گروه بین الملل: کییر استارمر ، وکیل ۶۱ ساله و رهبر حزب کارگر بریتانیا، در پی پیروزی این حزب و کسب اکثریت کرسیهای مجلس عوام کشورش در جریان انتخابات پارلمانی روز پنجشنبه، نخستوزیر جدید این پادشاهی شد تا به ۱۴ سال تسلط محافظهکاران بر دستگاه اجرایی این کشور پایان داد.
استارمر که یک وکیل حقوق بشر است، در سال ۱۹۶۲ میلادی در لندن به دنیا آمد. او طی سالهای ۲۰۰۸ تا ۲۰۱۳ میلادی نیز مدیر دادستانی عمومی بود.
کییر استارمر در طول مبارزات انتخاباتی، بارها بر خاستگاهش به عنوان عضوی از خانواده طبقه کارگر بریتانیا تاکید داشته و چندین بار در مناظرههای تلویزیونی به این موضوع اشاره کرده که پدرش ابزارساز و مادرش پرستار بوده است.
او در سال ۲۰۱۵ میلادی توانست از حوزه انتخابیه کامدن در شمال لندن نماینده مجلس عوام شود و در سال ۲۰۱۹ میلادی بار دیگر در این حوزه انتخابیه حدود ۶۵ درصد آرا را به دست آورد.
استارمر در سال ۲۰۲۰ میلادی در پی شکستهای انتخاباتی متعدد حزب کارگر که به کنارهگیری جرمی کوربین از رهبری این حزب منجر شد، به عنوان جانشین او برگزیده شد.
او در جریان انتخابات درون حزبی برای این مقام بیش از ۵۶ درصد از آرا را به دست آورد؛ آنهم در حالی که دو نامزد دیگر نیز برای این پست رقابت میکردند؛ از جمله لیزا نندی که اکنون وزیر خارجه در دولت سایه است.
استارمر در موضوعات مرتبط با اتحادیه اروپا فعالانه حضور داشته و حتی طی سالهای ۲۰۱۶ تا ۲۰۲۰ میلادی به عنوان سخنگوی کوربین در موضوع «برکسیت» فعالیت کرده است؛ یعنی دورهای که واکنشهای سیاسی به نتایج همهپرسی سرنوشت ساز برکسیت (که در سال ۲۰۱۶ انجام شد)، همچنان در اوج خود بود.
کییر استارمر که مدافع ماندن در اتحادیه اروپا بود، حتی دولت وقت بریتانیا را تحت فشار قرار داد تا یا یک استراتژی دقیقتر برای دوران پس از خروج ارائه کند و یا به فکر برگزاری یک همهپرسی دیگر در این باره باشد.
در طرحی که اکنون ارائه داده نیز اگرچه صحبتی به بازگشت به بازار واحد اتحادیه اروپا یا اتحادیه گمرکی دیده نمیشود، اما اعلام کرده که مایل است مشکلات موجود در توافق «برکسیت» را که در دوران بوریس جانسون وضع شده، حل کند.
یکی از گروههای منتقد او در حال حاضر، اتحادیهها و فعالان محیطزیست هستند که از عقبنشینی اخیر او از قولش مبنی بر تامین مالی سرمایهگذاریهای سبز به میزان ۳۳ میلیارد یورو در سال انتقاد کردهاند. با این وجود استارمر میگوید که این کار برای متعادل کردن حسابها ضروری بوده است.
استارمر در داخل حزبش نیز با چالشهایی روبروست؛ او تا کنون در ترمیم روابط با جناح چپ حزبش به ویژه پس از اخراج جرمی کوربین به دلیل اتهامات یهودستیزی ناکام بوده است.
جرمی کوربین نیز در این انتخابات، به عنوان یک نامزد مستقل و در رقابت با حزب کارگر، از یکی از حوزههای انتخابیه لندن نامزد شد.
انتظار میرود با اکثریت قدرتمندی که حزب کارگر در این انتخابات آنهم پس از دو شکست متوالی در دوران رهبری جرمی کوربین به دست آورد، کِر استارمر بتواند به راحتی با انتقادات از جمله ضربات منتقد کهنهکاری همچون کوربین روبرو شود.