تاریخ انتشار : ۱۴۰۲/۱۰/۲۱ ساعت ۱۰:۳۴
کد مطلب : ۴۴۹۸۵۴
شش مکان که به نام افراد نامگذاری شده‌اند
گروه گوناگون: بسیاری از مکان‌ها تاریخچه بسیار جالبی دارند و بر روی خیلی از آنها اسامی اشخاص گذاشته شده است.
شناختن شماری از آنها نسبتا آسان است: به تعداد بی‌حساب کلان شهرها، شهرهای کوچک و ایالت‌هایی فکر کنید که نامشان واشنگتن است، ایالت واشنگتن و واشنگتن دی‌سی، پایتخت آمریکا که وجه تسمیه همه آنها جورج واشنگتن، اولین رئیس جمهور ایالات متحده آمریکاست. یا شهر ولینگتن در نیوزیلند که برگرفته از نام دوک ولینگتن است.
ولی بقیه بیشتر تعجب‌آورند. در اینجا درباره شش مکانی صحبت می‌کنیم که شاید شما فکر نمی‌کردید نام اشخاص روی آنها گذاشته شده است.
سیاتل
اولین مهاجران آمریکایی در سال ۱۸۵۱ در منطقه شمال غرب اقیانوس آرام اسکان یافتند، جایی که بعدا سیاتل خوانده شد. این مهاجران که به دنی پارتی شهرت داشتند شهر نیویورک را بنا نهادند ولی طولی نکشید که تغییر مکان دادند و در منطقه‌ای نزدیک به سرچشمه رود داوامیش، مستقر شدند، ناحیه‌ای که قبایل بومیان آمریکایی در آنجا زندگی می‌کردند.
اسم رئیسِ محلیِ دو قبیله داوامیش، و سوکوآمیش شخصی بود به نام سیآهل یا سیلث. او برقراری روابط صلح‌آمیز با مهاجران تازه وارد را ترغیب می‌کرد و به دنبال داد و ستد و معامله با آنها بود. وی دوست صمیمی و متحدی به نام دیوید سوئینسون مینارد داشت که پزشک و تاجر بود و برای این که نام شهر تغییر یافته و سیآهل خوانده شود تلاش می‌کرد.
در نتیجه این فعالیت ها شهر تغییر نام داد و «سیاتل» خوانده شد که انگلیسیِ همان سیآهل بود.
طبق یک روایت، سیآهل مایل نبود نام او بر این شهر گذاشته شود و نهایتا به این شرط پذیرفت که هر سال مبلغ کمی از ساکنین سیاتل گرفته شود که به طور نمادین هزینه استفاده آنان از این شهر بود.
کی‌یف
شواهد باستانشناسی نشان می‌دهد که برای ده‌ها هزار سال در ناحیه‌ای از اوکراین که اکنون کی‌یف خوانده می‌شود، مهاجرانی زندگی می‌کردند و حدود سه هزار سال قبل از میلاد، قبایلی در این منطقه اسکان یافته بودند.
در افسانه‌ها آمده است که کی‌یف مدرن، توسط سه برادر به نامهای کای، شسچک، خوریف و خواهرشان لیبید، ساخته شد که در سال ۴۸۲ میلادی بالای سه تپه زندگی می‌کردند. سپس نواحی مسکونی به تدریج گسترش یافتند و به یکدیگرمتصل شدند و نتیجه آن ایجاد شهری بود به نام کی‌یف که برگرفته از اسم کای، برادر ارشد بود. نام خواهرشان لیبید هم بر روی رودخانه مجاور شهر گذاشته شد.
شماری از مورخین معتقدند که این داستان از حقیقت هم زیاد دور نیست چون کای، احتمالا شاهزاده یک قبیله «اسلاویک شرقی» به نام پولانز بوده.
جزایرسیشل
برای بسیاری از مردم، جزایر سیشل نمونه جزیره ای خارق‌العاده و بهشتی است. با دریای آبی و پلاژهای ماسه‌ای، سیشل جایی است که بسیاری از مردم آرزویشان این است که روزی گذارشان به آنجا بیافتد.
