تاریخ انتشار : ۱۴۰۳/۰۱/۱۳ ساعت ۱۸:۱۴
کد مطلب : ۴۶۳۱۹۲
مغز انسانها درحال بزرگتر شدن است
گروه فناوری: مطالعه جدید پژوهشگران دانشگاه کالیفرنیا نشان میدهد مغز انسانها درحال بزرگتر شدن است. شرکتکنندگان مطالعه که متولد دهه ۱۹۷۰ بودند، نسبتبه افرادی که در دهه ۱۹۳۰ به دنیا آمده بودند، حجم و سطح مغز بیشتری داشتند. پژوهشگران فکر میکنند افزایش اندازه مغز ممکن است به افزایش اندوخته مغزی منجر شود و بهطور بالقوه خطر کلی زوال عقل مرتبط با سن را کاهش دهد.
چارلز دکارلی، نویسنده نخست مطالعه و استاد برجسته عصبشناسی میگوید: «بهنظر میرسد دههای که فرد در آن به دنیا میآید، بر اندازه مغز و سلامت مغز در بلندمدت تاثیر میگذارد. ژنتیک نقش مهمی در تعیین اندازه مغز بازی میکند، اما یافتههای ما نشان میدهد تاثیرات خارجی نظیر عوامل اجتماعی، فرهنگی، آموزشی و بهداشتی نیز ممکن است نقش داشته باشند.»
پژوهشگران از تصویربرداری رزونانس مغناطیسی (MRI) مغز شرکتکنندگان در مطالعهی قلب فرامینگهام استفاده کردند. این مطالعه در سال ۱۹۴۸ در فرامینگهام ماساچوست برای تجزیهوتحلیل الگوهای بیماریهای قلبیعروقی و سایر بیماریها آغاز شد. گروه اصلی متشکل از ۵۲۰۹ مرد و زن ۳۰ تا ۶۲ ساله بود. پژوهش به مدت ۷۵ سال ادامه داشت و اکنون شامل نسل دوم و سوم شرکتکنندگان میشود.
اسکن MRI بین سالهای ۱۹۹۹ تا ۲۰۱۹ روی شرکتکنندگان که در طول دهه ۱۹۳۰ تا ۱۹۷۰ متولد شده بودند، انجام شد. مطالعه مغزی شامل ۳۲۲۶ شرکتکننده (۵۳ درصد زن، ۴۷ درصد مرد) با میانگین سنی حدود ۵۷ سال در زمان MRI بود. پژوهش جدید MRI افراد متولدشده در دهه ۱۹۳۰ را با MRI افراد متولدشده در دهه ۱۹۷۰ مقایسه کرد. مطالعه افزایش تدریجی، اما پیوستهای را در چندین ساختار مغز پیدا کرد.
بهگزارش ساینس دیلی، اندازهگیری حجم مغز نشان داد متوسط حجم مغز شرکتکنندگانی که در دهه ۱۹۷۰ متولد شده بودند، نسبتبه متوسط حجم مغز شرکتکنندگان متولد دهه ۱۹۳۰ حدود ۶٫۶ درصد افزایش یافته بود. سطح قشر مغز (اندازهگیری از سطح مغز) افزایش بیشتری را در طول دههها نشان داد. سطح قشر مغز شرکتکنندگانی که در دهه ۱۹۷۰ به دنیا آمده بودند، ۱۵ درصد بیشتر از سطح قشر مغز شرکت کنندگان متولد دهه ۱۹۳۰ بود. ساختارهای مغزی مانند ماده سفید، ماده خاکستری و هیپوکامپ (ناحیهای از مغز که در یادگیری و حافظه نقش دارد) نیز در شرکتکنندگان متولد دهه ۱۹۷۰ در مقایسه با متولدین دهه ۱۹۳۰ افزایش پیدا کرده بود.
طبق گزارش انجمن آلزایمر، درحالحاضر حدود ۷ میلیون آمریکایی دچار آلزایمر هستند. پیشبینی میشود این تعداد تا سال ۲۰۴۰ به ۱۱٫۲ میلیون نفر برسد. گرچه این اعداد با افزایش جمعیت آمریکا درحال افزایش است، شیوع آلزایمر (درصد جمعیت مبتلا به بیماری) درحال کاهش است. مطالعهای قبلی کاهش ۲۰ درصدی در بروز زوال عقل را در هر دهه از دهه ۱۹۷۰ نشان داد. بهبود سلامت مغز و افزایش اندازه آن ممکن است از دلایل این موضوع باشد.
