آذر منصوری، با بیان اینکه "نقد آزادانه و بیان اندیشههای مختلف زمینه را برای پویایی و پیشرفت کشور فراهم میکند"، افزود: حاصل این امر، مشارکت آگاهانه مردم و دور کردن نظامها از آسیبها و تهدیدهای احتمالی عدم رعایت این موضوع است. وی با اشاره به نقش رسانهها در یک نظام دموکراتیک اظهار کرد: چنانچه مطبوعات و رسانهها که به عنوان یکی از ارکان اصلی دموکراسی شناخته میشوند، نتوانند در یک فضای آزاد به نقد و پرسشگری بپردازند و با محدودیت و خط قرمز روبرو شوند و از سوی دیگر کنشگران حوزه نقد نیز احساس امنیت و آزادی نداشته باشند، این فضا موجب ایجاد فاصله بین دولت و ملت، بیاعتمادی به حاکمیت و گسترش فساد روز افزون در حاکمیت خواهد شد. وي با بیان اینکه "بسته بودن فضای نقد و خاموش کردن منتقدان دلسوز که به دنبال منافع ملی هستند، موجب به انحطاط رفتن جامعه میشود"، گفت: در چنین جوامعی گسترش آزادی اطلاعات و رسانهها از سوی حاکمیت به عنوان یک تهدید شناخته میشود و حاکمیت نمیتواند از آن به عنوان یک فرصت استفاده کند، چراکه به دلیل بسته بودن فضا، نگاه جامعه به سمت بیرون، کانالهای غیررسمی و زیرزمینی سوق داده میشود.
منصوری همچنین تاکید کرد: در صورتی آزادی بیان و گسترش رسانهها میتواند یک فرصت برای یک کشور باشد که رسانههای منتقد داخلی بتوانند از فضایی که در کشور وجود دارد استفاده کنند و به بیان دیدگاههای محتلف با رویکرد چندصدایی بپردازند به نحوی که نیاز جامعه در ارتباط با اطلاعات و فضای پرسشگری پاسخ داده شود. وی با بیان اینکه "تحمل نقد و پرسشگری برای تمام ارکان حکومت الزامی است"، ادامه داد: در هشت سال گذشته فضای باز اطلاعرسانی و پرسشگری در جامعه وجود نداشت، مسئولان خود را مکلف به پاسخگویی نمیدانستند و با رسانهها نیز برخورد امنیتی میشد. در چنین فضایی بسیاری از اندیشهها و نقدها زیرزمینی شد و نتیجهاش این شد که در دولت وقت، شاهد گسترش فساد، رانتخواری و ویژهخواری بودیم و هر رسانهای که به این موضوعات میپرداخت با محدودیت و فشار روبرو شد.
این فعال سیاسی افزود: نتیجه این محدودیتها و فشارها این بود که دولت قبل، خود را از پاسخگویی بینیاز میدانست و پولدارترین دولت به بدهکارترین دولت تبدیل شد به نحوی که دولت یازدهم را با انبوهی از بدهیها، مسائل و مشکلات مواجه کرد. البته ممکن است تا حدودی تحریمها نیز در این قضیه تأثیر گذاشته باشد ولی بخش عمده ویژهخواریها و رانتخواریها ناشی از بسته بودن فضای نقد و پرسشگری در جامعه بود. منصوری در پایان تاکید کرد: گسترش فضای نقد نه تنها موجب افزایش پاسخگویی میشود، بلکه زمینه را فراهم میکند تا شکاف بین دولت و مجلس کاهش پیدا کند و دولت بتواند بدنه اجتماعی خود را که مهمترین سرمایه است، حفظ کند.