آیدین سیارسریع در روزنامه قانون نوشت: ساعت یازده صبح؛ اعلام میشود که اسماعیل نجار استاندار سابق کرمان که سابقا اعتقاد داشت خراب نشدن دیوار یکی از منازل در زلزله به خاطر نصب عکس آقای احمدینژاد روی آن بوده به سمت معاونت وزیر کشور دولت تدبیر و امید منصوب شده.
1) ما احتمال میدهیم ایشان روی میزش هم یک عکس احمدی نژاد گذاشته، چون شواهد حاکی از آن است که زلزله انتخابات 92 ایشان را تکان که نداد هیچ، باعث رشد و شکوفاییاش هم شد!
2) از اتاق فرمان اشاره میکنند ایشان عکس احمدی نژاد را روی میزش نزده، روی خودش نصب کرده.
3) نصب و install احمدی نژاد روی شما با کمترین قیمت پذیرفته میشود. (64 بیتی و 32 بیتی) ضد زلزله، ضد خش، ضدآب، ضد هاشمی.
4) قانون پایستگی مدیر احمدینژادی: مدیر احمدینژادی نه به وجود میآید نه از بین میرود، بلکه از میزی به میز دیگر منتقل میشود.
5) بسیاری از هموطنان تماس گرفتند و گفتند ما برای جلوگیری از خسارات زلزله از آن موقع که آقای نجار آن حرف را زد عکس احمدینژاد را روی دیوار، روی سقف، رو درخت رو پر پرنده و رو ابرا نصب کردیم. حالا که آقای نجار وارد دولت تدبیر و امید شده باز هم عکس احمدینژاد جواب میدهد یا خیر؟ پاسخ این است که در نسخه آپدیت شده آقای نجار عکس آقای روحانی به عنوان مانع تخریب عنوان شده ولی احتیاط آن است که عکس آقای احمدینژاد هم همچنان روی دیوار باقی بماند. چون مثل این که گفتهاند تیم 150 نفره احمدی نژاد دارد برای انتخابات مجلس آماده میشود و فعلا چیزی قابل پیشبینی نیست!
ساعت دوازده ظهر؛ نماینده سبزوار و عضو ناظر مجلس در کارگروه تعیین مصادیق مجرمانه ضمن رد خبر رفع فیلتر فیسبوک گفت: برخی رسانهها روزهای گذشته در این مورد فضاسازی رسانهای راه انداختند که بعد متوجه اشتباه خود شدند.
در همین زمینه یک تئوریسین مهربان با چهرهای رحمانی توضیحات زیر را ارائه داد:
اصولا یکی از برتریهای ما نسبت به غرب این است که ما رسانه را متوجه اشتباهاتش میکنیم ولی غرب میگذارد رسانه سالیان سال در اشتباه و گمراهی به کارش ادامه دهد. برای همین است که رسانههای غربی همگی به یک نیهیلیسم اگزیستانس رسیدهاند. ما میگوییم آقای رسانه! ببین اینجا اشتباه کردی. رسانه هم میگوید قبول دارم. اجازه بده تا اصلاحش کنم. ما هم مشفقانه دست روی شانهاش میگذاریم و در حالی که اشک در چشمانمان حلقه زده میگوییم آفرین بر تو، پس زودتر اصلاحش کن که ما فردا توقیفت کنیم. در نهایت رسانه به شکل :| در میآید که یعنی من دیگر حرفی برای گفتن ندارم و راضیام به رضای تو، لطف آنچه تو اندیشی، حکم آنچه تو فرمایی!
ساعت چهار و بیست و شش دقیقه بعد از ظهر؛ عکس سه نفره شریعتمداری، فرجیدانا و ظریف را میبینیم.
شریعتمداری به ظریف: مگه من غربم که بهم لبخند میزنی؟
ظریف: اختیار دارید حاج آقا. شما نه غربی نه شرق. شما تو فضایی!
شریعتمداری میخندد.
ظریف به فرجی دانا: ببین بالاخره خندید.
فرجیدانا: هیسس... با من حرف نزن. مثلا من اینجا نیستم.