می یابد و آن را به طور بالقوه به عنوان یک نشانگر مولکولی مفید برای پیری تبدیل می کند. یکی از نقش های این ژن، کند کردن تقسیم سلولی و کاهش تکثیر سلول های بنیادی است.
اکنون در یک مطالعه جدید، محققان دانشگاه نورث کارولینا به بررسی سطح "p16INK4a" در بازماندگان از سرطان که کودک و نوجوان هستند، پرداختند. فرضیه این بود که افزایش سطح ژن "p16INK4a" می تواند نشانه ای مؤثر از ضعف و سستی در بین آنها باشد.
"اندرو اسمیترمن" نویسنده این مطالعه جدید می گوید: بیان بیشتر ژن "p16INK4a" در لنفوسیت های محیطی خون در بزرگسالان مسن در پی شیمی درمانی گزارش شده است، اما تا قبل از این مطالعه در بازماندگان بالغ جوان دیده نشده بود. این مطالعه بسیار مهم است، چرا که ما که سعی می کنیم مکانیسم های بیولوژیکی زمینه ساز پیری زودرس در این جمعیت را شناسایی کنیم. در این مطالعه 60 فرد نجات یافته از دام سرطان با میانگین سنی 21 سال بررسی شدند. برخی از بیماران فقط چند ماه از درمان اولیه آنها گذشته بود، در حالی که برخی دیگر سال ها بود که از سرطان رها شده بودند و سستی و ضعف آنها با یک ابزار ارزیابی بالینی که فاکتورهایی نظیر ضعف، کندی و توده عضلانی اسکلتی را ارزیابی می کند، اندازه گیری شد. آنها به طور متوسط در مقایسه با یک گروه کنترل سالم هم سن، سطح بالاتری از "p16INK4a" را نشان دادند.به طور کلی محققان می گویند که این افزایش، برابر با شتاب پیری 25 ساله در سطح "p16INK4a" است.
"اسمیترمن" می گوید این تحقیق می تواند به پزشکان کمک کند که بهتر بتوانند مریض های جوان تر را که نیاز به توجه بیشتری پس از درمان دارند، شناسایی کنند تا از اثرات مضر برای سلامتی آنها جلوگیری کنند.
وی همچنین اظهار داشت که ژن "p16INK4a" ممکن است یک نشانگر مؤثر در استفاده از درمان های جدید ضد پیری باشد.وی افزود: بیان "p16INK4a" ممکن است به عنوان اقدامی برای مطالعه درمان هایی با هدف کاهش اثرات پیری زودرس در درمان سرطان مفید باشد.
محققان می گویند این نشانگر ژنتیکی می تواند برای شناسایی آن دسته از نجات یافتگان سرطان که پس از درمان در معرض ضعف و سستی قرار خواهند داشت، استفاده شود.
با افزایش سن، غلظت یک ژن به نام "p16INK4a" به تدریج در سلول های ما افزایش می یابد و آن را به طور بالقوه به عنوان یک نشانگر مولکولی مفید برای پیری تبدیل می کند. یکی از نقش های این ژن، کند کردن تقسیم سلولی و کاهش تکثیر سلول های بنیادی است.
اکنون در یک مطالعه جدید، محققان دانشگاه نورث کارولینا به بررسی سطح "p16INK4a" در بازماندگان از سرطان که کودک و نوجوان هستند، پرداختند. فرضیه این بود که افزایش سطح ژن "p16INK4a" می تواند نشانه ای مؤثر از ضعف و سستی در بین آنها باشد.
"اندرو اسمیترمن" نویسنده این مطالعه جدید می گوید: بیان بیشتر ژن "p16INK4a" در لنفوسیت های محیطی خون در بزرگسالان مسن در پی شیمی درمانی گزارش شده است، اما تا قبل از این مطالعه در بازماندگان بالغ جوان دیده نشده بود. این مطالعه بسیار مهم است، چرا که ما که سعی می کنیم مکانیسم های بیولوژیکی زمینه ساز پیری زودرس در این جمعیت را شناسایی کنیم. در این مطالعه 60 فرد نجات یافته از دام سرطان با میانگین سنی 21 سال بررسی شدند. برخی از بیماران فقط چند ماه از درمان اولیه آنها گذشته بود، در حالی که برخی دیگر سال ها بود که از سرطان رها شده بودند و سستی و ضعف آنها با یک ابزار ارزیابی بالینی که فاکتورهایی نظیر ضعف، کندی و توده عضلانی اسکلتی را ارزیابی می کند، اندازه گیری شد. آنها به طور متوسط در مقایسه با یک گروه کنترل سالم هم سن، سطح بالاتری از "p16INK4a" را نشان دادند.به طور کلی محققان می گویند که این افزایش، برابر با شتاب پیری 25 ساله در سطح "p16INK4a" است.
"اسمیترمن" می گوید این تحقیق می تواند به پزشکان کمک کند که بهتر بتوانند مریض های جوان تر را که نیاز به توجه بیشتری پس از درمان دارند، شناسایی کنند تا از اثرات مضر برای سلامتی آنها جلوگیری کنند.
وی همچنین اظهار داشت که ژن "p16INK4a" ممکن است یک نشانگر مؤثر در استفاده از درمان های جدید ضد پیری باشد.وی افزود: بیان "p16INK4a" ممکن است به عنوان اقدامی برای مطالعه درمان هایی با هدف کاهش اثرات پیری زودرس در درمان سرطان مفید باشد.
