گروه سیاسی: نشست «مناظره از ژنو تا لوزان» با حضور صادق زیباکلام استاد دانشگاه و محمدحسن قدیری ابیانه استاد دانشگاه و فعال سیاسی، به همت اداره کل تشکلهای سیاسی اسلامی دانشگاه آزاد و با همکاری خبرگزاری آنا و روزنامه فرهیختگان برگزار شد. در ابتداي این نشست نقد و بررسی، ابتدا قدیریابیانه با تأکید بر حمایت از تیم مذاکرهکننده کشورمان، گفت: نقد مذاکرات ژنو و تفاهم لوزان را اقدامی در جهت مخالفت با هیئت ایرانی نمیدانم، بلکه معتقدم که جشنهای خیابانی و اعلام خوشحالی از توافق لوزان به ضرر هیئت مذاکرهکننده تمام میشود.
قدیریابیانه: برخی به دنبال برچیدن میوه انتخابات از مذاکرات هستهای هستند
وی با انتقاد از پذیرش موقت پروتکل الحاقی از سوی مذاکرهکنندگان ایرانی، تصریح کرد: رژیم صهیونیستی بمب هستهای دارد و فعالیتهای غیر صلحآمیز در نیروگاههای خود انجام میدهد؛ اما با این حال پروتکل الحاقی را نپذیرفته است و آژانس انرژی اتمی و سایر کشورها هم نمیتوانند از آن بازرسی کنند. این فعال سیاسی اصولگرا، با بیان اینکه «در تفاهمنامه لوزان موضوع لغو تحریمها مطرح نشده است»، گفت: ما نباید در مذاکرات امتیاز نقد بدهیم و از طرفهای مقابل امتیازهای نسیه بگیریم؛ ما به دولت آمریکا نه تنها بیاعتماد هستیم بلکه معتقدیم که آمریکا اهل خلف وعده است و حتی در صورت تأیید کنگره آمریکا، تحریمها را لغو نخواهد کرد.
قدیریابیانه با بیان این مطلب افزود: در بیاینه لوزان آمده است که فقط تحریمهای هستهای برچیده خواهد شد و خانم شرمن هم بعد از مذاکرات لوزان اعلام کرد با توافق نهایی تحت عنوان هستهای نمیتوان تحریم علیه ایران وضع کرد؛ اما میتوان به عنوان مسائل حقوق بشر یا موشکی همچنان ایران را تحریم کنیم، ضمن آنکه بسیاری از این تحریمها از سوی آمریکا بوده است و شورای امنیت هم میتواند ایران را تحریم کند و با لغو تحریمهای آمریکا، تحریمهای شورای امنیت باقی خواهد ماند.
این استاد دانشگاه با بیان اینکه «برخی از اصلاحطلبان حمایت مسئولان آمریکایی و خارجی را برای خود افتخار میدانند»، اظهار کرد: امیدوارم این طرز فکر به تیم مذاکره ایرانی رسوخ نکرده باشد و آنها هم همچون حمید ابوطالبی که گفته بود برای ما تعامل با آمریکا بیش از موضوع هستهای اهمیت دارد، فکر نکنند و رعبی از آمریکا و قدرتهای جهانی نداشته باشند.
وی با بیان اینکه «برخی به دنبال برچیدن میوه انتخابات از مذاکرات هستهای هستند»، تصریح کرد: امیدوارم مسائل جناحی و سیاسی در مذاکرات هستهای اهمیت نداشته باشد و مذاکرهکنندگان ایرانی تنها منافع ملی را مد نظر قرار دهند. قدیریابیانه در عین حال افزود: من معتقدم که حتی لغو تحریمها و تعامل با آمریکا باعث رفع مشکلات داخلی نمیشود، چراکه مشکلات داخلی ریشه داخلی دارد. در بودجه امسال 53 هزار میلیارد تومان درآمد نفتی در نظر گرفته شده است که با توجه به فناوری استخراج نفت در آمریکا و تبدیل این کشور از مصرفکننده به تولیدکننده نفت، قیمت نفت به روال سابق بازنخواهد گشت. آنچه نجاتبخش اقتصاد داخلی ایران است اقتصادی مقاومتی است که باید مورد توجه مسئولان قرار بگیرد.
زیباکلام: متأسفانه نگاهها به موضوع هستهای نگاه کاسبکارانه سیاسی است
در ادامه این مناظره، صادق زیباکلام نیز با بیان اینکه «متأسفانه مسئله هستهای در کشور ما از یک موضوع فناوری و اقتصادی تبدیل به موضوع سیاسی و حیثیتی شده است»، گفت: اگر به انتخابات 24 خرداد 92 بازگردیم و مناظرات و گفتوگوهای کاندیداهای ریاستجمهوری را بررسی کنیم میبینیم که بیشتر بحثها و چالشها مربوط به موضوع هستهای بود و در نهایت نیز مردم به تفکری رأی دادند که در پی برداشت تحریمها و تعامل با دنیا بود.
