واکنش تراژیک بسیجیان!

✍مهدی نصیری
واکنش تراژیک بسیجیان به حضور مختلط دانشجویان دختر و پسر در سالن غذاخوری دانشگاه شریف بازتاب گسترده ای در فضای مجازی داشته است. 
این حادثه پرده از شیوه آموزش و تربیت بسیجیان برداشت. اکنون دیگر روشن شده است که نهج البلاغه و حتی بسیاری از آیات و آموزه های صریح قرانی و نیز سنت معتبر نبوی و علوی جایگاهی در دوره های آموزشی نیروهای انقلابی و ولایی و بسیجی ندارد و الا هرگز محصول این آموزشها این نمی شد که بسیجیان برای اختلاط دختر و پسر در سالن غذاخوری ـ در حالی که در همه جای دیگر دانشگاه و غیر دانشگاه اختلاط  وجود دارد ـ این گونه قشقرق و درگیری راه بیاندازند و بعد با شکست خوردن از دانشجویان، زانوی غم و گریه به بغل بگیرند که اسلام نابود شد! 
به نظر می رسد عمده آموزشها معطوف به ولایتمداری  ـ با تفاسیر خاص و غلط از ولایت معصوم و غیر معصوم ـ و آماده بودن برای باتوم به دست گرفتن و سرکوب مردم و دانشجویان و دانش آموزان در صورت حضور اعتراضی در خیابانها و صحن دانشگاههاست! به عبارت دیگر از بسیجیان چکشی ساخته اند تا اکثریت هموطنان خود را میخی ببینند که باید بر سر آنها کوفت! 
حتی به این بسیجیها نگفته اند که در سال 61 قرار بود در کلاسهای دانشگاهها بین دختران و پسران دیوار کشیده شود اما با مخالفت شدید امام خمینی مواجه شد و آیت الله خامنه ای نیز در خطبه های نماز جمعه تهران با این دیوار کشی مخالفت کرد. 
اگر برای بسیجی ها آیات قرانی اسلام رحمانی آموزش داده شود و گفته شود که پیامبران به شدت از تحمیل دین و عقیده و سبک زندگی بر جامعه نهی شده اند و تنها وظیفه ابلاغ پیام الهی را در بهترین صورت و حالت دارند و حق تبلیغ جبارانه دین و پاییدن مردم را که آیا ایمان آورده اند یا نه و اهل عمل به شریعت هستند یا نه، ندارند، هرگز در دام سرکوب مردم و جوانانِ مانند خودشان نمی افتند و بازی قدرتمداران را نمی خورند و بلکه سعی می کنند با فهم جامع و درست اسلام، با دیگران به گفتگو بنشینند و به اندازه توان و ظرفیت خود، دلها را متوجه ارزشهای دینی و اخلاقی کنند و در صورتی که امنیت مردم و کشور از جانب بیگانگان مورد تعرض قرار گرفت، آنگاه سلاح به دست گیرند و از وطن دفاع کنند. 
اگر به بسیجی، نهج البلاغه آموزش داده شود و برای او نامه امام ع به استاندارش عثمان بن حنیف خوانده شود که صرفا به دلیل نشستن بر سر سفره ای اشرافی و رنگین مورد عتاب شدید قرار می گیرد، دیگر به شهروندی عادی که ممکن است در جایی خطایی هم مرتکب شده باشد، تعرض و حمله نمی کند بلکه به سراغ مسئولی می رود که غرق در رانت و زندگی اشرافی و ساکن در کاخ و شبه کاخ است و فرزند یا فرزندانش با رانت پدر به تجارتهای میلیاردی در داخل یا خارج اشتغال دارند و در همین حال سخن از انقلابی گری و ولایت مداری و شعب ابی طالب و ضرورت تحمل فقر و فلاکت و تحریم و گرسنگی از سوی مردم در مبارزه با آمریکا و غرب می زند.
اگر به بسیجی گفته شود که امام علی ع دردستور العمل حکومتی اش به مالک اشتر تذکر می دهد که حق دسته دسته کردن مردم و خودی و ناخودی کردن آنان را نداری، چرا که همه مردم یا همکیش و همدین تو هستند و مسلمان، و یا همنوع تو هستند و انسان، آنگاه در می یابد که نزاعهای بین مردم و حاکمیت باید با مدنیت و بر اساس قانون و پیوسته جانب اکثریت مردم را گرفتن، حل و فصل شود و نه با باتوم و تفنگ و سرکوب و ...
بسیجی اگر بداند که امام علی ع که تجسم توحید و عدالت و کاردانی و تعیین شده از جانب خداوند و پیامبر ص برای امر جانشینی بود، هرگز برای به دست گرفتن قدرت، تلاشی غیرمدنی و خشونت آمیز نکرد و حتی وقتی انبوه مردم برای بیعت با او هجوم آوردند، از پذیرش خلافت سرباز زد و پیشنهاد کرد به عنوان مشاور باشد و نه حاکم، و بارها گفت که قدرت اگر به احقاق حق و اجرای عدالت نیانجامد از آب بینی بزی بی ارزش تر است و یک لحظه در رها کردن آن تردید نمی کنم، دیگر در این صورت مساله ای به عنوان ضرورت حفظ نظام به بهای سرکوب و کشتار مردم را نمی توان در ذهن او جا انداخت و او را رو در روی همسایه و همشهری و حتی بعضا برادر و خواهر خود قرار داد. 
در هر صورت بسیجیان باید به اصلاح دین و عقاید خود بپردازند و هر جا که صحنه تلاشهای مدنی و غیرخشونت آمیز و دفاع از عدالت و مبارزه با فساد و چپاول بیت المال و احیای حقوق مردم و مقابله با دشمن بیگانه مهاجم بود، حاضر شوند و هرگز حاضر به سرکوب و ظلم به مردم و هموطنان بویژه نوجوانان و جوانان پاک در حد یک سیلی زدن و بلکه یک اهانت هم نباشند و فریضه امر به معروف و نهی از منکر را قبل از هر کس متوجه حاکمان و مسئولان ناکارآمد و نالایق و سوء استفاده گر از قدرت و موقعیت بدانند.