گروه اقتصادی: معاون پذیرش فرابورس ایران گفت: علت طولانی شدن فرآیند عرضه استقلال و پرسپولیس در فرابورس، کندی ساختار تصمیمگیری در این شرکتها است.به گزارش فارس، حجت اسماعیل زاده معاون پذیرش شرکت فرابورس ایران در پاسخ به این پرسش که آخرین وضعیت عرضه باشگاه های استقلال و پرسپولیس در فرابورس به کجا رسید؟ بیان کرد: استقلال و پرسپولیس دارای شرایط پذیرش در بازار اول و دوم فرابورس نبوده اند، ریسک و ابهاماتی که در صورتهای مالی این شرکتها بود باعث شد همه را به این نتیجه برساند که این شرکتها توانایی پذیرش در بازار اول و دوم را ندارند.
معاون پذیرش شرکت فرابورس عنوان کرد: این شرکتها باید نزد سازمان بورس ثبت شوند و بعد از آن، طبق ماده ۳۶ قانون احکام دائمی، باید امکان معامله برای این شرکتها فراهم شود.وی افزود: اما امکان معامله در بازار پایه فرابورس برای شرکتهای پرسپولیس و استقلال فراهم است، استقلال و پرسپولیس به محض ثبت، نزد سازمان بورس و اوراق بهادار، در کمیته درج در رابطه با درجشان در بازار پایه فرابورس تصمیم گیری میشود. آخرین آماری که از مراحل پذیرش شرکتهای استقلال و پرسپولیس وجود دارد این است که این شرکتها در حال اعلام اعضای خودشان به سازمان بورس هستند. اعضای هیئت مدیره باید یک شرایطی را داشته باشند و باید اعضا به سازمان بورس معرفی شود تا مستند سازی صورت بگیرد، بعد سازمان بورس اجازه ثبت را به این شرکت ها بدهد.
معاون پذیرش شرکت فرابورس در رابطه با زمان عرضه سهام استقلال و پرسپولیس بیان کرد: در رابطه با عرضه سهام پرسپولیس و استقلال، زمان مشخصی را تعیین کردن کار خیلی سختی است به این علت که بخشی از این زمانهایی که در فرآیند پذیرش سپری میشود بسته به ساختار تصمیم گیری شرکت ها دارد. اگر این شرکتها آمادگی کامل داشته باشند سازمان بورس آماده ثبت این شرکتها است و قطعا در فرابورس معطل نخواهند ماند، به این صورت که اگر سازمان بورس این شرکتها را تایید کند، در فرابورس مشکلی وجود نخواهد داشت.
کندی ساختار استقلال و پرسپولیس، عامل طولانی شدن فرآیند پذیرش است
وی در پاسخ به این پرسش که دلیل طولانی شدن فرآیند پذیرش برای این شرکت ها چیست؟ عنوان کرد: به دلیل ساختارهایی که در شرکتهای پرسپولیس و استقلال وجود دارد، این فرآیند طولانی شده است و بازار سرمایه چه بورس چه فرابورس هیچ کوتاهی در قبال استقلال و پرسپولیس انجام نداده است. بیشتر این زمان طولانی به این علت است که ساختار تصمیم گیری این شرکتها بسیار کند است و این مسئله کند بودن در کل ساختار این شرکتها در رابطه با هر موضوعی وجود دارد.