تاریخ انتشار : ۱۴۰۳/۱۱/۱۸ ساعت ۰۹:۵۵
کد مطلب : ۵۱۴۱۶۱
احیای مسابقه‌ای مشابه یوروویژن در روسیه
گروه فرهنگ و هنر: روسیه قصد دارد با احیای مسابقه آواز «اینترویژن»، که قرار است امسال در مسکو برگزار شود، به طور مستقیم یوروویژن را به چالش بکشد و همزمان ارزش‌های «سنتی» خود را ترویج کند.
پس از ممنوعیت شرکت روسیه در مسابقات یوروویژن در سال ۲۰۲۲ به دنبال حمله این کشور به اوکراین، ولادیمیر پوتین، رئیس‌جمهور روسیه دستور بازگرداندن مسابقه آواز اینترویژن را که آخرین بار بیش از ۴۰ سال پیش برگزار شد، صادر کرده است.
رئیس‌جمهور روسیه با امضای فرمانی به مقامات دستور داد که مسابقه اینترویژن را امسال در مسکو برگزار کنند تا از این طریق «همکاری‌های فرهنگی و انسانی بین‌المللی» تقویت شود.
در حالی که یوروویژن به یک نمایش جهانی پر زرق و برق تبدیل شده که از تنوع و اقلیت‌های جنسی حمایت می‌کند (برای مثال نمو از سوئیس برنده سال گذشته اولین شرکت‌کننده غیر‌باینری بود که این جایزه را از آن خود کرد)، نسخه احیا شده اینترویژن حال و هوای بسیار متفاوت و محافظه‌کارانه‌ای خواهد داشت.
برنامه‌های مربوط به این مسابقه تأکید دارند که رویداد جدید به «ارزش‌های سنتی، جهانی، معنوی و خانوادگی» پایبند خواهد بود و آشکارا به عنوان برنامه‌ای ایدئولوژیک در برابر نمایش پر زرق و برق یوروویژن قرار می‌گیرد.
لیلیا گومرووا، سناتور روس، در این باره گفت: «اینترویژن موسیقی واقعی را ترویج خواهد کرد و ارزش‌های جعلی‌ای را که برای هر انسان عادی بیگانه است، رد می‌کند.»
اینترویژن که در زمان لئونید برژنف رهبر شوروی سابق به راه افتاد، بین سال‌های ۱۹۶۵ تا ۱۹۶۸ در چکسلواکی و سپس از ۱۹۷۷ تا ۱۹۸۰ در سوپوت لهستان برگزار می‌شد.
قالب اینترویژن مشابه یوروویژن بود. کشورهای بلوک شرق که از طریق شبکه تلویزیونی اینترویژن متصل بودند، می‌توانستند یک اجراکننده به مسابقه بفرستند و هیئت داوران بر اساس اجراها برنده را انتخاب می‌کرد.
با وجود جنبه‌های آشکار سیاسی، این مسابقه کاملاً از غرب جدا نبود. کشورهایی مانند هلند و اسپانیا گاهی در آن شرکت می‌کردند و در یک اتفاق غیرمنتظره، فنلاند در سال ۱۹۸۰ برنده آخرین مسابقه اینترویژن شد.
ماریون رانگ، خواننده فنلاندی که برنده مسابقه نهایی اینترویژن در سال ۱۹۸۰ شد، درباره اینترویژن گفت: «این مسابقه زنده بود و در یک تئاتر روباز فوق‌العاده برگزار می‌شد. تعداد تماشاگران خیلی زیاد بود، فکر می‌کنم حدود ۱۵ هزار نفر یا حتی بیشتر.»
او گفت: «این مسابقه خیلی شبیه یوروویژن بود. ارکستر و رهبر ارکستر فوق‌العاده‌ای داشت.»
با این حال، این مسابقه در سال ۱۹۸۱ به دلیل ناآرامی‌های سیاسی، از جمله ظهور «جنبش همبستگی» در لهستان و مخالفت‌های فزاینده در کشورهای پیمان ورشو لغو شد.
حالا اما بیش از ۴۰ سال بعد، روسیه مصمم است این مسابقه را احیا کند.
کرملین ادعا می‌کند که حدود ۲۰ کشور برای شرکت در اینترویژن اعلام آمادگی کرده‌اند؛ از جمله تمام اعضای بلوک‌های بریکس و کشورهای مستقل مشترک‌المنافع.
در میان این کشورها چین، هند و برزیل نیز حضور دارند. کشورهایی که تحت تحریم‌های غرب قرار نگرفته‌اند.
ولادیمیر پوتین قبلاً نیز در سال ۲۰۱۴ تلاش کرده بود اینترویژن را احیا کند، با این حال این پروژه هرگز به واقعیت نپیوست. در آن سال کونچیتا ورست، درگ‌کوئین اتریشی در یوروویژن برنده اعلام شد و مقامات کرملین این مسابقه را نمادی از «فساد اخلاقی» عنوان کردند.