دکارلی گفت: «ساختارهای مغزی بزرگتر مانند آنچه در مطالعه ما مشاهده شد، ممکن است نشاندهنده بهبود رشد و سلامت مغز باشد. ساختار مغز بزرگتر نشاندهنده اندوخته مغزی بزرگتر است و ممکن است اثرات بیماریهای مغزی زمان پیری مانند آلزایمر و زوال عقل را خنثی کند.»
یکی از نقاط قوت مطالعه طراحی مطالعهی قلب فرامینگهام است که به پژوهشگران این امکان را میدهد تصویربرداری مغز سه نسل از شرکتکنندگان را بررسی کنند. از محدودیتهای مطالعه این است که بیشتر گروه شرکتکنندگان را سفیدپوستان آمریکایی تشکیل میدهند که نماینده کل جمعیت ایالات متحده نیستند.
چارلز دکارلی، نویسنده نخست مطالعه و استاد برجسته عصبشناسی میگوید: «بهنظر میرسد دههای که فرد در آن به دنیا میآید، بر اندازه مغز و سلامت مغز در بلندمدت تاثیر میگذارد. ژنتیک نقش مهمی در تعیین اندازه مغز بازی میکند، اما یافتههای ما نشان میدهد تاثیرات خارجی نظیر عوامل اجتماعی، فرهنگی، آموزشی و بهداشتی نیز ممکن است نقش داشته باشند.»
پژوهشگران از تصویربرداری رزونانس مغناطیسی (MRI) مغز شرکتکنندگان در مطالعهی قلب فرامینگهام استفاده کردند. این مطالعه در سال ۱۹۴۸ در فرامینگهام ماساچوست برای تجزیهوتحلیل الگوهای بیماریهای قلبیعروقی و سایر بیماریها آغاز شد. گروه اصلی متشکل از ۵۲۰۹ مرد و زن ۳۰ تا ۶۲ ساله بود. پژوهش به مدت ۷۵ سال ادامه داشت و اکنون شامل نسل دوم و سوم شرکتکنندگان میشود.
اسکن MRI بین سالهای ۱۹۹۹ تا ۲۰۱۹ روی شرکتکنندگان که در طول دهه ۱۹۳۰ تا ۱۹۷۰ متولد شده بودند، انجام شد. مطالعه مغزی شامل ۳۲۲۶ شرکتکننده (۵۳ درصد زن، ۴۷ درصد مرد) با میانگین سنی حدود ۵۷ سال در زمان MRI بود. پژوهش جدید MRI افراد متولدشده در دهه ۱۹۳۰ را با MRI افراد متولدشده در دهه ۱۹۷۰ مقایسه کرد. مطالعه افزایش تدریجی، اما پیوستهای را در چندین ساختار مغز پیدا کرد.
بهگزارش ساینس دیلی، اندازهگیری حجم مغز نشان داد متوسط حجم مغز شرکتکنندگانی که در دهه ۱۹۷۰ متولد شده بودند، نسبتبه متوسط حجم مغز شرکتکنندگان متولد دهه ۱۹۳۰ حدود ۶٫۶ درصد افزایش یافته بود. سطح قشر مغز (اندازهگیری از سطح مغز) افزایش بیشتری را در طول دههها نشان داد. سطح قشر مغز شرکتکنندگانی که در دهه ۱۹۷۰ به دنیا آمده بودند، ۱۵ درصد بیشتر از سطح قشر مغز شرکت کنندگان متولد دهه ۱۹۳۰ بود. ساختارهای مغزی مانند ماده سفید، ماده خاکستری و هیپوکامپ (ناحیهای از مغز که در یادگیری و حافظه نقش دارد) نیز در شرکتکنندگان متولد دهه ۱۹۷۰ در مقایسه با متولدین دهه ۱۹۳۰ افزایش پیدا کرده بود.
مغز بزرگتر و احتمال کاهش خطر ابتلا به زوال عقل
دکارلی گفت: «ساختارهای مغزی بزرگتر مانند آنچه در مطالعه ما مشاهده شد، ممکن است نشاندهنده بهبود رشد و سلامت مغز باشد. ساختار مغز بزرگتر نشاندهنده اندوخته مغزی بزرگتر است و ممکن است اثرات بیماریهای مغزی زمان پیری مانند آلزایمر و زوال عقل را خنثی کند.»
یکی از نقاط قوت مطالعه طراحی مطالعهی قلب فرامینگهام است که به پژوهشگران این امکان را میدهد تصویربرداری مغز سه نسل از شرکتکنندگان را بررسی کنند. از محدودیتهای مطالعه این است که بیشتر گروه شرکتکنندگان را سفیدپوستان آمریکایی تشکیل میدهند که نماینده کل جمعیت ایالات متحده نیستند.
پربينندهترين مطالب و خبرها
پربحثترين مطالب و خبرها