زیباکلام: در مقطع دو ساله پیش از سال 84 و پیروزی احمدینژاد در انتخابات، مسئولان مذاکرات هستهای با سکوت و زیرکی در حال حل و فصل تنشها بودند؛ اما با روی کار آمدن احمدینژاد، مسئولان سابق کنار گذاشته شدند و سیل اتهامات به سمت آنها روانه شد تا جایی که حسین موسویان مجبور به ترک وطن شد
این استاد دانشگاه، با اشاره به برخی کشورهای استفادهکننده از انرژی هستهای، خاطرنشان کرد: ژاپن بیشترین استفاده هستهای را در بین کشورها دارد؛ ولی اکنون به دلیل مسائل زیستمحیطی، 48 نیروگاه هستهای خود را پس از زلزله و سونامی چند سال پیش در فوکوشیما تعطیل کرده است، اما این تعطیلی در کشور ژاپن حاشیه نداشت؛ چراکه نگاه مادی به موضوع هستهای داشتند.زوی ادامه داد: این در حالی است که به اعتقاد بنده موضوع هستهای یک موضوع کاملا اقتصادی است و هیچ تفاوتی بین هستهای با صنعت فولاد، خودرو و صنایع دیگر نیست؛ اما در کشور ما این موضوع تبدیل به یک شعار شده است که برای آن قداست قائلیم که حتی در هشت سال گذشته هیچکس نمیتوانست در انتقاد آن اظهار نظر کند.
زیباکلام با بیان این مطلب افزود: اما نکاه در کشور به موضوع هستهای و مذاکرات پیرامون آن کاملا سیاسی است و منافع ملی در آن کمتر دیده میشود. چه کسی میداند بودجه سالیانه نیروگاههای هستهای بوشهر، فردو و نطنز و تهران چند میلیارد تومان است؟ چه کسی میداند چند صد یا چند هزار نفر در این نیروگاهها مشغول کار هستند و با چه هزینه سنگینی این تأسیسات نگهداری میشود؟ متأسفانه نگاهها به موضوع هستهای نگاه کاسبکارانه سیاسی است که چه نفعی برای من نوعی و جناح سیاسی من داشته باشد.
وی ادامه داد: در مقطع دو ساله پیش از سال 84 و پیروزی احمدینژاد در انتخابات، مسئولان مذاکرات هستهای با سکوت و زیرکی در حال حل و فصل تنشهای هستهای بودند؛ اما با روی کار آمدن احمدینژاد، مسئولان سابق کنار گذاشته شدند و سیل اتهامات به سمت آنها روانه شد تا جایی که حسین موسویان مجبور به ترک وطن شد. این فعال سیاسی موافق مذاکرات هستهای افزود: با روی کار آمدن احمدینژاد، نگاهها را به موضوع هستهای تغییر دادند و این فناوری را به یک حق مسلم تبدیل کردند و به آن قداست دادند؛ کسی هم در طول این هشت سال هیچ انتقادی نکرد که به چه بهایی این مقدار فشار و تحریم را تحمل میکنیم.
زیباکلام در بخش دیگری از سخنانش با بیان اینکه «مخالفان و موافقان مذاکرات هستهای در دو جناح نانوشته قرار گرفتهاند»، گفت: در آمریکا نیز یک گروه تندرو وجود دارد که از اساس مخالف مذاکرات هستند و کاری به توافق و آنچه در توافق نوشته شده است ندارند. هرچه اوباما برای آنها توضیح میدهد که ما امتیازهای فراوانی از ایران گرفتیم باز هم مخالف هستند، چون برای آنها لوزان و ژنو مطرح نیست و موضوع هستهای بهانهای است تا با ایران مخالفت کنند و آن را اهرم فشار خود قرار دهند. وی اضافه کرد: آنها میدانند که هستهای چقدر برای کشور ما گران تمام شده است و میدانند که هزینه هنگفتی برای آن خرج میکنیم، برای این ادامه فعالیت هستهای ایران برای آنها ایدهآل است؛ چراکه بخش عمدهای از درآمد کشورمان در این بخش هدر میرود و از سوی دیگر نیز تحریمهای سنگین به بهانه آن علیه ایران وضع میکردند.
این استاد دانشگاه تهران با بیان این مطلب تصریح کرد: در کشور ما نیز دقیقا این نگاه سیاسی در مورد موضوع هستهای حاکم است و برای آنکه نگاه به موضوع هستهای سیاسی است جهتگیریها در مخالفت و موافقت با آن نیز سیاسی شده است. زیباکلام ادامه داد: سرسختترین و تندروترین مخالفین دولت و مذاکرات هستهای، جبهه پایداری و طرفداران احمدینژاد هستند و حتی یک نفر از آنها را هم نمیتوان پیدا کرد که موافق مذاکرات باشند. حال سؤال اینجاست که چگونه باید مصالح ملی را از این وضعیت سیاسی رها کنیم.