از این رو عجیب است که نام یک حسابدار(اشاره به وزیر دارایی وقت فرانسه) روی این مجمع الجزایر گذاشته شود.این مجمع الجزایر که در اقیانوس هند قرار دارد و از ۱۱۵ جزیره تشکیل شده تا قرن ۱۸ خالی از سکنه بود تا اینکه کشاورزان زمین‌دار فرانسوی وارد آنجا شدند.
ولی اسم کنونی جزایر مرهون کرنل نیکلاس مورفی، کاپیتان شعبه فرانسویِ کمپانی هند شرقی است که در سال ۱۷۵۶ این جزایر را به طور رسمی به فرانسه ملحق کرد. الهام بخش او برای نامگذاریِ مستعمره جدید، ژان-مورو دُ سیشل، وزیر دارایی وقت فرانسه بود.
ناتسفورد
کودکان وهمچنین بزرگسالان با قصه کانوت شاه، پادشاه وایکینگ آشنا هستند. در این داستان کانوت، برای این که به رعایایش نشان دهد که قدرت پادشاه نامحدود نیست، در ساحل نشسته و به امواج دستور می‌داد که به او نزدیک نشوند.چیزی که ممکن است همه ندانند این است که این پادشاه نام خود را به یک شهرِ سنتی در انگلستان نیز داده است.روایت شده که در سال ۱۰۱۶ کانوت، در محلی که بعدا به ناتسفورد شهرت یافت، خود را در رودخانه لیلی به آب زده و شروع کرده به راه رفتن در رودخانه. نام ناتسفورد، در کتاب مساحی انگلستان در سال ۱۰۸۶ نیز ذکر شده است.
رم
اگر شما به رم باستانی بازگردید، ردای یک عابر را کشیده و از او بپرسید این شهر چطور درست شد؟ احتمال بسیار دارد که به شما بگوید این شهر را برادران دوقلوی رمولوس و رموس-فرزندان یک کاهن زن به نام ری سیلویا و مارس، رب النوع جنگِ رُم بنا نهاده‌اند.
نومیتور شاه، که پدر ری سیلویا بود تاج و تختش را توسط برادرش آمیلیوس از دست داده بود. آمیلیوس دستور داده بود که دوقلوها را در رودخانه تیبر غرق کنند. ولی طبق افسانه آنها زنده ماندند و با شیرِ یک گرگ ماده وحشی بزرگ شدند. مجسمه دوقلوها با این گرگ را که گرگ کاپیتولین خوانده می شود،
می توان در رم مدرن امروزی و نیز شهرهایی در سراسر جهان مشاهده کرد.
رمولوس و رموس پس از بزرگ شدن تصمیم به ساختن یک شهر گرفتند ولی بر سر جزئیات به مخالفت و بحث با یکدیگر پرداختند. سرانجام رمولوس مسئولیت احداث شهر رُم را به عهده گرفت و اولین پادشاه این شهر شد.شماری از مورخان دوره باستان از جمله پلوتارک، اُوید و لیوی به این داستان اشاره کرده‌اند.
بولیوی
منطقه‌ای در آمریکای جنوبی که امروزه آن را بولیوی می‌خوانیم در ابتدا و قبل از این که در اوایل قرن شانزدهم، به تصرف اسپانیایی‌ها درآید همراه با بخش بزرگی از آمریکای جنوبی جزو امپراتوری اینکا بود.
شورش‌ها و تلاش‌های متعددی برای انقلاب علیه فاتحان و کشورگشایان اسپانیایی صورت گرفت. در اوایل قرن نوزدهم، آنچه که بعدا بولیوی خوانده شد پِروی علیا (یا چارکاس) بود.
در جنگ‌های استقلال آمریکای لاتین علیه اسپانیا که در آغاز قرن نوزدهم شروع شد، سیمون بولیوار، یک انقلابی که زادگاهش ونزوئلا بود، نقش مهمی داشت و برای مردمی که به کسب استقلالشان کمک کرده بود یک قهرمان محسوب می‌شد. به همین جهت وقتی پِروی علیا در سال ۱۸۲۵ اعلام استقلال کرد، نام کشورِ جدید بولیوی گذاشته شد.