مسابقه احیاشده جدید قرار است پاییز امسال در مسکو برگزار شود.
پس از ممنوعیت شرکت روسیه در مسابقات یوروویژن در سال ۲۰۲۲ به دنبال حمله این کشور به اوکراین، ولادیمیر پوتین، رئیس‌جمهور روسیه دستور بازگرداندن مسابقه آواز اینترویژن را که آخرین بار بیش از ۴۰ سال پیش برگزار شد، صادر کرده است.
رئیس‌جمهور روسیه با امضای فرمانی به مقامات دستور داد که مسابقه اینترویژن را امسال در مسکو برگزار کنند تا از این طریق «همکاری‌های فرهنگی و انسانی بین‌المللی» تقویت شود.
در حالی که یوروویژن به یک نمایش جهانی پر زرق و برق تبدیل شده که از تنوع و اقلیت‌های جنسی حمایت می‌کند (برای مثال نمو از سوئیس برنده سال گذشته اولین شرکت‌کننده غیر‌باینری بود که این جایزه را از آن خود کرد)، نسخه احیا شده اینترویژن حال و هوای بسیار متفاوت و محافظه‌کارانه‌ای خواهد داشت.
برنامه‌های مربوط به این مسابقه تأکید دارند که رویداد جدید به «ارزش‌های سنتی، جهانی، معنوی و خانوادگی» پایبند خواهد بود و آشکارا به عنوان برنامه‌ای ایدئولوژیک در برابر نمایش پر زرق و برق یوروویژن قرار می‌گیرد.
لیلیا گومرووا، سناتور روس، در این باره گفت: «اینترویژن موسیقی واقعی را ترویج خواهد کرد و ارزش‌های جعلی‌ای را که برای هر انسان عادی بیگانه است، رد می‌کند.»
اینترویژن که در زمان لئونید برژنف رهبر شوروی سابق به راه افتاد، بین سال‌های ۱۹۶۵ تا ۱۹۶۸ در چکسلواکی و سپس از ۱۹۷۷ تا ۱۹۸۰ در سوپوت لهستان برگزار می‌شد.
قالب اینترویژن مشابه یوروویژن بود. کشورهای بلوک شرق که از طریق شبکه تلویزیونی اینترویژن متصل بودند، می‌توانستند یک اجراکننده به مسابقه بفرستند و هیئت داوران بر اساس اجراها برنده را انتخاب می‌کرد.
با وجود جنبه‌های آشکار سیاسی، این مسابقه کاملاً از غرب جدا نبود. کشورهایی مانند هلند و اسپانیا گاهی در آن شرکت می‌کردند و در یک اتفاق غیرمنتظره، فنلاند در سال ۱۹۸۰ برنده آخرین مسابقه اینترویژن شد.
ماریون رانگ، خواننده فنلاندی که برنده مسابقه نهایی اینترویژن در سال ۱۹۸۰ شد، درباره اینترویژن گفت: «این مسابقه زنده بود و در یک تئاتر روباز فوق‌العاده برگزار می‌شد. تعداد تماشاگران خیلی زیاد بود، فکر می‌کنم حدود ۱۵ هزار نفر یا حتی بیشتر.»
او گفت: «این مسابقه خیلی شبیه یوروویژن بود. ارکستر و رهبر ارکستر فوق‌العاده‌ای داشت.»
با این حال، این مسابقه در سال ۱۹۸۱ به دلیل ناآرامی‌های سیاسی، از جمله ظهور «جنبش همبستگی» در لهستان و مخالفت‌های فزاینده در کشورهای پیمان ورشو لغو شد.
حالا اما بیش از ۴۰ سال بعد، روسیه مصمم است این مسابقه را احیا کند.
کرملین ادعا می‌کند که حدود ۲۰ کشور برای شرکت در اینترویژن اعلام آمادگی کرده‌اند؛ از جمله تمام اعضای بلوک‌های بریکس و کشورهای مستقل مشترک‌المنافع.
در میان این کشورها چین، هند و برزیل نیز حضور دارند. کشورهایی که تحت تحریم‌های غرب قرار نگرفته‌اند.
ولادیمیر پوتین قبلاً نیز در سال ۲۰۱۴ تلاش کرده بود اینترویژن را احیا کند، با این حال این پروژه هرگز به واقعیت نپیوست. در آن سال کونچیتا ورست، درگ‌کوئین اتریشی در یوروویژن برنده اعلام شد و مقامات کرملین این مسابقه را نمادی از «فساد اخلاقی» عنوان کردند.
مسابقه احیاشده جدید قرار است پاییز امسال در مسکو برگزار شود.
پربينندهترين مطالب و خبرها
پربحثترين مطالب و خبرها