شناختن شماری از آنها نسبتا آسان است: به تعداد بی‌حساب کلان شهرها، شهرهای کوچک و ایالت‌هایی فکر کنید که نامشان واشنگتن است، ایالت واشنگتن و واشنگتن دی‌سی، پایتخت آمریکا که وجه تسمیه همه آنها جورج واشنگتن، اولین رئیس جمهور ایالات متحده آمریکاست. یا شهر ولینگتن در نیوزیلند که برگرفته از نام دوک ولینگتن است.
ولی بقیه بیشتر تعجب‌آورند. در اینجا درباره شش مکانی صحبت می‌کنیم که شاید شما فکر نمی‌کردید نام اشخاص روی آنها گذاشته شده است.
سیاتل
اولین مهاجران آمریکایی در سال ۱۸۵۱ در منطقه شمال غرب اقیانوس آرام اسکان یافتند، جایی که بعدا سیاتل خوانده شد. این مهاجران که به دنی پارتی شهرت داشتند شهر نیویورک را بنا نهادند ولی طولی نکشید که تغییر مکان دادند و در منطقه‌ای نزدیک به سرچشمه رود داوامیش، مستقر شدند، ناحیه‌ای که قبایل بومیان آمریکایی در آنجا زندگی می‌کردند.
اسم رئیسِ محلیِ دو قبیله داوامیش، و سوکوآمیش شخصی بود به نام سیآهل یا سیلث. او برقراری روابط صلح‌آمیز با مهاجران تازه وارد را ترغیب می‌کرد و به دنبال داد و ستد و معامله با آنها بود. وی دوست صمیمی و متحدی به نام دیوید سوئینسون مینارد داشت که پزشک و تاجر بود و برای این که نام شهر تغییر یافته و سیآهل خوانده شود تلاش می‌کرد.
در نتیجه این فعالیت ها شهر تغییر نام داد و «سیاتل» خوانده شد که انگلیسیِ همان سیآهل بود.
طبق یک روایت، سیآهل مایل نبود نام او بر این شهر گذاشته شود و نهایتا به این شرط پذیرفت که هر سال مبلغ کمی از ساکنین سیاتل گرفته شود که به طور نمادین هزینه استفاده آنان از این شهر بود.
کی‌یف
شواهد باستانشناسی نشان می‌دهد که برای ده‌ها هزار سال در ناحیه‌ای از اوکراین که اکنون کی‌یف خوانده می‌شود، مهاجرانی زندگی می‌کردند و حدود سه هزار سال قبل از میلاد، قبایلی در این منطقه اسکان یافته بودند.
در افسانه‌ها آمده است که کی‌یف مدرن، توسط سه برادر به نامهای کای، شسچک، خوریف و خواهرشان لیبید، ساخته شد که در سال ۴۸۲ میلادی بالای سه تپه زندگی می‌کردند. سپس نواحی مسکونی به تدریج گسترش یافتند و به یکدیگرمتصل شدند و نتیجه آن ایجاد شهری بود به نام کی‌یف که برگرفته از اسم کای، برادر ارشد بود. نام خواهرشان لیبید هم بر روی رودخانه مجاور شهر گذاشته شد.
شماری از مورخین معتقدند که این داستان از حقیقت هم زیاد دور نیست چون کای، احتمالا شاهزاده یک قبیله «اسلاویک شرقی» به نام پولانز بوده.
جزایرسیشل
برای بسیاری از مردم، جزایر سیشل نمونه جزیره ای خارق‌العاده و بهشتی است. با دریای آبی و پلاژهای ماسه‌ای، سیشل جایی است که بسیاری از مردم آرزویشان این است که روزی گذارشان به آنجا بیافتد.
از این رو عجیب است که نام یک حسابدار(اشاره به وزیر دارایی وقت فرانسه) روی این مجمع الجزایر گذاشته شود.این مجمع الجزایر که در اقیانوس هند قرار دارد و از ۱۱۵ جزیره تشکیل شده تا قرن ۱۸ خالی از سکنه بود تا اینکه کشاورزان زمین‌دار فرانسوی وارد آنجا شدند.
ولی اسم کنونی جزایر مرهون کرنل نیکلاس مورفی، کاپیتان شعبه فرانسویِ کمپانی هند شرقی است که در سال ۱۷۵۶ این جزایر را به طور رسمی به فرانسه ملحق کرد. الهام بخش او برای نامگذاریِ مستعمره جدید، ژان-مورو دُ سیشل، وزیر دارایی وقت فرانسه بود.
ناتسفورد
کودکان وهمچنین بزرگسالان با قصه کانوت شاه، پادشاه وایکینگ آشنا هستند. در این داستان کانوت، برای این که به رعایایش نشان دهد که قدرت پادشاه نامحدود نیست، در ساحل نشسته و به امواج دستور می‌داد که به او نزدیک نشوند.چیزی که ممکن است همه ندانند این است که این پادشاه نام خود را به یک شهرِ سنتی در انگلستان نیز داده است.روایت شده که در سال ۱۰۱۶ کانوت، در محلی که بعدا به ناتسفورد شهرت یافت، خود را در رودخانه لیلی به آب زده و شروع کرده به راه رفتن در رودخانه. نام ناتسفورد، در کتاب مساحی انگلستان در سال ۱۰۸۶ نیز ذکر شده است.
رم
اگر شما به رم باستانی بازگردید، ردای یک عابر را کشیده و از او بپرسید این شهر چطور درست شد؟ احتمال بسیار دارد که به شما بگوید این شهر را برادران دوقلوی رمولوس و رموس-فرزندان یک کاهن زن به نام ری سیلویا و مارس، رب النوع جنگِ رُم بنا نهاده‌اند.
نومیتور شاه، که پدر ری سیلویا بود تاج و تختش را توسط برادرش آمیلیوس از دست داده بود. آمیلیوس دستور داده بود که دوقلوها را در رودخانه تیبر غرق کنند. ولی طبق افسانه آنها زنده ماندند و با شیرِ یک گرگ ماده وحشی بزرگ شدند. مجسمه دوقلوها با این گرگ را که گرگ کاپیتولین خوانده می شود،
می توان در رم مدرن امروزی و نیز شهرهایی در سراسر جهان مشاهده کرد.
رمولوس و رموس پس از بزرگ شدن تصمیم به ساختن یک شهر گرفتند ولی بر سر جزئیات به مخالفت و بحث با یکدیگر پرداختند. سرانجام رمولوس مسئولیت احداث شهر رُم را به عهده گرفت و اولین پادشاه این شهر شد.شماری از مورخان دوره باستان از جمله پلوتارک، اُوید و لیوی به این داستان اشاره کرده‌اند.
بولیوی
منطقه‌ای در آمریکای جنوبی که امروزه آن را بولیوی می‌خوانیم در ابتدا و قبل از این که در اوایل قرن شانزدهم، به تصرف اسپانیایی‌ها درآید همراه با بخش بزرگی از آمریکای جنوبی جزو امپراتوری اینکا بود.
شورش‌ها و تلاش‌های متعددی برای انقلاب علیه فاتحان و کشورگشایان اسپانیایی صورت گرفت. در اوایل قرن نوزدهم، آنچه که بعدا بولیوی خوانده شد پِروی علیا (یا چارکاس) بود.
در جنگ‌های استقلال آمریکای لاتین علیه اسپانیا که در آغاز قرن نوزدهم شروع شد، سیمون بولیوار، یک انقلابی که زادگاهش ونزوئلا بود، نقش مهمی داشت و برای مردمی که به کسب استقلالشان کمک کرده بود یک قهرمان محسوب می‌شد. به همین جهت وقتی پِروی علیا در سال ۱۸۲۵ اعلام استقلال کرد، نام کشورِ جدید بولیوی گذاشته شد.
پربينندهترين مطالب و خبرها
پربحثترين مطالب و خبرها
